Latest News from Norooz for 02/19/2011

Email not displaying correctly? View it in your browser. فراخوان رسانه های سبز برای گرامیداشت شهدای ٢۵ بهمن در پی سرکوب حامیان جنبش سبز توسط ماموران حکومتی در جریان تظاهرات و تجمعاتِ ٢۵ بهمن و همچنین فراخوان فعالین جنبش جهت گرامیداشت یاد و نام شهدای ٢۵ بهمن در هفتمین روز شهادت آنها، رسانه های جنبش سبز نیز طی فراخوانی خواستار حضور همگانی در میادین و خیابان های اصلی شهرهای کشور شدند. سامانه های خبری و سایتهای «ادوار»، «امروز»، «تحول سبز»، «تغییر»، «جرس»، «دانشجو نیوز»، «رسا (شبکه تلویزیونی)»، «سحام نیوز»، «میزان خبر»، «ندای سبز آزادی» و «نوروز»، در فراخوان خود آورده اند "اول اسفند (یکشنبه) در هفتمین روز پر کشیدن یاران سبزمان و در حمایت از دو یاور همیشگی جنبش سبز در خیابانها و میادین اصلی گرد هم می آییم تا بار دیگر عظمت حضورمان را در مقابل چشمان کور ظالمان فریاد زنیم." متن این فراخوان به شرح زیر است: خبر بزرگ حضور مردم ایران در راهپیمایی ٢۵ بهمن ماه آنچنان سبز بود که در زمستان بهار آورد و دستهای استبداد دینی را به رعشه انداخت. مردم آمدند بااینکه می دانستند درفش و گلوله همچنان پا برجاست و دل سنگین حاکمان به ناله مظلومان هنوز بی رحم مانده است. شورای سایت های سبز حضور گسترده و پرشور مردم ایران در لبیک به فراخوان رهبران جنبش سبز را گرامی می دارد و ضمن تکریم پایداری و رشادت هم میهنان سبزمان در راه آزادی و دموکراسی، سرکوب مردم و حامیان جنبش سبز در راهپیمایی ٢۵ بهمن توسط ماموران حکومتی را محکوم می کنند. جمعیت میلیونی در خیابان های تهران در روز ٢۵ بهمن ترس و دلهره ای بر جان تهی از شفقت اقتدارگریان انداخت که باز عنان از کف داد و آتش بر جوانان سبز سرزمین مان گشود. شهادت صانع ژاله و محمد مختاری داغ دیگری شد بر دل های سوخته ی مادران و پدرانی که به آرمان های انقلاب اسلامی امید بسته بودند. صانع ژاله و محمد مختاری، خون بیدارگری بود که بر زمین ریخت و نشان داد که مردم در این زمانه ظلم و میان سه قوه زر و زور و تزویر همچنان ایستاده اند تا درخت آزادی را آبیاری کنند. آنان که نتوانستند روح سبز امید را از ملت ایران بگیرند، کفتار صفت آمدند و پیکر پاک هنرمندان شهادت را به تاراج بردند. مکر خدواند کارشان را ساخت و دست خداوند از دست علیل شان بالاتر بود. پیکر شهیدانمان را بر دستان گناهکارانشان بالا کشیدند تا شاید سیاهی جامه شان سرخی خون آن را پنهان کند. در این لحظه ها که شب شکسته است از زمستان چیزی نمانده ، چندتن از رجاله هایی که به صندلی های قدرت چسبیده اند در مجلسی که خانه اشغال شده مردم است، در نبود مردم رجز خواندند و توشه تباهی اندوختند. جنبش سبز ایران تا بهار راهی ندارد و اول اسفند میعاد دوباره ماست برای ماندن در کنار شهدا و رهبران سبز که این روزها در بند و حصر حاکمیت تا با حملات شبانه و عربده های روزانه همچنان مظهر مقاومت و سربلندی جنبش مانده اند. اول اسفند (یکشنبه) در هفتمین روز پر کشیدن یاران سبزمان و در حمایت از دو یاور همیشگی جنبش سبز در خیابانها و میادین اصلی گرد هم می آییم تا بار دیگر عظمت حضورمان را در مقابل چشمان کور ظالمان فریاد زنیم. سامانه های خبری و سایتهای: ادوار، امروز، تحول سبز، تغییر، جرس، دانشجو نیوز، رسا (شبکه تلویزیونی)، سحام نیوز، میزان خبر، ندای سبز آزادی، نوروز   دعوت شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد برای تجمع اول اسفند شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد درباره تحولات اخیر منطقه و حرکت عظیم ملت ایران در ۲۵ بهمن بیانیه ای صادر کرد. شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد، در این بیانیه، ضمن عرض تسلیت به خانواده های داغدار صانع ژاله و محمد مختاری و همه آزادیخواهان، از مردم شریف و عدالتجوی کردستان ، به ویژه جوانان سلحشور و آزادیخواه آن دعوت کرده است که همدل و همدوش با سایرمردم ایران تجمعات اعتراضی که در روز ۱ اسفند در میادین اصلی تمامی شهرهای ایران برگزار خواهد شد را همراهی نمایند. این شورا همچنین آورده است: حرکت عظیم مردم در بیست وپنجم بهمن نشان داد جنبش آزادی خواهی و ضد استبدادی ملت همچنان پر نفس و پویا به پیش می تازد و برعکس ادعا و آرزوی حاکمان عقل گریز نه تنها از میان نرفته است بلکه با تدبیر و تعمیق بیشتر، مسیر درست تغییرات تدریجی ومسالمت آمیز را طی می کند. متن کامل این بیانیه بدین شرح است: ملت شریف ایران، مردم سرافراز کردستان تحولات اخیر کشورهای عربی و خیزش ملت های تحت ستم در کشورهای تونس ، مصر ، یمن ، بحرین ، سوریه ، اردن ، مراکش و لیبی نشان دهنده ظهور روشن بینی ، آزادی خواهی و عدالت طلبی در میان ملت های سرزمین هایی است که چند دهه است تحت سلطه حاکمان مادام العمر اداره می شوند. نگاهی اجمالی به تاریخچه وسرنوشت این مردمان به خوبی نشان می دهد که : حاکمان مادام العمر، استبداد طولانی، بی کاری و سطح رفاه پائین علیرغم برخورداری از ذخایر و منابع قابل توجه، سلطه ایدئولوژیک ، سخت گیری در برابر تنوع فرهنگی و یا بازیچه قرار دادن آن توسط حکام و تحقیر ملت و تنزل دادن حرمت آن ملت ها در انظار جهانیان از جمله ویژگی های مشترک مناطقی است که خیزش نوین در آن ها آغاز شده است. البته بی گمان شاه بیت و علت العلل این اعتراضات را می توان اعتراض ملت ها به فقدان انتخابات آزاد در این کشورها دانست. رفتار حاکمانی چون قذافی، حسنی مبارک، علی عبدالله صالح و بن علی در انتخابات های اخیر را باید عامل اصلی آغاز اعتراضات ملت های لیبی، مصر، یمن و تونس دانست. در حالی که انتظار می رفت در چنین شرایطی که موج روشنگری منطقه را در برگرفته است حاکمان ایران به خود آمده و پس از نارضایتی ها و اعتراضات سال گذشته در پی انتخابات دهم ریاست جمهوری به جبران فرصت های از دست رفته بپردازند ، مشاهده گردید در کمال ناباوری و در یک شبیه سازی ناشیانه ، دولت تا دندان مسلح خود را به مردمان تحت ستم مصر وتونس و یمن تشبیه و میلیون ها ناراضی ایرانی را در کنار دولت های مستبد آن کشورها قرار دادند. همان شبیه سازی ناشیانه ای که در عاشورای امسال انجام داده و خود را با امام حسین مظلوم فاقد قدرت حکمرانی شبیه دانسته و مردمان بی پناه و تحت ستم ایران را به حکومت اقتدارگرای یزید مشابه دانستند! ودر ادامه رفتارهای متکبرانه خود ، درخواست رهبران جنبش سبز برای راهپیمایی در حمایت از قیام مردم مصر وتونس را رد کرده و تظاهرات میلیونی مردم در شهرهای تهران ، اصفهان، مشهد، شیراز و کرمانشاه را به شدت سرکوب و اعتراض مدنی و مسالمت آمیز مردم به شیوه های غلط حکومت داری و مطالبه آزادی و دمکراسی در روز بیست و پنجم بهمن ماه را به خاک و خون کشیدند. در این رابطه متاسفانه تعداد زیادی از هموطنان بازداشت، زخمی و بر اساس اخبار موثق دستکم دو تن از جوانان طرفدار جنبش سبز به شهادت رسیدند. این رفتارهای سرکوب گرانه و اقدامات خشن ، نشانه اوج استیصال کسانی است که برخلاف ادعاهای خود درمورد مردمان آزادی خواه کشورهای منطقه وعلیرغم تصریح قانون اساسی، هیچ گونه حق اعتراض، تجمع و راهپیمایی را برای شهروندان خود به رسمیت نمی شناسند. مشخص نیست چرا حق اعتراض را برای همه ملت های دنیا به رسمیت می شناسند اما این حق را از ملت خود دریغ می ورزند؟! بی شرمانه تر اینکه هراس و وحشت آنان از سرریز خشم ملت و شروع مجدد تظاهرات خیابانی باعث شده که به دروغگویی در مورد شهدای جنبش آزادیخواهی و دمکراسی مردم ایران که امروز در رنگ سبز تجلی یافته است، دست یازیده و در اوج وقاحت و بی شرمی با مصادره گرامیداشت و یاد شهدا، در پندار خود علاوه بر ایجاد جو ارعاب و وحشت، از انرژی زایی و موج آفرینی خون های به ناحق ریخته شده جوانان ، در رگ های تشنه اصلاحات و تغییر مسالمت آمیز ممانعت بعمل آورند غافل از اینکه سنت زمانه، تقدیر همه حاکمان مردم ناباور را با سرنوشت امثال حسنی مبارک و بن علی گره زده است. اگرچه در طول سالیان گذشته ، همواره کردستان عزیز و مردمان شریف و وطن دوست آن به واسطه وجود نگاه امنیتی حکومت و تسلط نظامیان برهمه شئونات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی این منطقه، هزینه های سنگینی پرداخته اند اما به نظر می رسد کینه ونفرت طراحان و سناریونویسان اقتدارگرا هنوز از آن همه اعدام و شکنجه و زندان و ترورهایی که توسط فرماندهان سابق و برکنار شده سپاه کردستان طراحی و اجرا شده بود، سیراب نشده است و همچنان به تحمیل هزینه های بیشتر بر مردم ستم دیده کرد می اندیشند. در تازه ترین مورد آن با طراحی ترور شهید صانع ژاله دانشجوی کرد پاوه ای دانشگاه هنرتهران و سپس تلاش مذبوحانه برای انتساب او به نهادهای غیر مردمی که امروز در یک دگردیسی آشکار، به ابزاری برای سرکوب هم میهنان مبدل گشته است، زمینه های گسترش نفاق و نفرت درجامعه را فراهم نمایند. شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد در کمال افتخارازهشیاری مردم سرزمین بزرگ ایران و هم میهنان آگاه و فداکار کرد برخود بالیده و اذعان می دارد حرکت عظیم مردم در بیست وپنجم بهمن نشان داد جنبش آزادی خواهی و ضد استبدادی ملت همچنان پر نفس و پویا به پیش می تازد و برعکس ادعا و آرزوی حاکمان عقل گریز نه تنها از میان نرفته است بلکه با تدبیر و تعمیق بیشتر، مسیر درست تغییرات تدریجی ومسالمت آمیز را طی می کند. شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد، ضمن عرض تسلیت به خانواده های داغدار صانع ژاله و محمد مختاری و همه آزادیخواهان، از مردم شریف و عدالتجوی کردستان ، به ویژه جوانان سلحشور و آزادیخواه آن دعوت می نماید که همدل و همدوش با سایرمردم ایران تجمعات اعتراضی که در روز ۱ اسفند در میادین اصلی تمامی شهرهای ایران برگزار خواهد شد را همراهی نمایند. شورای هماهنگی اصلاح طلبان کرد ۲۹ بهمن ۱۳۸۹     روزانه های همسر یک زندانی سیاسی/فردا خواهم آمد! جمعه ٢٩ بهمن سلام عزیز همه روزهای تنهایی من! سلام به تو در آخرین جمعه بهمن. ماهی که در سال سی و سوم نه بوی گل سوسن و یاسمن داشت نه عطر بهاران. سلام به تو در این شامگاه دلگیر جمعه ای دیگر از ده ها جمعه دلگیر بدون تو. من سلامم را از عمق جان به نیت سلامتی تو روانه کویت می کنم که نمی دانم این چند روزه کوی وسرای تو کجاست؟ از همان شبی که روزش کسی تو را دیده بود با وضعیتی خاص و شاید خدا خواسته بود که پیکی باشد برای اِخبار ما غافلان دچار روزمرگی و تا همین حالا که من دارم با شتاب بر دکمه های این کیبورد مستعمل ضربه میزنم تا پیامم را به تو برسانم، لحظه ها را در دلواپسی وضعیت نامعلوم تو سپری کردم و دیروز که وعده ام دادند به آغازین روز هفته برای دیدار، باورم نمی شد بتوانم این آخرین جمعه بهمن را سپری کنم بدون دردهایی که کم از درد زایمان ندارد وقتی که نوزاد می خواهد متولد شود و رنج میلاد انگار میان مادر و فرزند تقسیم می شود! فریاد مادر و شیون و گریه نوزاد و بعد از آن آرامشی دلچسب! من شیفته آن آرامش باشکوهم. سبزترین فصل زندگیم! تو این نشانه های ولادت را نشنیدی و یک بار به بهانه حج و بار دیگر به بهانه نماز صبح از درک آن لحظات فرار کردی. دور شدی تا نشنوی و نبینی از هراس تاب نیاوردن و حالا باز هم من تنها مانده ام این جا دور از تو و درد را تاب می آورم. درد انتظاری که باید نتیجه اش شیرین باشد و من باز در اضطراب مولودی ناقص رنج را مزمزه می کنم. مبادا سترون باشد این انتظار؟؟؟ دلدار دلنشین غم گسار من! فردا را من به ملاقات تو خواهم آمد به دعوت یا بی دعوت. فردا من در خانه آرام ندارم. خانه محل آرامشی است که چند روز است بیش از همه روزهای هجران از من سلب شده و من عاجزانه هر بخش روز و شبم را به نحوی با برنامه ای پیوند داده ام تا فراموشی بیاید سراغم و به تو و وضعیتت که نمی دانم چگونه است فکر نکنم. امروز را هم به دلخواه تو میزبان عزیزانی شدم که دوست داشتم خانه تو را خانه امیدشان بدانند. میزبان خانواده های دوستان عزیز دربندت که اگر بودی می دانم تنهایشان نمی گذاشتی و دلجوئی شان می کردی و مرا دعوت به تکریمشان می نمودی. من درس انسانیت و وفا را در مکتب تو آموخته ام همسر عزیزتر از جانم و امروز شاگردی را تمرین کردم. روز میلاد بانوی مهر و جمع سوته دلان که غم هایشان را در پس خنده هایی پنهان می کنند که از ته دل نیست. فرزندان آن غیورمرد نجف آبادی که شیر مادر مومنه اش حلالش باد،‌ هنوز در حسرت دیدار کوتاه پدر که برکت وجودش چون باران بهاری تند بر عطش تمنایشان نازل شد و انگار تنها نمی بر دلتنگی هایشان پاشید و رفت،‌بر ما منت نهادند و با دیگر دوستان ساعاتی از زمان زجر ما را مستور کردند از دید دیگران. اما از غروب جمعه چه بگویم برای تو که دوست ندارم از این ساعات، تو را جوبا شوم در انزوایی که برایت ساخته اند حصار در حصار! زندانی شریف شب های پر رمز و راز اوین! من از تو جمعه هایت را پرسش نمی کنم و تو هم برای من هرگز مگوی دردهایت را که دفن کردی در همان اقامتگاه کوچک دور از بند ٣۵٠ که دست دوستی به سویت دراز نمی تواند شد و آغوش عزیزی پناهگاه تنهایی هایت و چشمان مهربانی استقبال کننده تمنای حضورت و گوش های مشتاقی شنوای صدای گرمت. من در میانه اعتراض به این اقامتگاه غیرقانونی برای عزیزترین کسم ناگهان باید درگیر خبری شوم سخت آزارنده. وه که چه بردباری خداوندگارمان عطایم نموده که تاکنون دوام آورده ام بی خبری را که نه بدخبری را! یاسمین باغچه مهربانی سرزمین دلاوران! در همین غروب جمعه با خود عهد کردم که فردا مشتاق و بی قرار به سوی تو بشتابم و تا دیدار رویت به خانه بازنگردم. راستش را بخواهی دیگر برای این روح سرگردان هیچ پاسخ قانع کننده ای ندارم که این جسم لخت را چه قدرتی به زمین الصاق کرده در حالی که پرواز روح را برفراز اوین می بیند در طلب یار دلنواز؟! من از همین غروب جمعه ایستادن و قدم برداشتن و دویدن را تا به سرمنزل دوست تمرین می کنم و منتظر سر زدن سپیده می مانم تو نیز لختی طاقت بیار و بگذار خورشید بتابد بر همه زمین های سرد بهمنی. من با تابش خورشید گرم می شوم و می آیم تا تو خورشید زندگیم را که سارقان این بار نه در شب بلکه در روشنای روز از من دزدیده اند، به تماشا بنشینم. تو نیز طافت بیار و صبر کن تا سپیده بزند و دخترکان طلایی خورشید از روزنه های رو به قبله تو را سلامت دهند.من با خورشید می آیم و سلامت را پاسخ خواهم گفت. من فردا خواهم آمد. مسافر کهکشان خاطر بی منتهای تو فخری   بیانیه کمیسیون و شاخه زنان جبهه مشارکت ایران اسلامی در محکومیت بازداشت های اخیر و درخواست آزادی زندانیان سیاسی کمیسیون و شاخه زنان جبهه مشارکت ایران اسلامی با صدور بیانیه ای ضمن محکومیت بازداشت های اخیر ، آزادی زندانیان سیاسی را خواستار شد بسمه تعالی به نام خدایی که انسان را آفرید و او را کرامت بخشید و اشرف مخلوقات قرار داد. امسال جشن سی و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در حالی برگزار شد که بسیاری از یاران و فرزندان امام به دلیل انحرافات چشمگیر مسئولان از مسیر و راه امام و آرمان های انقلاب دلخون بودند. امسال جشن پیروزی با آزادی اسرای بی گناه اعم از زن و مرد به شیرین کامی خانواده های زندانیان سیاسی منجر نشد. امسال مسئولین حکومتی آن چنان غرق در حوادث و رویدادهای منطقه و کشورهای عربی و آفریقایی مسلمان بودند که مسائل کشورشان را فراموش کردند و مرگ را برای همسایه نکو دانستند و خود را روئین تن و جاودانه فرض کردند و از همین رو نسبت به خواست مردم که رهایی زندانیان مظلوم بود بی اعتنایی پیشه کردند. فریاد «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» که برآیند خواست عمومی مردم در سال 57 بود، اینک پس از گذشت سی و دو سال هنوز فریاد غالب است. هنوز مخالفینی که درچارچوب قانون اعتراض و مخالفتشان را ابراز داشته اند با بی قانونی درحبسند و عنوان زندانی سیاسی به دلیل تعریف نشدن جرم سیاسی و به رسمیت نشناختن زندانی سیاسی توسط حکومت تنها معنایی عرفی دارد و هنوز مردم با مظلومان هم دلی می کنند و برای آزادی زندانیان سیاسی «امّن یجیب» می خوانند. انتظار می رفت در آستانه بیست و دوم بهمن همه زندانیان سیاسی و بویژه زنان دربند رها شوند اما نه تنها چنین نشد بلکه موج گسترده ای از دستگیری های جدید که هنوز علت آن ها توسط دادستان اعلام نشده است، امید به رهایی آزادگان دربند را با ناامیدی روبرو کرد. نمی دانیم درخواست مجوز راهپیمایی برای روز 25 بهمن برای اعلام هم بستگی با مردم ظلم ستیز کشورهای منطقه توسط رهبران جنبش سبز چه ربطی می تواند داشته باشد به ممانعت از آزادی زندانیان سیاسی؟ اما بی شک آغاز هفته وحدت و ایام ولادت با سعادت پیامبر رحمت که سیره عملی اش درسی بزرگ برای همه ما پیروان اوست به ما یادآور می شود که مخالف حرمت دارد، احترام دارد ولی تنبیه و زندان ندارد. ما در آستانه میلاد نبی اکرم (ص) انتظار داریم همه زندانیان بیگناه و خصوصا زنان زندانی از بند رها شوند و به خانه و کاشانه خود بازگردند و خانواده های آنان بیش از این صدمات و لطمات روحی و جسمی را متحمل نشوند. از بانوی قرآن پژوه هاله سحابی که اخیرا به زندان فراخوانده شده تا بهاره و مهدیه و هنگامه و سایر زنان سیاسی دربند تا فریبا ابتهاج و نزهت امیرآبادیان و همه دانشجویان و روزنامه نگاران و فعالان سیاسی ومدنی دیگر که اوین به تازگی اقامتگاه آنان شده است. عید واقعی برای همه ما در این ماه فرخنده ربیع وایام مبارک آن، رهایی همه آزادگانمان از بند است و امیدواریم مدعیان مسلمانی و دستگاه قضا به این خواسته عمومی تن دردهند و بیش از این مردم را به مقابله با بی عدالتی های موجود و ظلم مستمر نسبت به زندانیان و خانواده هایشان تحریک و ترغیب نکنند. والله بصیر بالعباد کمیسیون و شاخه زنان جبهه مشارکت ایران اسلامی 23/11/1389     بیانیه شاخه جوانان جبهه مشارکت ایران اسلامی به مناسبت سی و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی شاخه جوانان جبهه مشارکت ایران اسلامی به مناسبت سی و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و حمایت از درخواست راهپیمایی روز 25 بهمن بیانیه زیر را صادر کرد : یا محول الحول والاحوال 22 بهمن سی ودومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در حالی سپری شد که آرمان ها و آرزوهای پدران و مادرانمان اینک با پوستینی وارونه بر تن، بذر بی اعتمادی و ناامیدی از نظام برآمده از انقلاب را روز به روز بیشتر و بیشتر در نهاد پاک جوانان و نوجوانان ایرانی می کارد و آبیاری می کند و آبروی جمهوری ای که قرار بود به اسلام مزین شود تا لطیف تر و شریف تر و انسانی‌تر شود، در همه جای دنیا و در بین ادیان الهی بیشتر و بیشتر می برد. جمهوری اسلامی ای که اینک اسلام و جمهوریتش تنها به پوسته ای خالی از محتوا در دستان فرصت طلب شیفتگان قدرت و مدهوشانِ ثروت تبدیل شده است. اینک در آغازسی وسومین سال از انقلاب به یغما برده شده مردم ایران، شاهد تحولات ضد دیکتاتوری در تونس و مصر هستیم و می بینیم که کودتاگران در ایران اینک داعیه دار حمایت از مردم مصر و تونس شده اند و خشونت و ارعاب علیه مردم آزادی خواه مصر را محکوم می کنند. در حالی که خشونت و وحشی گریشان با مردم ایران در یک سال و 8 ماه گذشته دنیا را تکان داده است و همچنان نیز شاهد بازداشت‌های مکرر و شکنجه‌ها و بی حرمتی‌های بی حد و مرزشان هستیم. بازداشت هایی که همه نشان از پویایی و توانمندی جنبش سبز ملت ایران و نیز نشان از وحشت کودتاگران از شکست محتومی است که تاریخ، رسیدن آن را در گوش دیکتاتورهای تمامی عصرها فریاد می‌زند و اینان تا زمان مواجهه با آن از باور رخ دادنش هراسناک سر بر هر در و دیواری می کوبند. درخواست دو یاور سرافراز جنبش سبز ایران برای برگزاری راهپیمایی در حمایت از مردم آزادی خواه مصر و تونس و نیز استقبال لایه های مختلف جنبش سبز برای شرکت در این راهپیمایی، نشان از تفکر آزادی خواهی و ظلم ستیزی جنبش سبز ایران برای همه‌ی مردم جهان؛ در هر خاک و سرزمینی دارد. ما فرزندان جنبش سبز ایران در جبهه‌ مشارکت ایران اسلامی بر این باوریم که ایجاد هرگونه مانع برای برگزاری این راهپیمایی و هرگونه برخورد خشونت آمیز کودتاگران با مردم در روز 25 بهمن نشان از عدم صداقت آنان در همراهی با مردم مصرو تونس دارد و بار دیگر دروغ پردازی اثبات شده آنان را به نمایش خواهد گذاشت و بی شک رسوایی هر چه بیشتر آنان را در جهان، بویژه برای مردم آزادی خواه مصر و تونس را در پی خواهد داشت. ما جوانان اصلاح طلب شاخه جوانان جبهه مشارکت که به لطف خدا همواره با غرور در تمام روزهای سخت و سرشار از بیم و امید قبل و بعد از انتخابات در میان مردم بوده ایم اینک نیز در 25 بهمن 1389 برای حمایت از آزادی خواهی و عدالت طلبی در هر گوشه این خاک و سرزمین فریاد همبستگی سرخواهیم داد و بر این باوریم که اتحاد برای گسترش آزادی و عدالت در هر نقطه از جهان، قلب های آزادی خواهان را به هم نزدیک تر می‌کند و امید و باور و ایمان و صبر و استقامتشان را در مسیر سبز پیروزی بیشتر و عمیق تر می نماید. از خداوند بزرگ می خواهیم که مردم آزادی خواه ایران را در این روز که به یاری او بزرگ خواهد شد، تنها نگذارد. با امید به سرآمدن زمستان ظلم و ستم و فرا رسیدن بهار آزادی برای همه بندگان خذل. حول حالنا الی احسن الحال. شاخه جوانان جبهه مشارکت ایران اسلامی 22/11/1389 خواهرانه ها /به مناسبت میلاد پنجاه سالگی خواهرم الهه مجردی فخرالسادات محتشمی پور روزانه های همسر یک زندانی سیاسی/ نماز آیات فخرالسادات محتشمی پور روزانه های ما گاه خواندنی می شود! فخرالسادات محتشمی پور بررسی حقوقی تجمع و راهپیمائی علی شکوری راد(وبلاگ گلجه) روزانه های همسر یک زندانی سیاسی ممنوع الملاقات / من و تو و ماه در همه شب های مهتابی فخرالسادات محتشمی پور روزانه های همسر یک زندانی سیاسی/ سیب فخرالسادات محتشمی پور بیانیه تحلیلی جبهه مشارکت ایران اسلامی از تولد جنبش خجسته دموكراسي‌خواهي در خيابا‌ن‌هاي جهان عرب بیانیه جبهه مشارکت ایران اسلامی در محکومیت بازداشت های اخیر بیانیه جبهه مشارکت ایران اسلامی بمناسبت بزرگداشت سالروز پیروزی انقلاب اسلامی بیانیه جبهه مشارکت ایران اسلامی در حمایت از راهپیمایی حمایت از جنبش دموکراسی خواهی مردم مصر و تونس سئوالات جوانان جبهه مشارکت ایران اسلامی از تدوین کنندگان منشور اصولگرایی : خوب است حضرات جامعتین به روشنی و صراحت پاسخ دهند که منظور آنها از مردمسالاری دینی چیست؟ بیانیه کمیسیون و شاخه زنان جبهه مشارکت ایران اسلامی در محکومیت بازداشت و برخورد های امنیتی با جوانان سبز و اصلاح طلب نامه دکتر محسن میردامادی دبیرکل زندانی جبهه مشارکت ایران اسلامی بیانیه شاخه جوانان جبهه مشارکت ایران اسلامی در محکومیت بازداشت جوانان سبز و اصلاح طلب بیانیه کمیسیون و شاخه زنان جبهه مشارکت ایران اسلامی در حمایت از خانواده زندانیان سیاسی بیانیه جبهه مشارکت ایران اسلامی در محکومیت بازداشت خانواده نوری زاد و تاج زاده براي قرار دادن لوگو زير در سایت یا وبلاگ خود، كد را در قسمت (head) سايت يا وبلاگ قرار دهيد.     خواهرانه ها /به مناسبت میلاد پنجاه سالگی خواهرم الهه مجردی باز هم 29 بهمن و این بار جشن میلاد پنجاه سالگی تو! باز هم بهمن و جشن میلاد و ما و تو و خانه ای که از یار دیرینت خالی است. سلام هم شاگردی! سلام ای شبیه ترین ترین خواهر به من! سلام هم شاگردی مدرسه رفاه در آن حیاط کناری دبستانی که ماند با یک مدیر ساواکی و هم شاگردی مدرسه علوی اسلامی زمان شاه. همان شاهی که ما براندازها سرنگونش کردیم تا دیگر اصلاح طلب باقی بمانیم. من و تو و دیگر دانش آموزان پنجاه و هفتی در کنار دانشجویان و پدر و مادرها و خواهرها و برادرها و همه فامیل و همسایه ها و هم وطنانمان. یادش به خیر. یاد همه روزهای انقلاب، همه روزهای پنجاه و هفت و همه روزهای بهمن. بهمن خونینی که قرار بود طلیعه بهاری جاویدان باشد. و افسوس که ما در آغازین روزهای سی و سومین سال پیروزی انقلاب اسلامیمان هنوز چشم انتظار بهاریم. بهاری سبز. بهاری جاویدان. هم شاگردی سلام! سلام به تو و دل مهربانت و وجود آکنده از عشقت به وطن، به هم وطن،به همه دردمندان وطن. سلام به تو مولود بهمن که در بلندای نیم قرن از عمر باشکوهت باز هم قلبت چون روزهای انقلاب پرتلاطم است و چون روزهای دفاع مقدس صدایت لرزان و اشک ها چه حریصانه می خواهند راه خود را باز کنند بر روی گونه های گرگرفته از چشیدن طعم ستم! بگذار ببارد خواهرجان این باران. بگذار ببارد مانند همه روزهای تلخی که پشت سر گذاشتیم با هم. از روز 17 شهریور تا همه روزهای بزرگ ماندنی در تاریخ تا روزهای بهمنی. تا همین امروز. بگذار ببارد این باران و بگذار این بار به جای در هم آغشته شدن خون هایمان در روزهای انقلاب، اشک هایمان در روزهای به تاراج رفتن آرمان های بلندمان در هم بیامیزند. بیا امشب در آستانه میلاد پنجاه سالگی ات بار دیگر خواهرانه هایمان را که بدون حضور همسران دربندمان آزادگان خدوم و سرافراز محسن و مصطفای عزیز، محکم تر از گذشته، چون میثاقی جاودان به رخ دل تنگی های آن به آن مان بکشیم و صبورانه هایمان را لحظه به لحظه به رخ کسانی بکشیم که تلخابه های ناشی از ستمشان که با واژگان سخت این روزهای ما در فضای سنگین شهر جاری می شود، آنان را سیراب می کند. بیا خواهرم هم شاگردی همراه روزها سخت هجران همسرانمان. بیا امشب به پاس آغاز دومین نیم قرن عمرت همه دلتنگی هایمان را به گذر زمان بسپاریم و دمی را خوش باشیم به خوشی فرزندان رشید تو و محسن دربندت. بیا با شادی کودکانه مصطفای کوچک هم نام عزیز سرافرازمان مصطفای بزرگ شادی کنیم. روزگارانت هماره سبز باد دوست و خواهر و هم شاگردیت فخرالسادات محتشمی پور     روزانه های همسر یک زندانی سیاسی/ روزانه های انتظار پنج شنبه ٢٨ بهمن سلام برتو برگزیده من! سلام بر تو، سلام بر بهمن و سلام بر پیوند جاودانه ما. سلام بر تو، سلام بر بهمن و سلام بر همه روزهای با هم بودنمان. سلام علیکم بماصبرتم و نعم عقبی الدار. صبوریت را رشک می برم و نعمی که تو را انتظار می کشد رشک می برم و سلام خدا و جدت رسول الله را بر تو بنده صالح خدا رشک می برم ای مصطفایی که این بار برگزیده خدایی برای رنج بندستم کشیدن! من همه رنج نامه های این روزها و شب هایمان را نگاشته ام بر لوح دل، بر سینه ای که اگر شرحش را ایزد متعال نداده بود چه بسا تاکنون از تنگی و درد از هم گسیخته بود. من می نگارم همه احساسات لحظات بی تو بودن را و تجسم می کنم دلدار بی قرارم را در حصری که کودتا برایش مهیا کرده بی هیچ اندیشه از امروز و فردایش. بی هیچ گمان بد. بی هیچ کینه هیچ هراس. آرام و مطمئن و امیدوار. شیرمادرت حلالت باد همسرم که نامت به شایستگی برایت انتخاب شده و خلق و مرام محمدی(ص) را به نیکویی برگزیده ای. عزیز روزهای همیشه عمرم! من در تقلای گرفتن خبری از تو امروزم را نیز سپری کردم سخت بی قرار و نا آرام. صبحگاه را با دوستانی یکدل به کوهستان زدیم شاید طبیعت پاک بزداید غم های چندلایه این روزهای تلخ را. روزهای بهمنی ما را که دیگر برفی و سپید نیست. صدای آشنایی گوشم را با نام زیبای تو نوازش داد و وعده شنیدن صدایت را داد و دیدار شیرینت را و من ساعت ها انتظار را باز هم تجربه کردم مانند همان روزهای آغازین کودتا تا تو را بشنوم و ببینم اما نشد و وعده تمدید شد تا شنبه. نمی دانم باید باور کنم کسانی را که تو خوش بینانه مرا با آنان آشتی می دهی یا به ندای ناباوری دل گوش بسپارم؟ نمی دانم این بار هم همه احساسات زنانه و مادرانه ام را به بازی گرفته اند یا به راستی کار سخت است و گشودن این گره زمان می برد؟! نمی دانم همه لحظاتی را که باید تا شنبه موعود بشمارم به عمر من کفاف می هد و زنده ام تا پسین روزی که بباید تو را دید یا نه. باشد این بار هم تن به تقدیر می سپارم و گذر عمر را به انتظار می نشینم که دیر و سخت می گذرد. اما عزیز مهربانم! این شامگاه نوید پنجاه ساله شدن دوستی یکرنگ و یاری همراه را دارد. امشب زهرای مجردی الهه مهر و همسر یکی از بهترین دوستان تو را فرزندانش جشن میلاد گرفته اند و ما با معدود دوستانی گرد هم آمده ایم که یاد مهربانی هایش را بزرگ و گرم و عزیز بداریم. من شاخه گل سرخی را برایش هدیه آورده ام و می گویمش بیا خواهر بگیر این هدیه محسن توست از اوین و او سخت می گرید درست مثل تولد پارسالش که شاخه گل سرخ را گرفت و بویید و گریست. می گویم: تمام می شود خواهرم تمام می شود این روزهای سخت ستم. مانند همه روزهای تاریک گذشته مادران ما که تمام شده و قصه هایش مانده برای ما. اشک هایش را پاک می کند و دلنوشته مرا می خواند با دلی که رقیق رقیق شده است. دلنوشته من برای یک یار دبستانی. یک هم شاگردی مدرسه رفاه و علوی اسلامی زمان شاه. شاهی که برانداختیمش تا عدالت بیاید و آزادی و ... ای داد باز من فراموشم شد که چون تو مردی با شنیدن این دلگویه ها سخت غمین می شود و نمی خواهم غمین باشی حتی اگر من نبینمت و نشنوم تو را از پشت دیوارهای بلند و سخت. حالا بیا قول بده به شادباش امشب که شب ولادت بانویی مهربان است و یار و دلدار یکی از بهترین دوستان تو. بیا لبخند بزن به روی زنی که استوار ایستاده و نشستن را به زانو در آورده طی این یک سال و هشت ماه روزهای سخت و تیره و تار. بیا لبخند بزن بگذار من امشب تو را به جای آن چهره جدی و متفکر که دستانش را به پیشانی گذاشته شاد شاد ببینم. بیا و لبخندت را از من دریغ مکن همین یک شب که میلاد زنی بزرگ است. زنی به قدر یک دریا مهربان و به قدر یک آسمان با سخاوت. من امشب و فردا را باز هم به انتظار می گذرانم ماه شب های تار من و شنبه را از هم امروز بهترین روز هفته می دانم. شنبه شنبه خوب! بی قرار تو فخری     فراخوان مراسم هفتم شهدای ۲۵ بهمن شورای هماهنگی راه سبز امید باصدور بیانیه ای از مردم ایران دعوت کرد روز یکشنبه، اول اسفندماه، به منظور هفتمین روز شهادت دو شهید تظاهرات ۲۵ بهمن و همچنین بزرگداشت یاد و خاطره سایر شهدای جنبش سبز،در تجمع های تهران و شهرستان شرکت کنند. متن کامل بیانیه،شورای هماهنگی راه سبز امید به این شرح است: با عرض تسلیت به مناسبت شهادت دو تن از جوانان مظلوم این مرز و بوم درتظاهرات ۲۵ بهمن و با گرامیداشت خاطره دهها شهید جنبش سبز، از ملت بزرگوار ایران دعوت می شود تا در تجمعات بزرگداشت هفتمین روز شهادت این عزیزان که روز یکشنبه اول اسفندماه ۸۹، ساعت ۳ عصر در تهران و شهرستانهای سراسر کشور برگزار می شود، حضور به هم رسانند. این حضور پرشکوه در آستانه میلاد مسعود پیامبر رحمت حضرت محمد بن عبدالله(ص) و امام جعفر صادق (ع)، علاوه بر حمایت قاطع از مواضع رهبران جنبش آقایان میر حسین موسوی و مهدی کروبی برای ادامه راه دشوار آزادی و کرامت انسان، نشانه اعلام همبستگی با هموطنان کرد در پاسداشت خون این دو عزیز ایرانی شیعه و سنی است که به پای مبارزه با استبداد دینی بر زمین ریخت. شورای هماهنگی راه سبز امید ۲۸ بهمن ۱۳۸۹     شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به norooz-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به norooz@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.