جوان است. باهوش و پرشور. زن است. مهربان و شجاع. مادر است. فداکار و مسئول. همسر است. مطمئن و مستقل. آزادی را همچون ترانه ای ازلی از حفظ می خواند. بی سکته، بی سکون.
همان ترانه که هرسه دربدرقه مرد خانه خوانده بودند، دعای راه همسر.
همان آوا که سیمان های سخت و سرد زندان را می شکافد و به گوش میرسد،لالایی شبانگاهی علی و کیانا.
همان پیام که نوید آینده ای شاد بود، ترانه ای برای صلح.
همان آواز که درفش دوستی با جهان بود، صدای حقوق بشر.
همان ترانه که شاه بیت غزل آزادی بود، سرود زنانه برابری خواهی.
هم به جادوی این ترانه بیماری مهلکش را مهار می کرد و هم بدین جادو هلاک از وطن دور می کرد.
اینک در بند است. در کنار زنانی همچون خودش. نسرین ستوده، بهاره هدایت، مهدیه گلرو، نازنین خسروانی…
شگفتم از سالیانی است که زندان های ما را سراسر پر از این قصه ها ساخته است. شگفتم از دیوارهایی است که فرو نمی ریزد. شگفتم از قصه هایی است که در حراج هرباره زندگی، نو به نو نقل می شوند.
نام او همچون گلی که بدان خوانده میشود معطراست و تازه همچون هم بندان دیگرش. نسرین ”نام گلی است سپید و کوچک و صدبرگ و از جنس گل سرخ”. مهدیه گلرو نام اش تجسم گل های تمام است و نام بهاره که خود موسم رویش همه گلهاست… و نازنین تازه ترین گل این حلقه شکوفنده است ”از انواع گیاهان زیبا که کشت و کارش در باغبانی از قدیم مرسوم بوده است.” گلخانه ای شده برای خودش این بند زنان زندان اوین… بهل، که در دامن عبوس آن کوه چه گلها که تازه بمانند و چه خارها که به عناد بخشکند و خوار افتند.
یقین حالا نرگس در این گلخانه از شیرین کاری های علی و کیانا برای نسرین قصه ها می گوید. و یقین نسرین در ملاقات بعدی به همسرش سفارش می کند که من بعد مراقب هر چهار کودک باشد. مهراوه لابد دوباره مادری میکند و مراقب است که شیطنت های نیما دو همبازی قدیمی را نرنجاند. و قصه تکرار می شود و تکرار می شود… همچون که در این سالِ سی.
دوسال پیش که از زندان به بیمارستان رسید… وحشت اش این بود که مبادا بی مرام بوده باشد*… دوسال بعد از آن سرانجام روشن شد که جرم اش مرام اش بود.
گفتند ندامت… گفت زبان به غیر حقیقت نمی توان چرخاند. گفتند بروبه هر دیار که اینجا نباشد… گفت هم در اینجا می مانم که دیار من است. گفتند همسرت… گفت که راهش مستدام و جانش به امان. گفتند کودکانت… گفت خدایی دارند. گفتند به زندان بیا گفت زنهار! اهل خانه را بیش از این نیازارید، آمدم….
پینوشت:
* ما بی مرام نبودیم: برای مهراوه، کیانا، نیما، علی، و…/ منصوره شجاعی
http://www.facebook.com/note.php?note_id=10150527000147356
[مدرسه فمینیستی]
سازمان گزارشگران بدون مرز بازداشت نرگس محمدی، نایبرئیس کانون مدافعان حقوق بشر را محکوم کرد و نسبت به عواقب این دستگیری هشدار داد.
نرگس محمدی، روز شنبه از سوی وزارت اطلاعات در زنجان بازداشت شد و پس از آن به زندان اوین در تهران منتقل شد.
سازمان گزارشگران در بیانیه خود آورده است که تقی رحمانی، همسر خانم محمدی نسبت به وضعیت وی نگران است.
گزاشگران بدون مرز در ادامه یادآور میشود که خانم محمدی پیش از این نیز بارها احضار و بازداشت شده بود؛ نرگس محمدی پیشتر از ٢٠ خرداد تا ١١ تیرماه ١٣٨٩ را در زندان بسر برده بود که به گفته این سازمان «در مدت بازداشت بر اثر شوک عصبی، به شدت بیمار شد.»
در شهریور ماه ۱۳۸۹ نرگس محمدی از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران برای «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور، عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر و فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران»، به ۱۱ سال زندان محکوم شد که این حکم در اسفندماه ١٣٩٠ به شش سال کاهش یافت.
پیشتر تقی رحمانی، در گفتوگو با رادیو فردا گفته بود که نرگس محمدی دارای بیماری فلج عضلانی و شرایط زندان و فشار عصبی برای وی بسیار خطرناک است.
رحمانی همچنین گفته بود که اکنون فرزندان دوقلوی شش ساله آنها، بدون مادر و پدر ماندهاند؛ تقی رحمانی، به تازگی ایران را ترک کرد و در فرانسه اقامت گزیده است.
رئيس ستاد مشترک ارتش روسيه: احتمال توليد سلاح هسته ای توسط ايران وجود دارد
- با آمريکا برای ايجاد سيستم دفاع ضد موشکی موافقيم
ژنرال نيکلای ماکاروف، رئيس ستاد مشترک ارتش روسيه گفت: “احتمال توليد سلاح هسته ای توسط ايران وجود دارد که آن تهديدی برای روسيه و اروپا محسوب می شود.”
به گزارش سرويس بين الملل انتخاب به نقل از “ريانووستی” و “وست نيک”، ژنرال نيکلای ماکاروف، رئيس ستاد مشترک ارتش روسيه در مصاحبه با کانال تلويزيونی « راشا تودی» گفت: “خطر هميشه وجود دارد و به اين دليل ما با دقت و توجه زياد پيشرفت هسته ای کشورهای زيادی را تحت نظر داريم.”
وی افزود: ” بررسی که ما به همراه آمريکائی ها به انجام رسانديم، اين نکته را مورد تأييد قرار می دهد که چنين احتمالی وجود دارد، خطر وجود دارد و ما با آمريکا در مورد ايجاد سيستم دفاع ضد موشکی موافقيم. ”
رئيس ستاد مشترک ارتش روسيه گفت: “تهديد هميشه وجود دارد و ما هميشه تحولات برنامه ی هسته ای بسياری از کشورها را از نزديک زير نظر داريم.”
وی اضافه کرد: “بسياری از کشورها که ادعا می کنند سلاح هسته ای ندارند، در حقيقت اين سلاح را در اختيار دارند.”
ماکاروف گفت: “اگر اين سلاح در دست تندوها قرار گيرد، در آن زمان تهديد بين المللی می شود.”
رئيس ستاد مشترک ارتش روسيه گفت: “برای مقابله با اين تهديدات روسيه اماده ی همکاری با ديگر کشورها است”
[انتخاب]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر