جنبش راه سبز - خبرنامه |
- تاکید سعید جلیلی بر حمایت جمهوری اسلامی از رژیم سوریه
- تجمع در مقابل بانک مرکزی؛ بلاتکلیفی سپرده گذاران موسسه مالی اعتباری ایرانیان
- آب اهواز مردم را به ستوه آورده
- مقام وزارت نفت: سمت خالی برای استخدام خانمها نداریم
- روایت روزنامه نگارانی که با نام های مستعارمی نویسند
- تأملی در مسئلهی حجاب (۲)
- انتقاد یک راهیافته مجلس از حقوق و مزایای ۶,۵ میلیون تومانی
- آیت الله دستغیب: حرفهایی که میرحسین موسوی امروز می زند، در زمان امام انجام می داد
- وکیل سعید مرتضوی: خود همین نمایندگان مجلس نیز پرونده های مفتوح در دستگاه قضایی دارند
- تخلفات ارزی بانک ها بررسی خواهد شد
تاکید سعید جلیلی بر حمایت جمهوری اسلامی از رژیم سوریه Posted: 07 Aug 2012 08:30 AM PDT جـــرس: بشار اسد، رئیسجمهوری سوریه امروز در دمشق، پایتخت این کشور با سعید جلیلی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران دیدار کرد.
|
تجمع در مقابل بانک مرکزی؛ بلاتکلیفی سپرده گذاران موسسه مالی اعتباری ایرانیان Posted: 07 Aug 2012 07:26 AM PDT جـــرس: به گزارش منابع خبری، جمعی از سپرده گذاران و افرادی که از موسسه مالی و اعتباری ایرانیان مطالباتی دارند در اعتراض به بلاتکلیفی ایجاد شده بعد از ادغام این مجموعه در موسسه مالی و اعتباری قوامین در مقابل بانک مرکزی تجمع کرده اند.
|
آب اهواز مردم را به ستوه آورده Posted: 07 Aug 2012 06:12 AM PDT آب با طعم فاضلاب جـــرس: مردم اهواز که سالهای است برای نوشیدن یک لیوان آب مجبور هستند آن را از فروشندگان دورهگرد بخرند این روزها با معضلی جدید مواجه شدهاند به گونه ای که آب لوله کشی بخشی از این شهر به خصوص در مناطق محروم، بوی تعفن و فاضلاب میدهد.
به گزارش مهر، مردم اهواز حدود ۱۰ سال است که به علت کیفیت پائین آب لوله کشی یا همان آشامیدنی مجبور هستند آب آشامیدنی خود را از فروشندگان دوره گرد و البته برخی دیگر با استفاده از دستگاه تصفیه آب خانگی تامین کنند و این امر باعث شده شرایط برای مردم اهواز و سایر شهرهای همجوار سخت شود.
|
مقام وزارت نفت: سمت خالی برای استخدام خانمها نداریم Posted: 07 Aug 2012 05:45 AM PDT جـــرس: معاون منابع انسانی وزیر نفت با تشریح دلایل عدم پذیرش دختران در دانشگاه صنعت نفت، عدم امکان فعالیت خانمها در مناطق دورافتاده عملیاتی صنعت نفت را یکی از این دلایل برشمرد و اعلام کرد: هم اکنون سمت خالی برای استخدام خانمهای فارالتحصیل دانشگاه نفت نداریم.
|
روایت روزنامه نگارانی که با نام های مستعارمی نویسند Posted: 07 Aug 2012 05:41 AM PDT سارا محسنی در چند سال اخیر شاید بیش از همه عمرم مطلب نوشته ام اما با نامی جز اسم واقعی ام و این یعنی ...
در سالهای اخیر استفاده از نام مستعار در بین خبرنگاران ایرانی بیش از گذشته شایع شده است. اگر در تحریریه های خبری به ویژه در رسانه های اصلاح طلب این پرسش را با خبرنگاران گروه های خبری مطرح کنیم که آیا تاکنون از نام مستعار استفاده کرده اید اغلب جواب مثبت می شنویم. گاه شاهدیم نام مستعار یک شخص، چنان مکرر استفاده میشود که اسم حقیقی او را تحتالشعاع قرار میدهد. بسیاری از نویسندگان، با نام مستعار خود مشهور میشوند و بسیاری نیز با همین نام مستعار در دل تاریخ به ثبت میرسند. برخی نویسندگان نامهای مستعار متعددی دارند و به اقتضای زمان و مکان، از یکی از این اسامی استفاده میکنند، برخی نیز در طول فعالیت حرفهایشان به تدریج نامهای مستعار جدیدی را جایگزین نامهای قبلی میکنند. دهخدا در «چرند و پرند»، دخو نام داشت. «محمد مسعود» با نام مستعار «م . م دهاتی » می نوشت. «رحمان هاتفی» در نوشته های نشریه حزبی اش «حیدر مهرگان» نام داشت. فهرست روزنامه نگارانی که با اسم مستعار از گذشته دور تا کنون می نوشته اند بلند بالاست اما در سال های اخیر بیشتر خبرنگاران داخل ایران به دلیل امنیتی و گاه حرفه ای نام مستعار را برای خود انتخاب کرده اند. با چند نفر از خبرنگارانی که یک یا چند نام مستعار دارند به گفت و گو نشستیم و آنها روایت این روزهای خود پشت نام های مستعار را نقل کردند.
روزنامه نگاری که بیش از ده سال سابقه فعالیت رسانه ای دارد و بعد از انتخابات سال 88 مجبور به انتخاب نام مستعار برای خود شده از چرایی استفاده از نام مستعار می گوید: «من درست بعد از انتخابات سال 88 ریاست جمهوری و بعد از اینکه دیگر به دلایل مختلف نتوانستم در روزنامه های رسمی کار کنم با سایت های مختلف خبری شروع به همکاری کردم ابتدا گزارش هایی برای رسانه های خبری می نوشتم که بیشترشان حول محور اعتراضات بعد از انتخابات بود و طبیعی بود همه آنها را یا بدون نام و یا با نام مستعار منتشر می کردم. در آن وقت هدفم به عنوان روزنامه نگاری که داخل کشور بود تنها کمک به اطلاع رسانی درباره وضعیت بحرانی کشورم بود یعنی فقط به عنوان یک وظیفه به این کار نگاه می کردم .» اما این خبرنگار بعد از پایان اعتراض ها باز با نام مستعار نوشت: «بعد از پایان گرفتن شلوغی ها با توجه به سانسورهای گسترده در مطبوعات کشور و دیگر مشکلات تصمیم گرفتم که فعلا در روزنامه ای کار نکنم، تصمیمی که تا الان هم ادامه یافته اما طبیعی بود که نمی خواستم کار روزنامه نگاری را رها کنم و با توجه به علاقه ای که به این کار دارم تصمیم گرفتم در یکی از سایت های خبری که بیشتر به جریان سبز تمایل داشت به صورت ثابت مطلب بنویسم که در آنجا یک نام مستعار برای خود برگزیدم و مطالبم را در قالب آن اسم منتشر کردم. دلیل اصلی این کار این بود که این سایت در زمره سایت های مخالف دولت قرار داشت و انتشار مطالبم با نام خودم موجب دستگیری و بازداشتم می شد بنابراین این نام مستعار فقط کمک می کرد که بتوانم به کارم ادامه دهم و با نهادهای امنیتی و حکومتی مواجه نشوم از سوی دیگر دلم هم نمی خواست مطالبم بدون نام منتشر شوند چون به هر حال خوانندگان آن سایت مرتب با قلم و مطالب من روبرو بودند و بعد از مدتی می توانستند همان نام مستعار را نیز بشناسند.» این روزنامه نگار که مدتهاست پنهان در نام مستعارش مطلب می نویسد دلیل انتخاب نام مستعار در این سایت های خبری را بیشتر تشریح می کند و می گوید :« یعنی بالاخره بعد از تداوم در نوشتن، من هم برای خودم در قالب اسم جدید هویتی پیدا می کردم هر چند جز چند همکار نزدیکم در سایت نمی دانستند که پشت این نام مستعار چه کسی پنهان شده است. به جز این مورد، همیشه احساس کرده ام مطالبی که بدون نام منتشر می شوند بدون هویت هستند و مخاطب را چندان جذب نمی کنند همیشه مطالبی که نام دارند انگار معتبرترند. چه بهتر که این نام واقعی باشد اما ما چاره ای نداریم پس از نام مستعار استفاده می کنم.» از او می پرسم چه حسی داری وقتی نامت را با یک نام مستعار در مطلبت جایگزین می کنی؟ که می گوید:« برای یک روزنامه نگار شاید هیچ چیز دردناکتر از این نباشد که با اسم خودش مطالبی را که از دل و جان می نویسد منتشر نکند . حتی در این مدت من با سایت هایی همکاری داشتم که مطالب شان عمدتا ضدیتی هم با حکومت نداشت اما چون در چارچوب کامل خط قرمزهای این حکومت نبود باز هم مجبور بودم با اسم مستعار مطالبم را منتشر کنم . این برای یک روزنامه نگار چندان جالب نیست به ویژه که مجبورم همه جا تظاهر کنم که اصلا فعالیت خبری ندارم غافل از آنکه در چند سال اخیر شاید بیش از همه عمرم مطلب نوشته ام اما با نامی جز اسم واقعی ام و این یعنی پنهان کردن بخشی از هویت خبری و حرفه ای ام.»
این روزنامه نگار از روزی می گوید که می تواند نام واقعی خود را اعلام کند :«همیشه به این امید زندگی می کنم که در شرایط باز و فضای آزاد بتوانم با اسم خودم دوباره بنویسم و حداقل به همکارانم بگویم که نام مستعاری که در آن روزها می دیدید من بودم هر چند نمی توانم به همه مخاطبان مطالبم این موضوع را اعلام کنم . مستعار نویسی برای من استفاده از نامی بوده که به من اجازه داده همچنان فعالیت و حرفه دلخواهم را ادامه دهم و در عین حال از مشکلات امنیتی در امان باشم .» او با وجود تجربه زیاد در روزنامه نگاری اما تا پیش از جریانات سال 88 ، نام مستعاری نداشته است:« همیشه در روزنامه ها با نام واقعی ام مطالبم را منتشر می کردم راستش را بخواهید اصلا فکر نمی کردم روزی مجبور به این کار شوم یعنی می خواهم بگویم هر گز شرایط کاری حال حاضرم را پیش بینی نمی کردم اینکه مجبور شوم در کشورم مخفیانه کار کنم .گاهی اوقات احساس می کنم ازاین همه کار پنهانی و پنهان شدن پشت نام مستعار خسته می شوم به خصوص وقتی با اسم خودت کار نمی کنی بازخورد کافی هم از مطالبت نمی گیری اما چاره دیگری نمی بینم برای ما روزنامه نگاران مستقل که همچنان به حرفه مان علاقه مندیم مثل این است که راه دیگری نمانده است .»
با خبرنگار دیگری در این باره به گفت و گو می نشینم تا روایت او را هم بدانم. او نیز در سه سال اخیر به قول خودش ده ها نام مستعار داشته و مرتب هم آنها را تغییر داده است. این خبرنگار که سابقه بازداشت نیز داشته است از نام های مستعار خود می گوید: « نخستین نام مستعاری که انتخاب کردم بلافاصله بعد از انتخابات نبود چرا که هنوز فضا مانند این روزها نشده بود و حتی من با خیلی افراد با اسم خودم تماس می گرفتم و مصاحبه می کردم اما بعد از مدتی همان سایتی که روزی قانونی بود فیلتر و از نظر حکومت ضد نظام بشد بنابراین مجبور شدم با نام مستعار کارم را ادامه دهم. » او این روایت را ادامه می دهد تا به دوران بازداشت خود می رسد :«من روزنامه نگارم و با مخفی کار کردن و نوشتن با نام مستعار و پنهان کاری تا پیش از انتخابات سال 88 کاری نداشتم ، بنابراین نمی دانستم احتیاط های امنیتی چیست. همین که نام مستعار داشتم گویا برایم کافی بود اما وقتی بازداشت شدم و روز نخست بازداشت، بازجو نام مستعارم را گفت عرق سردی روی پیشانی ام نشست و مرتب در ذهن خودم مرور می کردم چطور به این نام رسیده اند اما بعد از آزادی جریان فرق کرد.» این روزنامه نگار ادامه می دهد: « بعد از آزادی انگار آب دیده تر شدم و چون واقعا دوست داشتم و دوست دارم که فعالیت خبری ام را ادامه دهم یاد گرفتم چگونه از نام مستعار استفاده کنم و گرفتار هم نشوم.»او ترجیح می دهد که کمتر از روش های استفاده از نام مستعارش بگوید تا به قول خودش این روشها همچنان برایش حفظ شوند اما استفاده از نام های متعدد و اسامی عام تنها چند مورد از شیوه هایی است که او از آنها برای نوشتن مطالبش استفاده می کند. اما او هم از این شیوه کارکردن کاملا راضی نیست :« من دیده ام که برخی دوستان و یا حتی نویسندگان یک نام مستعار دارند و آن نام مستعار به آنها هویت می دهد و هویت جدید آنها با این نام مستعار شکل می گیرد اما من فکر می کنم به بهای نوشتن و روزنامه نگار ماندن هویت اصلی خودم را بین ده ها نام مستعار جا گذاشته ام و این تعدد نام های مستعار هویت جدیدی برای من ایجاد نکرده است و تنها کارکرد آن حفظ امنیت من بوده است. با آنکه موضوع مهمی هست اما استفاده مکرر از نام مستعار از نظر روحی واقعا آزار دهنده هست.» او در این باره مثالی می زند و می گوید: « در سال های اخیر، تنها چند بار با نام اصلی ام برای یک سایت مطلب نوشته ام و هر بار چنان از دیدن نامم ذوق زده شده ام که گفتنی نیست . تلخ است، تلخ تلخ اما روزنامه نگار باقی ماندم و بهترین کارهایم و کارهایی که به آنها افتخار می کنم را با نام مستعار منتشر کردم. »
علاوه بر اینها تجربه های متفاوت تری نیز بین روزنامه نگاران برای انتخاب نام مستعار وجود دارد. روزنامه نگار دیگری که با او گفت و گو کردم یکی از تجربه های خود برای انتخاب نام مستعار را خجالت کشیدن از افشای نام خود در رسانه ای که دوست ندارد عنوان می کند: «بارها شده است که به خاطر مشکلات مالی مجبور شده ام به رسانه های نه چندان حرفه ای مطلب بدهم اما دلم نمی خواست همکاران و دوستانم بفهمند که با آن رسانه کار می کنم بنابراین با اسم مستعار گزارش می نوشتم.» او ادامه می دهد: «البته قبول دارم که به دلیل بی علاقگی ام به کار در آن رسانه و استفاده از نام مستعار خیلی اوقات گزارش هایم کیفیت لازم را نداشتند اما من تنها به عنوان یک محل درآمد به این موضوع نگاه می کردم چون آن رسانه خیلی خوب پول می داد و حق التحریرهایش هم معمولا سر وقت بود.» این روزنامه نگار که هم اکنون در یکی از روزنامه های کشور مشغول فعالیت است اضافه می کند: «من وارد مسائل سیاسی نمی شدم چون خط مشی سیاسی آن مجله با خط فکری من متفاوت بود بنابراین گزارش های اجتماعی می نوشتم تا عذاب وجدان هم نداشته باشم و وارد دعواهای سیاسی آنها نشده باشم .» او حس خود را از مستعار نویسی اینگونه بیان می کند:«حس خاصی نداشتم. فقط دلم نمی خواست دوستانم بدانند که با آن رسانه که کاملا غیرحرفه ای بود و با مواضع فکری ام نمی خواند کار کنم .البته چند نفر از دوستان خیلی نزدیکم اطلاع داشتند. من با حقوق 500 هزار تومان در ماه واقعا نمی توانم زندگی کنم و گاهی مجبور می شوم در روزنامه ها و مجلاتی که دوست ندارم مطلب بنویسم و چون دوست ندارم هویت اصلی ام را فاش کنم از نام مستعار استفاده می کنم .»
اینها تنها روایت چند تن از روزنامه نگارانی است که اکنون با نام مستعار می نویسند، آنها هر یک بنا به دلیلی گاه برای ماندن در حرفه شان و گاه برای کسب در آمد نام اصلی خود را پنهان می کنند اما این همه ماجرا نیست و هنوز روایتهای ناگفته زیادی در این باره وجود دارد .گاهی روزنامه نگاران به خاطر سانسور شدید به مستعار نویسی روی می آورند و گاه به دلایلی کاملا متفاوت با نام مستعار می نویسند .یکی از روزنامه نگاران می گوید گاه مجبورم به خاطر کثرت مطالب تکراری ام از نام مستعار استفاده کنم . یعنی زمانی که من به عنوان یک روزنامهنگار، موظف باشم هر روز صفحهای یا ستونی را با مطالب تولیدیام پر کنم، طبیعی است که پس از مدتی گرفتار معضل «تکرار» خواهم شد. برای یک روزنامهنگار، به لحاظ اعتبار حرفهای، هیچ چیز بدتر از تکراری شدن نوشتههایش نیست و آنگاه مجبور خواهد بود با تقسیم نوشتههایش به درجه یک و درجه 2، نوشتههای درجه 2 را تحت نام دیگری به چاپ برساند. شاید هم گاهی با پنهان کردن خودمان پشت یک نام ساختگی بهتر می توانیم حرفهایمان را بزنیم . گاهی هم مستعار نویسی برای تخریب افرد و گروهها استفاده می شود. اما سوال اصلی اینجاست دلایل افزایش مستعار نویسی در ایران کدامیک از این دلایل می تواند باشد ؟ آیا یکی از دلایل رواج آن این نیست که روزنامه نگاری ، دنیای مجازی و وب سایتهای یک جامعه از دنیای واقعی آن جدا نیست و بازتاب دهنده شرایط واقعی آن جامعه اند . جامعه ای که در لایه های مختلف از پنهان کاری ، تفاوت ظاهر و باطن ،بایدها و نبایدها، تفاوت درحوزه عمومی و خصوصی قرار دارد آیا روزنامه نگارانش را به جهتی سوق نمی دهد که هویت اصلی شان را پنهان کنند ؟ ،شاید در کشوری با چنین شرایط اجتماعی و فرهنگی پیچیده ای روزنامه نگارانش بتوانند پشت نام مستعار تصویری تا حدودی واقعی تر از جامعه شان ارائه دهند؟» نظرات وارده دریادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست. |
Posted: 07 Aug 2012 05:04 AM PDT محسن کدیور در این بخش به حجاب در روایات پرداخته می شود و بخش روایات در دو قسمت روایت شیعه و روایات اهل سنت بررسی می شود این نوشتار شامل یک پیشگفتار، هشت مقدمه، ده بحث، جمعبندی و نتیجه است. خوانندگانی که حوصله بحثهای فنّی مفصّل را ندارند، میتوانند به مطالعه مقدمه، جمعبندی و نتیجه اکتفا کنند.
به حجاب شرعی بانوان گذشت. حاصل آن این بود که زنان مؤمنه علاوه بر تکلیف عمومی پاکدامنی و دور نگاه داشتن نگاه از آلودگی، شرعا موظفند بدنشان را که زینت طبیعی است در برابر افراد نامحرم حفظ کنند و اجازه ندهند از گردن تا زانو و بازویشان در هیچ شرائطی در معرض نگاه افراد نامحرم قرار گیرد. بویژه موظفند گریبان و سینه خود را با پوشاک مناسب از دیده ها پنهان نمایند. در مورد پوشش ساق پا، ساعد دست، گردن، صورت و مو دلیل قرآنی در دست نیست.
در دومین بخش به حجاب در روایات پرداخته می شود. به علت طولانی بودن بحث، بخش روایات در دو قسمت روایت شیعه و روایات اهل سنت بررسی می شود. در نخستین قسمت حجاب در روایات شیعه تحقیق می شود و حجاب در روایات اهل سنت در قسمت بعدی ارائه خواهد شد.
مقدمه اول: مطابق موازین حداقلی علم الحدیث روایات موجود در جوامع روایی بدون ارزیابی سندی آنها قابل انتساب به پیامبر (ص) و ائمه (ع) نیست. نمونه هایی که در این بحث ارائه می شوند منحصر در روایات معتبره (صحیحه و موثقه) است و روایات غیرمعتبر تنها برای نقد احکام غیرقابل انتساب به دین اشاره می شوند. این روایات را از چهار موضع بحث در کتب فقهی طهارت، صلوة، حج و نکاح که به نحوی به بحث حجاب و پوشش می پردازند استخراج کرده ام.(۱) به عبارتی روایت مستند فتاوی فقهی را گردآورده ام.
مقدمه دوم: در این روایات معتبر احکام منتسب به پیامبر (ص) و امیرالمومنین (ع) بسیار اندک و انگشت شمار است. کلیه احکام حجاب از چهار امام نقل شده است امام باقر، امام صادق، امام کاظم و امام رضا (علیهم السلام) یعنی بین سال ۹۴ تا ۲۰۳ هجری و مشخصا قرن دوم هجری. البته در دیگر مسائل هم اکثر روایات از همین چهار امام است چرا که در دوران آنها امکان بیان بیشتری نسبت به بقیه ائمه بوده است. اما تفاوت مسئله حجاب با بقیه مسائل شرعی در این است که در این مسئله کمترین حد انتساب به پیامبر (ص) و امام علی (ع) به چشم می خورد. در روایات معتبر حجاب جز در بحث نماز چیزی از فاطمه زهرا (س) هم به چشم نمی خورد. این حدس جدی است که حدود حجاب در قرن دوم به شکل متصلب درآمده باشد و در قرن نخست به مستوای قرآنی -که توضیحش گذشت – نزدیکتر بوده باشد.
مقدمه سوم: بحث فعلی من محدود به روایات شیعه است.(۲) با توجه به اینکه حجاب شرعی به شکل رایجش بین شیعه و اهل سنت نسبتا یکسان است، تفحص در روایات اهل سنت موضوع بحث مستقلی است که در فرصتی بعدی به آن خواهم پرداخت. به نظر می رسد بسیاری از این احکام نخست در عصر خلفا در نیمه اول قرن اول صورت روایت به خود گرفته و در نیمه دوم همین قرن رسمیت بیشتری یافته است، به نحوی که در قرن دوم در شرف تیدیل شدن به جزئی از هویت اسلامی بوده است. به اجمال اشاره کنم وضعیت روایات اهل سنت در مسئله حجاب متصلب تر و مضیق تر از روایات شیعی است. مقایسه روایات فریقین در مسئله حجاب نوری بر بسیاری ابهامات بحث خواهد انداخت.
مقدمه چهارم: برخلاف انتظار روایات معتبر مستقیم بحث حجاب شرعی بسیار کمتر از حد انتظار است. تواتر لفظی و تواتر معنوی درکار نیست. تعداد روایات معتبر حتی به حد استفاضه هم نمی رسد. اکثر این روایات معتبر غیرمستقیم و بالملازمه بر حجاب سر و مو دلالت دارد. بسیاری از مسائل به یک تا سه روایت معتبر متکی است، البته در بحث پوشش زن در زمان خواستگاری روایات بیشتر است. پرسشهایی که از چهار امام یادشده صورت گرفته نشان می دهد که برای اصحاب ایشان در قرن دوم حجاب شرعی امری متعارف نبوده لذا از آن می پرسند. این پرسشها موید این است که در قرن اول بخصوص در زمان پیامبر (ص) و امیرالمومنین (ع) حجاب رسمی فعلی سنت غالب نبوده است، و الا یک قرن بعد، از بدیهی ترین احکام حجاب پرسیده نمی شد، نمونه آن پرسش بزنطی از امام رضا (ع) درباره محرمیت خواهرزن است، هکذا فضلای اصحاب امام صادق (ع) درباره زینت ظاهر. حجاب بتدریج متصلب تر می شود تا آنجا در زمان امام عسکری (ع) سخن از لزوم نقاب و برقع است(۳) و این نیمه قرن سوم است.
مقدمه پنجم: اکثر قریب به اتفاق مفسران، راویان، محدثان، فقیهان و متکلمان مرد بوده اند و جوی کاملا مردسالارانه بر متون دینی سایه افکنده است. در حقوق مردان و تکالیف زنان نهایت گشاده دستی و در حقوق زنان و تکالیف مردان نهایت اقتصار صورت گرفته است. یک نمونه پیش پاافتاده آن عدم تلازم حکم عدم وجوب پوشش بدن مرد و حرمت زن نگاه به آن و تلازم حکم وجوب پوشش بدن زن و حرمت نگاه مرد به آن است. این وجهه مردسالارانه در مسئله حجاب حدکثری زن به افراط «تمام بدن زن عورت است الا ماخرج بالدلیل» و ساتر حداقلی مرد (پیش و پس وی بالخصوص که حتی اطراف آن را نیز شامل نمی شود!) به وضوح به چشم می خورد. من در بحث فعلی صرفا روایات را گزارش و بر اساس مبنای سنتی تفسیر می کنم و سخن خود درباره حجیت و دلالت آنها به بحث بعدی – فتاوی – موکول می کنم.
مقدمه ششم: ساتر شرعی به دو نوع ساتر صلوتی و ساتر غیرصلوتی تقسیم می شود. نوع اول پوششی است که در هنگام نماز باید رعایت کرد حتی اگر ناظری نباشد، و نوع دوم پوششی است که با وجود ناظر در دو موقعیت ناظر نامحرم و ناظر محرم باید رعایت کرد. روایات این دو نوع متفاوتند. بحث اصلی در ساتر غیرصلوتی در برابر ناظر نامحرم است. اما ساتر صلوتی و ساتر در برابر محرم در مقدمات بعدی توضیح داده می شود.
مقدمه هفتم: ستر صلاتی در مورد پوشش وقت نماز چهار دسته روایت در دست است:
مقدمه هشتم: حداقل پوشش در برابر محارم
ابحاث ده گانه
بعد از این مقدمات هشت گانه اکنون طی ده بحث به بررسی ابعاد مختلف ساتر غیرصلوتی در برابر نامحرم می پردازم:
بحث اول: حدود زینت ظاهر آیات سوره نور آشکار کردن زینت ظاهر و نگاه به آنان را مجاز دانسته و ابراز و نگاه به زینت باطن را تنها برای محارم مجاز دانسته است. اهم روایاتی که در مقام تبیین زینت ظاهر و باطن برآمده اند به شرح زیر هستند: ابوبصیر از امام صادق (ع) از قول خداوند می پرسد «و زینتهایتان را جز آنچه که آشکار است اظهار نکنید»؟ می فرماید: انگشتر و النگو که همان دستنبند است.
بحث دوم: جواز تخفیف حجاب زنان سالخورده آیه ۶۰ سوره نور به زنان سالخورده (با این تعبیر که دیگر امیدی به ازدواج ندارند) اجازه داده است که ثیابشان را بکناری نهند بشرطی که تبرج نکرده باشند (آرایش زننده). مراد از ثیابی که این دسته از بانوان می توانند از تن بدر کنند چیست؟
بحث سوم: حرمت نظر به موی خواهر زن در بحث حجاب خواهرزن از جمله محارم نیست، اگرچه ازدواج همزمان با دو خواهر مجاز نمی باشد.
بحث چهارم: جواز نظر به محاسن زن در زمان خواستگاری در زمان خواستگاری زن می تواند محاسن خود را نپوشاند و خواستگار می توان به آن مواضع بنگرد، واضح است که چنین نگاهی خالی از ریبة و لذت نخواهد بود، با این همه مجاز است.
بحث پنجم: جواز نظر به مو و دستان زنان اهل ذمه نظر به مو و دستان زنان اهل ذمه که حجاب شرعی مسلمانان بر آنها واجب نیست مجاز است. واضح است که حکم جواز کلیه زنان اهل کتاب بلکه مطلق زنان غیر مسلمان را دربرمی گیرد. نه پوشش مسلمانان برآنها لازم است نه نظر به مواضعی که عادتا نمی پوشانند حرام است. توجه داشته باشیم که اهل ذمه در پناه حکومت اسلامی زندگی می کردند و پیامبر (ص) پوشیدن مو را را برآنها اجبار نکرده بود. مفهوم این حدیث این است که پوشش مو و دستان بر زنان مسلمان واجب بوده است.
بحث ششم. جواز نظر به سرِ زنان بادیه نشین موثقة/صحیحة عباد بن صهیب: سمعت أباعبدالله (ع) یقول : لا بأس بالنظر إلى رؤوس أهل تهامة والأعراب وأهل السواد والعلوج، لأنهم إذا نهوا لا ینتهون. (الکافی ج۵ ص۵۲۴ ح۱، الفقیه ج۳ ص۳۰۰ ح۱۴۳۸، علل الشرائع ص۵۶۵ ح۱: ذکر لفظ اهل الذمة بدل العلوج، الوسائل، أبواب مقدمات النکاح وآدابه ب۱۱۳ ح۱، ج۲۰ ص۲۰۶ )
بحث هفتم. لزوم پوشش سر دختر بالغه و پوشاندن سر زنان از پسر بالغ درباره زمانی که بر دختران واجب است حجاب شرعی را رعایت کنند و زنان در قبال پسران موظف به رعایت حجاب هستند در روایات زیر تعیین شده است:
بحث هشتم: دخالت نیت در نگاه به زنان در بحث نگاه روایتی است که می تواند مبنای قاعدهای فقهی قرار گیرد: توقف حکم نگاه به زن بر نیت مرد.
بحث نهم: نمونه ای از برخی مشهورات فاقد مستند معتبر روایات متعددی در حوزه زنان است که فراوان نقل می شود اما فاقد مستند معتبر است. به برخی از این مجموعه کثیرالتعداد اشاره می کنم:
بحث دهم: آیا تمام بدن زن عورت است!؟ عورت چیزی است که آدمی آشکار شدن انرا ناخوش دارد. به آلت تناسلی و مقعد در زن و مرد عورت اطلاق می شود. اصطلاح دیگری بتدریج در میان مسلمانان رایج شده و بتدریج متصلب شده است که زن کلا عامل فتنه و وسیله اغوای شیطان است، بدن زن تماما عورت است، به این معنی که باید جز بر همسر و محارم پوشیده بماند. برای برحذر ماندن از آفات برخاسته از زن و بدن او بهترین جا برای زن کنج خانه است. در این زمینه به دو روایت که وضعیت سندی بهتری دارند اشاره می کنم:
جمع بندی
تفحص در روایات با سند معتبر شیعی در مسئله حجاب نشان می دهد که: یکم. در احکام حجاب هیچ حکمی به پیامبر (ص) نسبت داده نشده است الا دو مورد: یکی حکم جواز نگاه به مو و دستان زنان اهل ذمه و دیگری عورت بودن زن. دومی دلالت مستقیمی به مسئله حدود حجاب ندارد.
نتیجه
اول. بر اساس موازین علم الحدیثِ سنتی احکام اصلیِ حجاب شرعی از اواسط نیمه اول قرن دوم هجری مبتنی بر روایات امام جعفر صادق (ع) غیرقابل انکار است: زنان مؤمنه شرعا موظفند بدن خود را به استثنای وجه و کفین در برابر نگاه نامحرم بپوشانند. موی سر از جمله مواضعی است که باید پوشانیده شود. دوم. در چهارچوب فقه سنتی، احکام این روایات حجاب قرآنی را تفسیر و تضییق می کنند. فتاوای مبتنی بر این روایات با روش اجتهاد مصطلح در قسمتهای بعدی خواهد آمد. نویسنده از انتقاد صاحب نظران استقبال می کند. والحمدلله* ــــــــــــــــ منبع: وبلاگ نویسنده نظرات وارده دریادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.
|
انتقاد یک راهیافته مجلس از حقوق و مزایای ۶,۵ میلیون تومانی Posted: 07 Aug 2012 04:19 AM PDT جـــرس: در حالی که بیش از بیست میلیون از جمعیت کشور زیر خط فقر زندگی می کنند، یکی از راهیافتگان مجلس نهم، میزان حقوق ماهانه و کل تسهیلات دریافتی نمایندگان از مجلس را تشریح کرد و از حقوق و مزایای بیش از شش میلیون تومان خبر داد.
به گزارش کلمه به نقل از نشریه زندگی، محمدباقر شریعتی درباره میزان حقوق و مزایای نمایندگان مجلس گفت: حقوق ماهانه ای که برای نمایندگان مجلس در نظر گرفته شده است، مبلغ دو و نیم میلیون تومان است.
|
آیت الله دستغیب: حرفهایی که میرحسین موسوی امروز می زند، در زمان امام انجام می داد Posted: 07 Aug 2012 03:55 AM PDT جـــرس: آیت الله دستغیب به مساله اصلاحات در جامعه پرداخت و گفت: گروههایی که امروز در جامعه به عنوان اصلاح طلب خوانده میشوند، کسانی هستند که داعیهی عمل به قانون را دارند و مخالف جمهوری اسلامی نیستند. شاید بعضی از آنها معتقد باشند که مردم باید با اختیار خود به احکام عمل کنند.
به گزارش حدیث سرو، این مرجع تقلید با انتقاد از روابط گسترده ایران با کشورهای روسیه و چین پرسید: چرا این همه با چین و روسیه ارتباط تنگاتنگ دارید.
|
وکیل سعید مرتضوی: خود همین نمایندگان مجلس نیز پرونده های مفتوح در دستگاه قضایی دارند Posted: 07 Aug 2012 03:54 AM PDT جـــرس: در ادامه تلاش دولت برای حفظ سعید مرتضوی در سازمان تامین اجتماعی، وکیل سعید مرتضوی مدعی شد که با اصلاح اساسنامه صندوق تأمین اجتماعی و تغییر نام این نهاد توسط دولت، به نوعی رأی دیوان عدالت اداری در باره برکناری موکلش از ریاست این صندوق اجرایی شده است.
|
تخلفات ارزی بانک ها بررسی خواهد شد Posted: 07 Aug 2012 03:54 AM PDT جـــرس: معاون نظارتی بانک مرکزی در مورد بررسی بانک مرکزی از مصارف ارزی بانکها عنوان کرد: نتایج این بررسیها تا پایان هفته منتشر خواهد شد و کل آن انحرافها از بانکها خارج میشود. اگر موردی را به ما معرفی کنند یا دستورالعملی را به ما ابلاغ کنند ما آن را پیگیری خواهیم کرد.
|
You are subscribed to email updates from جنبش راه سبز - همه گزارشها : متن خلاصه To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر