کاترین اشتون Catherine Ashton رئیس سیاست خارجی اتحادیۀ اروپا امروز (سه شنبه) از مصر دیدن می کند. خانم اشتون گفته است که قصد دارد مقام های دولت موقت مصر را تشویق به برگزاری هرچه سریعتر انتخابات کند. در بیانیه ای که پیش از سفر خانم اشتون انتشار یافته ، آمده است وی از رهبران مصر خواهد خواست که نسبت به « تغییر قانون اساسی پیشرفت حاصل کنند » تا برگزاری « انتخابات آزاد و سالم مجلس و ریاست جمهوری » امکانپذیر شود و این بیانیه می افزاید اتحادیۀ اروپا برای حمایت از روند انتقالی دمکراتیک در مصر آماده است.
معمّر قذّافی رهبر لیبی پیام تلویزیونی کوتاهی فرستاده است. در این پیام که شامگاه دوشنبه در کمتر از یک دقیقه از تلویزیون دولتی لیبی پخش شد آقای قذّافی گفت در طرابلس پایتخت این کشور است و به ونزوئلا نگریخته است. تصویر پخش شده از تلویزیون لیبی آقای قذّافی را روی صندلی یک اتومبیل نشان داد در حالی که در این اتومبیل باز بود و رهبر لیبی چتری در دست داشت. پیام تلویزیونی آقای قذّافی در حالی پخش می شود که گزارشها حاکی است سرکوب مخالفان توسط نیروهای امنیتی لیبی ادامه دارد. بنا بر گزارشها در ناآرامیهای لیبی تاکنون صدها نفر کشته شده اند.
وزارت کشور گرجستان اعلام کرد بین این کشور و اوستیای جنوبی تبادل زندانیان صورت گرفته است. شوتا اوتیاشویلی Shota Utiashvili سخنگوی وزارت کشور گرجستان روز دوشنبه گفت کشور وی اقدام به آزادسازی شش فرد اهل اوستیای جنوبی و یک تبعۀ روسیه کرده و اوستیای جنوبی نیز در اقدامی متقابل هفت تبعۀ گرجستان را آزاد کرده است. این مقام گرجستان افزود افرادی که کشورش آزاد کرده است به جرم اتهاماتی چون قاچاق مواد مخدر ، جعل اسناد و چند اتهام دیگر زندانی بوده اند. به گفتۀ وی افراد تبعۀ گرجستان به جرم عبور غیر مجاز به خاک اوستیای جنوبی زندانی شده بودند. حدود سه سال پیش به دنبال جنگ میان روسیه و گرجستان، اوستیای جنوبی که بخشی از گرجستان محسوب می شد با پشتیبانی روسیه اعلام استقلال کرد.
به گزارش خبرگزارى هاى غربى دو ناو ايرانى امروز (سه شنبه) در ادامۀ مسير خود به سوريه به منظور انجام رزمايش آموزشى از كانال سوئز عبور مى كنند. پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ ايران، اين نخستين بار است كه دو ناو نظامى ايرانى از كانال سوئز عبور مى كنند. خبرگزاری ها به نقل از یک مقام کانال که نخواست نامش فاش شود گزارش دادند ناوهای ایرانی در نخستین ساعات بامداد سه شنبه از کانال سوئز خواهند گذشت. اسراییل این حرکت را « تحریک آمیز» خوانده و گفته است ایران در پی سوء استفاده از نا آرامی ها در خاورمیانه است. ایران عبور ناوهای خود از کانال سوئز را امری عادی در چارچوب قوانین بین المللی توصیف کرده است. این دو ناو برای رسیدن به سوریه باید از سواحل اسراییل عبور کنند.
هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا خشونت علیه معترضان در لیبی را بشدت محکوم کرد و از دولت لیبی خواست تا بی درنگ «خونریزی» را متوقف کند. خانم کلینتون به خانواده های کشته شدگان تسلیت گفت و افزود که جهان با نگرانی شاهد اوضاع لیبی است.
محمود احمدی نژاد رييس جمهوری اسلامی يکشنبه اول اسفند ماه لايحه بودجه ۱۳۹۰ کل کشور را بعد از دو ماه و نيم تاخير به مجلس شورای اسلامی تقديم کرد. اين نخستين لايحه بودجه در چارچوب برنامه پنجساله پنجم است، برنامه ای که قرار است در فروردين ماه سال آينده خورشيدی، در پی يک سال تاخير، به اجرا گذاشته شود.محمود احمدی نژاد رييس جمهوری اسلامی يکشنبه اول اسفند ماه لايحه بودجه ۱۳۹۰ کل کشور را بعد از دو ماه و نيم تاخير به مجلس شورای اسلامی تقديم کرد. اين نخستين لايحه بودجه در چارچوب برنامه پنجساله پنجم است، برنامه ای که قرار است در فروردين ماه سال آينده خورشيدی، در پی يک سال تاخير، به اجرا گذاشته شود. بودجه انبساطی بودجه کل کشور از دو بخش تشکيل می شود : نخست بودجه عمومی يا بودجه وزارتخانه ها و دستگاه های تابعه، و دوم بودجه شرکت های دولتی. در لايحه ای که يکشنبه به مجلس تقديم شد، حجم کل بودجه پيشنهادی دولت برای سال آينده ۵۳۹ هزار ميليارد تومان است، که ۱۷۷ هزار ميليارد تومان آن بودجه عمومی و ۳۶۲ هزار ميليارد تومان، بودجه شرکت های دولتی است. مهم ترين نکته ای که در لايحه بودجه پيشنهادی آقای احمدی نژاد جلب توجه ميکند، انبساطی بودن آن است. حجم بودجه کل کشور، که در قانون بودجه سال جاری خورشيدی ۳۶۸ هزار ميليارد تومان است، در لايحه بودجه ۱۳۹۰ به ۵۳۹ هزار ميليارد تومان افزايش می يابد که نشان دهنده يک جهش ۴۶درصدی است. البته در لايحه بودجه سال آينده با توجه به قانون معروف به هدفمند کردن يارانه ها و اصلاح قيمت ها طبعا در آمد های دولت به خصوص از محل حامل های انرژی افزايش پيدا کرده، ولی حتی اگر اين عامل را نيز در نظر بگيريم، باز هم جهش ۴۶ در صدی حجم بودجه انبساطی بودن آنرا به نمايش می گذارد که طبعا نمی تواند پيامد های تورمی نداشته باشد. يکی ديگر از نکاتی که در لايحه پيشنهادی دولت جلب توجه می کند، اوجگيری بودجه شرکت های دولتی است که از ۲۵۲ هزار ميليارد تومان در بودجه سال جاری به ۳۶۲ هزار ميليارد تومان افزايش می يابد (معادل ۴۳ در صد). اين نشان ميدهد که بر خلاف تبليغات رسمی، اقتصاد ايران بيش از بيش دولتی شده و بودجه کشور، بيش از هميشه، زير فشار سنگين بخش دولتی است. غلبه روز افزون نفت بر بودجه، نکته ديگری است که در لايحه پيشنهادی دولت جلب توجه می کند. در اين لايحه بهای هر بشکه نفت هشتاد دلار در نظر گرفته شده است. به بيان ديگر از اين پس چرخاندن امور کشور به شرطی امکان پذير است که دولت بتواند از محل صدور هر بشکه نفت، هشتاد دلار برداشت کند. فراموش نکنيم که در لايحه بودجه ۱۳۸۳، هفت سال پيش، ميانگين بهای هر بشکه نفت بيست و دو دلار در نظر گرفته شده بود. قانون بودجه ۱۳۸۸ کل کشور بر اساس نفت بشکه ای ۳۷.۵ دلار بسته شد. در بودجه سال جاری (۱۳۸۹)، دولت اجازه دارد از محل صدور هر بشکه نفت ۶۵ دلار برداشت کند. در لايحه بودجه ۱۳۹۰ کل کشور، که يکشنبه به مجلس تقديم شد، دولت احمدی نژاد به نفت بشکه ای هشتاد دلار چشم دوخته است. در واقع دولت دهم نفتی ترين لايحه بودجه تاريخ ايران را به مجلس پيشنهاد داده و نشان داده است که بودجه کشور، بيش از هميشه، سر چاه های نفت بسته می شود. آيا دستيابی کشور به نفت بشکه ای هشتاد دلار امکان پذير است؟ در سال گذشته ميلادی ميانگين هر بشکه بهای نفت صادراتی ايران به هفتاد و هفت دلار رسيد و امکان اين که در سال ۲۰۱۱ اين ميانگين از مرز هر بشکه هشتاد دلار بگذرد، بسيار زياد است. چشم انداز رشد اقتصاد جهانی، مهم ترين عامل تاثير گذار بر بازار جهاتی نفت، نسبتا مساعد به نظر می رسد. به سوی بودجه «چند دوازدهم»؟ با اين حال در پيش بينی نوسانات آتی بازار جهانی نفت بايد بسيار محتاط بود. ايران به احتمال فراوان تنها کشوری است که در خوشبينی به آينده بازار نفت تا اين حد پيش رفته و در بودجه سالانه خود به نفت بشکه ای هشتاد دلار اميد بسته است. حتی عراق، که نفت تنها منبع در آمد آن به شمار می رفت، در روبرو شدن با اينده بازار طلای سياه محتاط تر عمل کرده و در بودجه خود نفت را بر پايه هر بشکه هفتاد و سه دلار محاسبه کرده است. حتی اگر ملاحظات ناشی از عدم اطمينان به بازار جهانی نفت را هم کنار بگذاريم، ايا يک دولت مسئول می تواند سرنوشت بودجه خود را تا بدين حد با نفت گره بزند و اين چنين بی پروا ارز ناشی از دلار های نفتی خود را هزينه کند؟ يادآوری می کنيم که در چند سال گذشته نيز دولت احمدی نژاد به در آمد های نفتی پيش بينی شده در قوانين بودجه اکتفا نکرد و هر آنچه را که از محل نفت به دست آمد، هزينه کرد. در قانون بودجه سال جاری (۱۳۸۹)، دولت اجازه داشت از محل فروش هر بشکه نفت ۶۵ دلار را بردارد و مازاد آن را به حساب ذخيره ارزی واريز کند. اين کار انجام نگرفته و به گزارش ديوان محاسبات مجلس، يازده ميليارد و دويست هزار دلار مازاد در آمد نفتی، که قرار بود به حساب ذخيره ارزی ريخته شود، از سوی دولت هزينه شده است. البته شمس الدين حسينی وزير امور اقتصادی دارايی گزارش ديوان محاسبات را بی اساس دانسته، ولی با توجه به سرنوشت در آمد نقتی ايران در چند سال گذشته و اين که موجودی حساب ذخيره ارزی در حال حاضر بسيار ناچيز است، تکذيب اقای حسينی قانع کننده به نظر نمی رسد. لايحه بودجه ۱۳۹۰ کل کشور به جای پانزدهم آذر ماه، که در آيين نامه مجلس پيش بينی شده، اول اسفند ماه و در پی دو ماه و نيم تاخير به مجلس تقديم شده است. ايا امکان آن هست که کار بررسی و تصويب اين لايحه طی مدت يک ماه به پايان برسد؟ موسی الرضا ثروتی، عضو کميسيون برنامه و بودجه مجلس به اين پرسش پاسخ منفی می دهد و قاطعانه می گويد که لايحه بودجه ۱۳۹۰ امسال تصويب نمی شود، مگر اين که «زمان از حرکت بايستد و يک ماه آخر سال دو ماه بشود.» به گفته او از زمان تقديم لايحه بودجه، مجلس برای بررسی و تصويب آن به ۶۰ تا ۶۵ روز زمان نياز دارد. شمار ديگری از چهره های شاخص اقتصادی مجلس نيز همانند موسی الرضا ثروتی اين کار را غير ممکن می دانند، مگر آنکه آيين نامه داخلی مجلس و مراحلی که در آن برای تصويب بودجه در نظر گرفته شده، تغيير کند. البته تغيير آيين نامه در صورتی امکان پذير است که دو سوم نمايندگان مجلس آن را تصويب کنند. اگر اين کار انجام نگيرد، نمايندگان مجبور خواهند شد بودجه يک دوازدهم يا دو دوازدهم و سه دوازدهم تصويب کنند تا دولت مجوز دخل و خرج را دستکم از لحاظ حفظ ظاهر قانون داشته باشد و تصويب نهايی بودجه ۱۳۹۰، برای نخستين بار در سی سال گذشته، به سال آينده موکول خواهد شد. با اين همه در جمهوری اسلامی اعتبار قوانين و آيين نامه ها سخت نسبی است و مراحل لازم برای بررسی و تصويب بودجه هم می تواند با قيام و قعود نمايندگان دگرگون شود. محمود احمدی نژاد نيز ظاهرا از عدم تصويب لايحه خود تا پايان سال جاری چندان نگران به نظر نمی رسد. او يکشنبه با خنده خطاب به نمايندگان گفت :«انشاءالله با تصويب بودجهای عالی عيد نوروز را در خدمت خانوادهها میگذرانيد و بدانيد اگر بدون تصويب لايحه بودجه ۹۰ در عيد نوروز راهی خانههای خود شويد، به خانه راهتان نمیدهند.»
سیف الاسلام، پسر معمر قذافی حمله هواپیماهای نظامی به تظاهر کنندگان را تکذیب کرد. تلویزیون لیبی بنقل از او گفت که ارتش دپوهای تسلیحات را در مناطق غیر مسکونی بمباران کرده است.
تلويزيون العربيه از سخنرانی قريب الوقوع معمر قذافی در تلويزيون اين کشور خبر می دهد. جزئياتی بيشتری روشن نيست.
معاون سفير ليبی در سازمان ملل متحد روز دوشنبه ضمن درخواست برکناری معمر قذافی، رهبر ليبی، او را به نسل کشی متهم کرده و اعلام کرد بايد در دادگاه جنايات جنگی محاکمه شود. شاهدان عينی در گفت و گو با خبرگزاری رويترز گفته اند شاهد «قتل عام» مردم هستند و در برخی نواحی، نظاميان زنان و مردان غيرنظامی را هدف حمله قرار داده و به کشتار معترضان دست زده اند.معاون سفير ليبی در سازمان ملل متحد روز دوشنبه ضمن درخواست برکناری معمر قذافی، رهبر ليبی، او را به نسل کشی متهم کرده و اعلام کرد بايد در دادگاه جنايات جنگی محاکمه شود. به گزارش خبرگزاری فرانسه، ابراهيم دباشی، معاون سفير ليبی در سازمان ملل در گفت و گو با شبکه تلويزيونی سی ان ان و ديگر رسانه های خارجی در نيويورک گفت: «بايد او (قذافی) در اولين فرصت از قدرت کنار برود و بايد کشتار مردم ليبی را متوقف کند.» وی افزود: «مردم ليبی به اندازه کافی و برای ۴۲ سال صبوری نشان داده اند و قذافی نه تنها بايد از قدرت کنار رود که بايد در نخستين فرصت ممکن کشور را ترک کند.» معاون سفير ليبی در سازمان ملل در گفت وگو با شبکه تلويزيونی بی بی سی گفت: «سرهنگ قذافی به پايان راه رسيده و در همين چند روز آينده يا خود از قدرت کنار می رود و يا مردم از شر او خلاص خواهند شد.» وی افزود: «بهترين سناريو اين است که او به دادگاه کشانده شده و به دليل جرائمی که ظرف ۴۲ سال گذشته مرتکب شده، محاکمه شود. نسل کشی های زندان ابوسليم و ديگر ناپديد شدن ها و کشتارها و مسائلی که او (قذافی) مرتکب شده بايد در دادگاه مشخص شود.» آقای دباشی به نيويورک تايمز گفت که دفتر نمايندگی ليبی در سازمان ملل، در نامه ای رسمی خطاب به معمر قذافی از او خواسته که از قدرت کنار رود. خبرگزاری فرانسه نوشته هنوز مشخص نيست عبدالرحمان شلغم، سفير ليبی در سازمان ملل هم جزو ناراضيان باشد. ابراهيم دباشی گفته که از ديدگاه سفير مطلع نيست و از روز جمعه گذشته به بعد از او خبر ندارد. وی همچنين از ديگر کشورهای جهان خواسته اجازه ورود به معمر قذافی ندهند و مراقب پول هايی که به همراه خواهد داشت، باشند. ابراهيم دباشی گفت: «پس از اعلام جنگی که پسر قذافی عليه شهروندان ليبی نشان داده، امکان هرگونه سکوت از دست ما گرفته شده و بايد به مردم پيوسته و صدای اعتراض خود را به گوش جهانيان برسانيم.» آدم تربح، معاون سوم نمايندگی ليبی در سازمان ملل هم در گفت وگو با روزنامه لس آنجلس تايمز گفته که تمامی ديپلمات های دفتر نمايندگی اين تصميم را به طور اجماعی گرفتند چرا که نظام به شکل وحشيانه ای به جان شهروندان کشورش افتاده است. وی گفته است: «ما می دانيم که اين اقدام ما، خانواده و همسران و فرزندان ما که در ليبی هستند را به خطر می اندازد ولی آن ها همين الان هم در خطر به سر می برند.» حملات هوایی به تظاهر کنندگان سيف الاسلام قذافی، فرزند معمر قذافی رهبر ليبی با «تروريست» خواندن تظاهرکنندگان در ليبی، تهديد کرده که «تا آخرين گلوله» در مقابل معترضان ايستادگی خواهد کرد. نيروهای نظامی ليبی در روز دوشنبه حمله های سنگينی عليه شهروندان اين کشور انجام دادند. پزشک يکی از بيمارستان ها گفته که يکی از معترضان هدف شليک مستقيم گلوله آر پی جی (سلاح ضد تانک) قرار گرفته و از بالا تنه نابود شده است. همچنين روز دوشنبه به هواپيماهای جنگنده نظامی دستور داده شد مردم غيرنظامی را هدف حمله قرار دهند. الجزيره به نقل از شاهدان عينی گزارش داد که چند نقطه از حومه شهر طرابلس مورد حمله قرار گرفته است و مردم غيرنظامی کشته و زخمی شده اند. دو سرهنگ نيروی هوايی ارتش ليبی، هواپيمای جنگنده خود را به مالت انتقال داده و اعلام کردند به دليل اين که حاضر نيستند عليه مردم کشور خود شليک کنند، از کشور خارج شده و تقاضای پناهندگی کرده اند. تلويزيون دولتی ليبی گزارش هايی از درگيری ها پخش کرده و با «تروريست» خواندن معترضان، اعلام می کند که «نبرد با تروريست ها» ادامه دارد. هنوز آمار دقيق تلفات جانی در ليبی اعلام نشده است. روحانی سنی: ارتش قذافی را ترور کند يوسف القرضاوی، روحانی عالی رتبه سنی در ليبی روز دوشنبه از ارتش ليبی خواسته آن هايی که به معمر قذافی دسترسی دارند، او را هدف قرار داده و «کشور را از دست او خلاص کنند.» به گزارش خبرگزاری فرانسه، شيخ قرضاوی ۸۵ ساله که زاده مصر است و معمولا در قطر زندگی می کند، در گفت وگو با شبکه تلويزيونی عرب زبان الجزيره از سفيران ليبی در ديگر سراسر جهان خواست تا از حکومت قذافی فاصله بگيرند و خود را «از اين نظام دور کنند.» گزارش ها حاکی است طی موج جديد خشونت ها در ليبی، تلفات مردمی به ۴۰۰ تن برسد. آمريکا و اتحاديه اروپا از شهروندان خود خواسته اند ليبی را ترک کنند. شاهدان عينی و شهروندان اروپايی که در آخرين پرواز از ليبی راهی ايتاليا شده اند، از اوضاع وخيم و خشونت های مردمی گفته اند. به گزارش رويترز، شماری از شاهدان گفته اند ظرف ۲۴ ساعت گذشته اوضاع به شدت بحرانی شده و نيروهای نظامی به شکل خشنی مردم را به طور مستقيم هدف گلوله قرار می دهند. نيروهای نظامی مصر در بيانيه ای اعلام کردند در مرز مشترک مصر و ليبی، نيروهای طرف مقابل (ليبی) مرز را ترک کرده و جای خود را به يک کميته مردمی داده است که مشخص نيست طرفدار حکومت است و يا از طرف مردم داوطلب تشکيل شده است. نيروهای مصری مرز با ليبی را باز کرده و بيمارستان و اردوگاه های امدادی در مرز مستقر کرده اند. پيشتر گفته شده بود معمر قذافی در راه سفر به ونزوئلا است ولی مقامات دولتی در کاراکاس اين مطلب را تکذيب کرده و گفته اند آقای قذافی هنوز در ليبی است و کشور را ترک نکرده است. محکومیت جهانی خشونت در لیبی رهبران جهان و شخصيت های سياسی، خشونت های ليبی را محکوم کرده اند. بان گی مون دبيرکل سازمان ملل خواستار توقف اين خشونت ها شده و نيکولا سرکوزی، رييس جمهوری فرانسه سرکوب شديد مردم را به شدت محکوم کرده است. دبيرکل سازمان آتلانتيک شمالی، ناتو هم خواستار توقف اين حملات عليه شهروندان ليبی شده است. کاترين اشتون، رييس سياست خارجی اتحاديه اروپا هم خواستار توقف درگيری ها و شروع گفت وگوها برای حل بحران سياسی و اجتماعی در ليبی شده است. آخرين گزارش ها حاکی است تانک های نظامی در خيابان ها مستقر شده و تهديد کرده اند عليه معترضان وارد عمل خواهند شد. شاهدان عينی در گفت و گو با خبرگزاری رويترز گفته اند شاهد «قتل عام» مردم هستند و در برخی نواحی، نظاميان زنان و مردان غيرنظامی را هدف حمله قرار داده و به کشتار معترضان دست زده اند.
با اوج گرفتن خشونت ها در لیبی، برخی ساکنان «طرابلس» پایتخت لیبی، از حمله هواپیماهای نظامی به تظاهر کنندگان در این شهر خبر داده اند. گزارش ها همچنین حاکی از حمله تانک ها به شهر «میسورت» در نزدیکی طرابلس است. از سوی دیگرمخالفان می گویند چند شهر در شرق این کشور، از جمله بنغازی، به دست آنها افتاده است. سیف الاسلام، پسر دوم معمر قذافی یکشنبه شب در تلویزیون این کشورگفته بود که پدرش به هیچ وجه از قدرت کناره گیری نخواهد کرد و اگر مخالفان تن به گفتگو ندهند، جنگ داخلی و حمام خون راه خواهد افتاد. اوافزوده بود که استعمارگران قصد دارند بر این کشور مسلط شوند. سازمان ملل، آمریکا، اتحادیه اروپا، کانادا، اتحادیه عرب، آفریقای جنوبی و چند کشور دیگر خشونت ها در لیبی را محکوم کرده اند.
به دنبال بالا گرفتن انتقادها از دیدار گیدو وستروله، وزیر امور خارجه آلمان با محمود احمدینژاد، وی اعلام کرده است، به تنهایی تصمیم به دیدار با احمدینژاد گرفته و صدراعظم آلمان از انجام این دیدار خبر نداشته است.به دنبال بالا گرفتن انتقادها از دیدار گیدو وستروله، وزیر امور خارجه آلمان با محمود احمدینژاد در جریان سفرش به تهران در مطبوعات و محافل سیاسی آلمان، وی اعلام کرده است، به تنهایی تصمیم به دیدار با احمدینژاد گرفته و صدراعظم آلمان از انجام این دیدار خبر نداشته است. به گزارش خبرگزاری آلمان، به دنبال بالا گرفتن انتقادها از دیدار گیدو وستروله، وزیر امور خارجه آلمان با محمود احمدینژاد در جریان سفرش به ایران، منابع دولتی در برلین روز دوشنبه اعلام کردند، این دیدار بدون اطلاع آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، صورت گرفته است. بیشتر بخوانید: جزای نقدی بدل از حبس برای دو خبرنگار آلمانی بازداشتی در ایران آلمان: ایران دو خبرنگار ما را فورا آزاد کند این در حالی است که اشتفن زایبرت، سخنگوی دولت آلمان، در گفت و گوی خود با خبرنگاران در برلین از ارایه هرگونه توضیحی در این باره خودداری کرده است. وی در عین حال با اعلام این که صدر اعظم آلمان از انجام سفر گیدو وستروله به ایران اطلاع داشته است، تاکید کرد، خانم مرکل از نتیجه این سفر که منجر به آزادی دو خبرنگار آلمانی بازداشت شده در ایران شد، نیز «بسیار خرسند» شده است. همچنین گیدو وستروله نیز در واکنش به انتقادهای احزاب مخالف و مطبوعات این کشور به دفاع از سفرش به ایران پرداخته و گفته است: «کسانی که از انجام این سفر انتقاد میکنند، باید این را به دو خبرنگاری بگویند که هم اکنون در آلمان هستند.» دو خبرنگار هفتهنامه بیلدآمزونتاگ آلمان در مهر ماه سال جاری در حالی که قصد گفت و گو با پسر و وکیل سکینه محمدیآشتیانی، زن ایرانی محکوم به سنگسار، را داشتند، در تبریز بازداشت شده و به «جاسوسی» متهم شده بودند. سرانجام مقامهای جمهوری اسلامی همزمان با سفر وزیر امور خارجه آلمان به تهران و دیدار وی با محمود احمدینژاد این دو خبرنگار را پس از ۱۳۳ روز بازداشت آزاد کردند. بر اساس گزارش خبرگزاری آلمان، طرف ایرانی شنبه شب بدون اعلام قبلی، آزاد کردن این دو خبرنگار بازداشت شده آلمانی را به دیدار گیدو وستروله با محمود احمدینژاد منوط دانسته بود. وزیر امور خارجه آلمان، روز شنبه به ایران سفر کرد و علاوه بر دیدار با علیاکبر صالحی، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی با محمود احمدینژاد نیز دیدار کرد. آقای وستروله نخستین وزیر امور خارجه آلمان است که از سال ۲۰۰۳ به ایران سفر میکند و نخستین مقام عالیرتبه غربی است که با محمود احمدینژاد، که با انتقادهای بسیاری در داخل و خارج از ایران روبرو است، دیدار کرده است. از این رو وزیر امور خارجه آلمان از سوی رسانهها و محافل سیاسی در آلمان به دلیل دیدار با رئیس دولت دهم در ایران به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. در این میان آقای وستروله با اشاره به این که صدر اعظم آلمان از تصمیم وی برای دیدار با محمود احمدینژاد اطلاع نداشته گفته است: «ما درباره جزئیات برنامه این سفر با هم تبادل نظر نکردیم. من با مسئولیت شخصی خودم تصمیمگیری کردم، شرایطی وجود دارد که باید فوری تصمیم گرفت.» همچنین آندرهآس پشکه، سخنگوی وزارت امور خارجه آلمان نیز روز دوشنبه در واکنش به انتقادها از سفر وزیر امور خارجه به تهران تاکید کرده است، که سفر آقای وستروله به ایران «تنها به دلایل انساندوستانه» صورت گرفته است. از سوی دیگر حسن قشقاوی، معاون کنسولی وزیر امور خارجه ایران، روز یکشنبه در گفت و گو با خبرگزاری جمهوری اسلامی، سفر وزیر امور خارجه آلمان به ایران را «شکست تصمیم اتحادیه اروپا» در مورد منع سفر مقامهای عالیرتبه اروپایی به ایران توصیف کرده است. با این حال سخنگوی وزارت امور خارجه آلمان با بیان این که دیدار وزیر امور خارجه این کشور با محمود احمدینژاد حاوی هیچ گونه پیام سیاسی نبوده تاکید کرده است: «ما احساس نمیکنیم که قربانی یک اخاذی سیاسی (از سوی دولت جمهوری اسلامی) شدهایم.» خانم کلاودیا روت، رئیس حزب سبزهای آلمان با انتقاد از دیدار وزیر امور خارجه این کشور با محمود احمدینژاد گفته است: «تصاویری که آقای وستروله و احمدینژاد را نشان میدهند، تصاویر زیبایی نیستند، زیرا این دیدار به احمدینژاد رسمیت بخشیده است.» در مقابل دولت فدرال آلمان روز دوشنبه یک بار دیگر از رهبران جمهوری اسلامی خواسته است، از نقض حقوق بشر خودداری کرده و از سرکوب خشونتآمیز مخالفان پرهیز کنند
ابراهیم الدباشی، معاون هیات نمایندگی لیبی در سازمان ملل روز دوشنبه سرهنگ قذافی را به «نسل کشی» در بنغازی متهم کرد و از سمت خود استعفاء داد. ساعاتی پیش از او، وزیر دادگستری لیبی نیز استعفاء کرده بود و دو خلبان نظامی ارتش لیبی هم با جت های جنگنده، به مالت گریخته بودند. این دو خلبان که درجه سرهنگی دارند، گفته اند که از دستور حمله به تظاهر کنندگان در بنغازی سر پیچی کرده اند. دولت مالت می گوید که یکی از این دو، تقاضای پناهندگی سیاسی کرده است. سفيرليبی در واشنگتن نيز خواستار فشار آمريکا و جامعه بین المللی بر قذافی برای توقف سرکوبی معترضان شد.
ائتلافی متشکل از 70 سازمان و گروه حقوق بشری خواستار اخراج لیبی از شورای حقوق بشر سازمان ملل شد. این ائتلاف که نهادهای غیر دولتی حقوق بشر از آمریکا، روسیه، هند، آفریقای جنوبی، پاکستان، آلمان، بریتانیا و شماری از کشورهای دیگر در آن عضویت دارند، در نامه هایی به دبیر کل سازمان ملل، دولت آمریکا و اتحادیه اروپا گفته اند که وحشیگری حکومت قذافی در لیبی نسبت به مردمش، بویژه، نفرت انگیز و جنایت علیه بشریت است. این نامه برای نمایندگان آمریکا، بریتانیا و فرانسه، اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل نیز فرستاده شد، اما برای روسیه و چین، دو عضو دائم دیگر، ارسال نشده است. روسیه و چین بطور سنتی مخالف اتخاذ تدابیر تنبیهی علیه کشورهای ناقض حقوق بشر بوده اند.
«لوک آلنوت» از سردبيران وب سايت راديو اروپای آزاد/ راديو آزادی در مقدمه مطلبی در معرفی کتاب «توهم به اينترنت» به قلم «ايوژنی موروزف» خاطر نشان می کند که نبايد به دام اين توهم افتاد که گويا رژيم های استبدادی همه لخت، واکنشی و ابلهانه عمل می کنند. در بسياری از موارد ما شاهد آن هستيم که دليل بقاء حکومت های خودکامه نه ايستايی، که نياز و آمادگی آنها برای تغييرپذيری است.«لوک آلنوت» از سردبيران وب سايت راديو اروپای آزاد/ راديو آزادی در مقدمه مطلبی در معرفی کتاب «توهم به اينترنت» به قلم «ايوژنی موروزف» خاطر نشان می کند که نبايد به دام اين توهم افتاد که گويا رژيم های استبدادی همه لخت، واکنشی و ابلهانه عمل می کنند. در بسياری از موارد ما شاهد آن هستيم که دليل بقاء حکومت های خودکامه نه ايستايی، که نياز و آمادگی آنها برای تغييرپذيری است. يکی از عرصه هايی که قدرت انطباق حکومت های خودکامه را به خوبی می توان ديد اينترنت است. نظريه پردازان اوليه عالم اينترنت که بسياری از آنها تحت تاثير ايده های آزاديخواهانه دهه ۱۹۶۰ ميلادی بودند فکر می کردند که گسترش اينترنت در نهايت به زوال قدرت دولت ها خواهد انجاميد و دمکراسی های مردم سالار را در تمام جهان مستقر خواهد کرد. اين طور تصور می شد که صفحات اينترنت جای شبنامه های معترضان در دهه های گذشته را خواهد گرفت. با سقوط ديوار برلين بسياری حتی در طيف سياستمداران دست راستی به ايده گسترش دمکراسی از طريق اينترنت پيوستند. در يکی از برجسته ترين نمونه ها شاهد بوديم که ناآرامی و اعتراضات سياسی تابستان ۲۰۰۹ در ايران را « انقلاب توييتری» ناميدند. «لوک آلنوت» با نقل بخش ديگری از نظرات «ايوژنی موروزف» که خود يک روزنامه نگار و وبلاگ نويس اهل بلاروس است، می نويسد که رژيم های خودکامه علاوه بر رام کردن قدرت مردمی اينترنت حتی توانسته اند از اين ابزار برای تقويت خود استفاده کنند. امروزه شايد در ازای هر نمونه از وب سايت ها و وبلاگ هايی که در نقد واعتراض به خودکامگی می کوشند چندين ابزار اينترنتی در دفاع از حکومت ها و نهادهای سرکوب آنها وجود دارد. درست است که در نمونه حوادث تونس و مصر طی ماه های اخير ارتباطات اينترنتی نقش مهمی داشت، درست است که در اولين روزهای گسترش اعتراضات مردمی سال ۲۰۰۹ ايران اين ابزارها تنها امکان نشر اخبار بود ولی در مقابل حکومت ها با تکيه بر امکانات مالی و فنی خود می توانند از اينترنت برای سرکوب مخالفان استفاده کنند. يکی از اين روش ها نفوذ در شبکه ها و شناسايی وب لاگ ها است. حقيقت اين است که پيشرفت تکنولوژی کار کنترل و شنود مکالمات تلفنی و تماس های اينترنتی را ساده تر کرده است. يکی از نکات ديگری که در کتاب جديد «ايوژنی موروزف» به آن اشاره می شود پيچيده تر شدن روش های اعمال سانسور با استفاده از امکاناتی است که اينترنت برای رژيم های خودکامه فراهم می کند. همان طور که شرکت های تبليغاتی با بررسی عادات کاربران اينترنت می توانند تمايلات آنها را دريافته و محصولات مناسب را در ميان هر گروه يا برای هر فرد تبليغ کنند رژيم های خودکامه هم با دقت در عادات و علائق کاربران می توانند سانسور شبکه را طوری هدايت کنند که به عنوان مثال موارد «غيرقانونی» مسدود يا دشوار شوند ولی موارد کاربری های تجاری که تهديد تلقی نمی شوند قابل دسترس بمانند. حکومت های استبدادی برخلاف تصور قديمی ديگر از وب لاگ نويسی و شبکه های اجتماعی نمی هراسند. به عنوان مثال در چين دولت يک تشکيلات چند صد هزار نفره را راه اندازی کرده است تا در بخش اظهار نظرهای موجود در شبکه های اجتماعی و وب لاگ ها نقش فعالی ايفا کنند و يا صفحه توييتر هوگو چاوز بيش از يک ميليون مراجعه کننده و طرفدار دارد. «ايوژنی موروزف» در بخش ديگری از کتاب خود با عنوان «توهم به اينترنت» می نويسد: «ما فکر می کرديم که اينترنت نسلی از شورشيان يا معترضان ديجيتال را پرورش خواهد داد ولی شايد حقيقت ماجرا اين است که اکثريت اين نسل زندانيان اسير شده در شبکه اينترنتی هستند که از آن آزادی ايده آل برخوردار نيست.» به عنوان مثال در کشورهايی نظير ويتنام کاربران اينترنت نمی توانند به وب سايت نهادهايی مثل عفو بين الملل دسترسی پيدا کنند ولی در مقابل هر قدر که بخواهند می توانند پورنوگرافی تماشا کنند. اکثر حکومت های استبدادی با آزاد گذاشتن دسترسی جوانان به محصولات تفريحی، حتی در شکل غيرقانونی و نامناسب، می توانند آنها را به مسير ديگری هدايت کرده و در نتيجه تماس آنها با دريچه های آزادی گستر اينترنت را قطع کنند. «لوک آلنوت» از سردبيران راديو اروپای آزاد/ راديو آزادی در ادامه معرفی و نقد کتاب «توهم به اينترنت» می افزايد که شايد تمام استدلال های نويسنده منطقی به نظر برسد ولی خود وی نيز اذعان دارد که مشکل اصلی اين است که «اينترنت بسيار مهم و موثر است ولی ما نمی دانيم که اين اهميت دقيقا به چه شکلی است.» گزارش اخير «انستيتو صلح» در آمريکا نيز به همين نتيجه رسيده است. در نبود يک تحقيقات دقيق و همه جانبه به سختی می توان گفت که آيا يک جنبش اعتراضی می تواند از درون فعاليت روی شبکه اينترنت رشد کند و يا برعکس وابستگی بيش از حد به فعاليت های اجتماعی و مدنی از طريق شبکه های گروهی – اجتماعی مثل فيس بوک، باعث خواهد شد که مردم و به خصوص جوانان از فعاليت های موثر اجتماعی، درحالت واقعی آن دور شوند. «ايوژنی موروزف» آن چه را که توهم کارشناسان و مغزهای کامپيوتری به امکان ايجاد تحولات سياسی و اجتماعی فقط با تکيه به اين ابزار توصيف می کند به شدت نقد کرده و می گويد برای اين افراد که حداکثر يک عده کارشناسان فنی در گوشه ای دورافتاده از آمريکا هستند اينترنت نقش تازه ترين يادداشت های تقلب در جلسه امتحان را پيدا کرده است. آن ها در اين خيال اند که گويا با اين وسيله آمريکا خواهد توانست بر تمام دشمنان خود فايق آيد. در پايان اين مطلب «لوک آلنوت» يادآوری می کند که کتاب «توهم به اينترنت» آشنايی نويسنده با دنيای مجازی اينترنت و تاريخچه و نقش آن را نشان می دهد ولی در عين حال نويسنده تاکيد دارد که بايد تصور و درکی بسيار دقيق و واقع گرايانه از اين ابزار به دست آورد. به گفته نويسنده:«به جای آن که در پی تقدس اينترنت باشيم بايد قبول کرد که اينترنت برای دستيابی به اهداف معينی می تواند نقش متحد ما را ايفا کند.»
شورای فعالان ملی مذهبی روز دوشنبه در بيانيه ای بازداشت تقی رحمانی، نويسنده و يکی از اعضای اين شورا را محکوم کرده و بازداشت فعالان سياسی را در راستای «سياست های ايران برانداز» ارزيابی کرده است.شورای فعالان ملی مذهبی روز دوشنبه در بيانيه ای بازداشت تقی رحمانی، نويسنده و يکی از اعضای اين شورا را محکوم کرده و بازداشت فعالان سياسی را در راستای «سياست های ايران برانداز» ارزيابی کرده است. بیشتر بخوانید: روایت نرگس محمدی از «رفتار غیرقانونی مأموران» در زمان بازداشت همسرش تقی رحمانی، از مشاوران انتخاباتی مهدی کروبی روز ۲۱ بهمن در منزلش در تهران بازداشت شد و برخی از سايتهای خبری هوادار دولت علت بازداشت وی را «نقش اساسی در فراخوان تجمعهای غيرقانونی جريان فتنه» اعلام کرده بودند. تقی رحمانی پس از بیانیه مهدی کروبی و ميرحسين موسوی برای دعوت مردم به شرکت در راهپيمايی ۲۵ بهمن در حمايت از قيام مردم مصر و تونس بازداشت شد. در بخشی از اطلاعيه فعالان ملی – مذهبی درباره چگونگی بازداشت تقی رحمانی آمده است: «بازداشت او بدون ارائه هيچ حکم رسمی با ورود مأموران ناشناسی که در خانه را با ديلم باز کرده بودند، صورت گرفت. همسر وی (خانم نرگس محمدی) در پی اين حمله، در حالی که لباس درون منزل بر تن داشت، دچار شوک شده و به زمين افتاد. منزل ايشان به مدت دو ساعت در حضور دو کودک خردسال بهت زده که شاهد حال و وضع مادر و برخورد توهينآميز مأموران با پدر بودند، مورد بازرسی و تفتيش قرار گرفت.» در اين بيانيه همچنين آمده است: «شورای فعالان ملی – مذهبی ضمن اظهار تأسف از زير پا گذاشتن اصول و آموزه های اخلاقی و مذهبی در هنگام ورود به حريم خصوصی منزل، اين بازداشت غيرقانونی را محکوم میکند و آن را ادامه سياستهایِ ايرانْبرانداز ساليان اخير میداند که سرمايههای انسانی کشور را همانند سرمايههای ملیاش مورد حمله قرار داده است.» فعالان ملی مذهبی در بيانيه خود با اشاره به «موج حقوق بشر و دموکراسیخواهی در منطقه» و رسيدن «صدای ناراضيان به گوش حاکميتها» از حکومت جمهوری اسلامی خواسته است «صدای انتقاد و اعتراض بسياری از نخبگان جامعه و به ويژه نسل جوان» را بشنود. تقی رحمانی در دوران نظام جمهوری اسلامی بارها روانه زندان شده است. وی سال گذشته و پس از انتخابات رياست جمهوری بازداشت شده بود که پس از مدت کوتاهی آزاد شد. تقی رحمانی طولانی دوران زندان خود را در دهه شصت تجربه کرد. ابتدا در سال ۱۳۶۰ به سه سال حبس محکوم شد. سپس در سال ۱۳۶۵ به اتهام همکاری با نشريه موحدين که متاثر از آرا علی شريعتی بود بازداشت و مدت يازده سال در زندان به سر برد. تقی رحمانی در ۲۰ اسفند ۱۳۷۹ به همراه تعداد ديگری از اعضای جريان ملی مذهبی دستگير شد و در ۲۷ فروردين ۱۳۸۱ با سپردن وثيقه از زندان آزاد شد. تقی رحمانی همراه با دو همکارش هدی صابر و رضا عليجانی در ۲۵ خرداد ۱۳۸۲ هم از سوی سعيد مرتضوی، بازداشت و ۲۲ ماه در زندان بسر برد.
سخنگوی آنگلا مرکل، صدرا عظم آلمان می گوید سفر وزیرخارجه این کشور به تهران، در سیاست آلمان در قبال جمهوری اسلامی ایران تغییری ایجاد نکرده است. او افزود که برنامه هسته ای ایران، وضعیت حقوق بشر و سرکوب آزادی های سیاسی در جمهوری اسلامی، همچنان باعث نگرانی شدید آلمان است. سفر چند ساعته وزیر خارجه آلمان به تهران و دیدار او با محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری و علی اکبر صالحی، وزیر خارجه ایران در یکشنبه شب، با انتقادهایی در آلمان روبرو شد. وزیر خارجه آلمان گفته است که او درباره دمکراسی و حقوق بشر در ایران گفتگو کرد و سفرش تنها برای بازگرداندن دو روزنامه نگار آلمانی بود که پس از 5 ماه زندان در ایران آزاد شدند.
نگرانی درباره بروز جنگ داخلی در لیبی، سبب شد تا روز دوشنبه قیمت نفت افزایش یابد در حالی که قیمت سهام سقوط کرد. بهای نفت خام برنت به 105 دلار و در نیویورک به 90 دلار و 23 سنت رسید. شرکت های نفتی بریتش پترولیوم، «استات اویل ِ» نروژ، « او ام و ِ» اتریش، «توتال» فرانسه و «اِنی ِ» ایتالیا گفته اند که خانواده ها و بستگان کارمندان خود را از لیبی بیرون می برند و آندسته از کارمندانی که ماندنشان ضرروی نیست، نیز خارج خواهند شد.
رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۱ کشتی فرنگی در بلاروس با قهرمانی تيم ملی ايران به پايان رسيد. برتری ۴-۳ ايران مقابل روسيه در ديدار فينال، باعث شد اين تيم از عنوان قهرمانی پارسال خود دفاع کند.رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۱ کشتی فرنگی در بلاروس با قهرمانی تيم ملی ايران به پايان رسيد. برتری ۴-۳ ايران مقابل روسيه در ديدار فينال، باعث شد اين تيم از عنوان قهرمانی پارسال خود دفاع کند. ايران که در اين رقابتها حميد سوريان و اميرعلی اکبری دو مرد طلايی خود در رقابت های جهانی ۲۰۱۰ مسکو را در اختيار نداشت، قبل از رسيدن به فينال نيز با نمايشی عالی، ۷-۰ مقابل کوبا و ۶-۱ مقابل کره جنوبی پيروز شده بود. ترکيه و بلاروس ميزبان رقابت ها، ديگر تيمهای مغلوب مقابل شاگردان محمد بنا سرمربی موفق تيم ملی کشتی فرنگی ايران بودند. تيم ملی کشتی فرنگی ايران پيش از اين نيز در بازیهای آسيايی گوانگجو، موفقترين رشته ورزشی در کاروان ايران بود. اين تيم که در سالهای اخير موفق تر از کشتی آزاد ايران ظاهر شده است، برای المپيک لندن نيز در قياس با ساير رشته ها، بيشترين بخت را در تصاحب مدال دارد. فينال نفسگير در مينسک کمتر کسی تصور می کرد که هر سه ديدار نخست ايران و روسيه به سود ايران به پايان برسد و روس ها ۳-۰ عقب بيافتند؛ خصوصاً در ديدار نخست که ستاره روس ها تسليم رقيب گمنام ايرانیاش شد. محسن حاجی پور در برابر نظير مانکیيف قهرمان المپيک ۲۰۰۸ پکن با اجرای باراندازهای بی نقص، برتری باور نکردنی ۸-۱ را مقابل کسی رقم زد که در المپيک، حتی حميد سوريان را نيز از پيش رو برداشته بود. برتری سعيد عبدِولی فرنگی کار انديمشکی ۶۶ کيلو مقابل واچادزه قهرمان سال ۲۰۱۰ جهان نيز از شگفتی های فينال داغ جام جهانی بود. وقتی ديدارهای وزن دوم و سوم نيز به سود ايران خاتمه يافت، از کشتی چهارم به بعد شرايط داوری نيز تغيير کرد و مربيان ايران بارها نسبت به آن چه نقض مقررات از سوی تيم داوری عنوان شد اعتراض کردند. روسها نيز مثل ايران سه کشتی را به سود خود خاتمه دادند تا اين رقابت به تساوی ۳-۳ برسد و تعيين تيم قهرمان، به ديدار فوق سنگين کشيده شود. جايی که بشير باباجان زاده فرنگی کار ۲۲ ساله مازندرانی به روی تشک رفت. روس ها همواره در فوق سنگين مدعی قهرمانی جهان بودهاند و با نخبگانی مثل الکساندر کارلين و خاسان باروئف، کمتر مجال درخشش را به غولهای ساير کشورها دادهاند. باباجانزاده يک ماه قبل در رقابت های قهرمانی کشور جمهوری آذربايجان شرکت کرده بود و قصد حضور در تيم ملی آن کشور را داشت اما با انصراف از اين تصميم، مجدداً در ترکيب تيم ملی ايران قرار گرفت. او در واپسن مسابقه از فينال جام جهانی، موفق به کسب پيروزی شد تا روسها در عين حمايت و تشويق تماشاگران حاضر در سالن، ناگزير به پذيرش شکست و ايستادن روی سکوی نايب قهرمانی شوند. نتايج فينال جام جهانی ۲۰۱۱ ۵۵کيلو: محسن حاجی پور ۸ نظير مانکی يف ۱ ۶۰ کيلو: اميد نوروزی ۲(برنده) اصلان عبدولين ۲ ۶۶ کيلو: سعيد عبدولی ۴ آمباکو واچادزه ۱ ۷۴ کيلو: فرشاد عليزاده ۲ اميل شرف الدينوف ۴ ۸۴ کيلو: طالب نعمت پور۱ آلن گوگايف ۳ ۹۶ کيلو: بابک قربانی ۳ رستم تاتروف ۲ (برنده در سه تايم) ۱۲۰ کيلو: بشيرباباجان زاده ۲ ايوب سوخرودی ۰ در ديدار رده بندی، بلاروس مقابل جمهوری آذربايجان به پيروزی رسيد و روی سکوی سوم ايستاد. ترکيه، ارمنستان، کره جنوبی، قزاقستان، کوبا و بلغارستان نيز در ردههای پنجم تا دهم قرار گرفتند.
نیمی از حدود ۶۷۰۰ زبانی که توسط مردم ساکن قاره های مختلف جهان استفاده می شود در حال نابودی است. نامگذاری روز ۲۱ فوریه (دوم اسفند) به عنوان روز جهانی زبان مادری از سوی کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ از جمله واکنش به خطری است که گنجینه غنی و متنوع زبانی بشریت و یا بخشی از میراث فرهنگی تمدن انسانی با آن دست و پنجه نرم می کند.نیمی از حدود ۶۷۰۰ زبانی که توسط مردم ساکن قاره های مختلف جهان استفاده می شود در حال نابودی است. نامگذاری روز ۲۱ فوریه (دوم اسفند) به عنوان روز جهانی زبان مادری از سوی کنفرانس عمومی یونسکو در سال ۱۹۹۹ از جمله واکنش به خطری است که گنجینه غنی و متنوع زبانی بشریت و یا بخشی از میراث فرهنگی تمدن انسانی با آن دست و پنجه نرم می کند. کشور ما ایران به خاطر وجود شمار فراوانی زبان و گویش های بومی در بخش های جغرافیایی مختلف آن از جمله مناطق بسیار آسیب پذیر جهان از نظر زبانی به شمار می رود. زبان مادری واژه زبان مادری در حوزه علوم انسانی به اولین زبانی گفته می شود که کودک پس از تولد و در رابطه با محیط پیرامون خود می آموزد. کسانی هم که در خانواده های دوزبانه به دنیا میآیند و با هر دو زبان همزمان آشنا می شوند دارای دو زبان مادری هستند. اهمیت این تعریف در جایگاهی است که فرد و هویت و وابستگی فرهنگی او در بحث زبان مادری دارند. همزمان زبان ها بخشی از سرمایه فرهنگی و هویتی هر جامعه به شمار می روند. با آن که زبانشناسان بر سر تفکیک زبان ها و آنچه که لهجه و گویش بومی نامیده می شود همداستان نیستند، ولی واژه زبان مادری بیشتر مفهوم وسیع کلمه زبان را در بر می گیرد. زبان ها و گویش هایی که امروز می شناسیم در طول قرن ها همراه تمدن ها و همبودهای انسانی زندگی و سفر کردهاند، تحولات ژرفی را از سر گذراندهاند و تا حدودی آئینه انسانشناسانه پیچیدگیهای تاریخ بشریت هستند. از قرن نوزدهم به این سو روند صنعتی شدن و توسعه جامعه با بی توجهی به زبانهای بومی همراه بوده است. در آن زمان تصور غالب این بود که تنوع زبانی مانع پیشرفت جامعه و به ویژه اقلیتها می شود. بسیاری از کشورها راه "آسان"تر تحمیل یک زبان رسمی (بیشتر زبانی که اکثریت و یا نخبگان استفاده می کردند) به همگان و بی اعتنایی به زبان های بومی و اقلیت ها را برگزیدند و حتا برخی با کنار گذاشتن زبانهای بومی، زبانی خارجی را برای شتاب بخشیدن به روند توسعه اقتصادی برگزیدند. به وجود آمدن زبان رسمی، زبان اصلی ارتباطات و زبان آموزشی همزمان به معنای منزوی شدن سایر زبان ها و گویش های محلی هم بود. جایگاه جدید زبان نوشتاری و پیشرفت علوم و آموزش هم به تنوع زبانی جامعه انسانی لطمات فراوانی زد، چرا که بخش بزرگی از زبانهای رایج دنیا فقط شفاهی بودند و یا سنت نوشتاری کمی داشتند. بغرنجی پدیده ای به نام زبان مادری در دنیای امروز همچنین به شکاف ها و گسست هایی باز می گردد که میان مرزهای جغرافیایی و سیاسی از یک سو و مرزهای فرهنگی و زبانی از سوی دیگر وجود دارد. هیج کشوری در دنیا نیست که در آن فقط به یک زبان صحبت شود و کمتر زبانی هم وجود دارد که در چهارجوب مرزهای جغرافیایی یک کشور محدود بماند. این واقعیت مهم سیاستهای زبانی یک کشور را پیچیده میکند و گاه به آن بعد سیاسی هم میدهد. مهاجرت گسترده در سطح بینالمللی و شکلگیری اقلیتهای نوظهور در بسیاری از کشورهای دنیا هم بر پیچیدگی پدیده زبان مادری افزوده است، به ویژه آن که اقلیتهای جدید مهاجر دارای سرزمین مشخص نیستند و پراکندگی جغرافیایی آنها خطر انزوا و فراموشی تدریجی زبانشان را هم افزایش داده است. بی توجهی به بعد فردی و جمعی و اجتماعی زبانها به ویژه زبانهای اقلیت ها و زبان ها و گویشهای شفاهی در سراسر جهان سبب نابودی بخش مهمی از این سرمایه عظیم فرهنگی شده است. با به حاشیه رانده شدن این زبان ها و گویش ها بخشی از تاریخ، هستی معنوی و نمادین، ادبیات، موسیقی، سنت ها و فرهنگ مردم هم به فراموشی سپرده میشود. در نیم قرن اخیر روند جهانی شدن و تسلط روزافزون زبانهای اصلی بین المللی و بسیار قدرتمند دنیا زبان های کوچکتر را با مشکلات باز هم بیشتری روبرو کرده است. جایگاه زبان در جامعه را نمیتوان از رابطه قدرت جدا کرد. برای پاسخ گفتن به نیازهای زمانه و زنده مانده در فضای فرهنگی و علمی زبان ها به روز شدن، مراقبت، نوسازی و خلاقیت منظم نیاز دارند و باید به گونهای مستمر خود را با واقعیتهای دنیای پرتحول کنونی همراه سازند. امروز بیش از ۷۰ درصد مطالب علمی دنیا به زبان انگلیسی منتشر می شود و پنج زبان اصلی دنیا بیش از ۹۰ درصد تولید مطالب علمی را در انحصار خود دارند. زبان های اصلی بین المللی مانند انگلیسی، فرانسه، اسپانیولی به خاطر موقعیت جهانی خود از غنا و ساختار پیچیده ای برخوردار شده اند و زبان های کوچکتر توانایی رقابت با آنها در دنیای علمی، ارتباطات و فرهنگی را ندارند. آموزش به زبان مادری یکی از مهم ترین بحث های پیرامون زبان مادری رابطه آن با زبانی است که در نظام آموزشی هر کشور مورد استفاده قرار می گیرد. نظام آموزشی به خاطر گسترگی پوشش آن و نقشی که در روند فرهنگ پذیری و یادگیری زبان دارد به مهم ترین وسیله حفظ و نوسازی زبان ها تبدیل شده است. از قرن نوزدهم به این سو دو گرایش مهم در رابطه با زبان رسمی تحصیلی در نظام های آموزشی دنیا شکل گرفته است. گرایش اول انتخاب و تحمیل یک زبان (زبان اکثریت در کشورهای چند زبانه و یا زبان استعماری در کشورهای مستعمره) به همه ساکنان کشور است. یکی از دلایل مهم این انتخاب نقشی است که سیاست های آموزشی برای زبان واحد آموزشی در شکل دادن به هویت جمعی و ملی یگانه و جلوگیری از چندپارگی و پراکندگی احتمالی در نظر میگیرند. برای طرفداران این نظریه به ویژه در کشورهایی که دارای تنوع زبانی و فرهنگی هستند چند زبانه شدن آموزش می تواند به تضعیف وحدت ملی و تقویت جنبش های قومی و ملی ویا گرایش های جدایی طلبانه منجر شود. از نظر تاریخی فرانسه یکی طرفداران جدی این گزینه بوده است. در اوایل قرن بیستم حدود شش میلیون نفر در فرانسه زبان مادری متفاوت از زبان اکثریت داشتند و اعمال این سیاست مبتنی بر آموزش یکسان به زبان فرانسه به عنوان یگانه زبان رسمی سبب تضعیف زبان های محلی و همگانی شدن زبان فرانسه شد. فرانسه تنها کشور اتحادیه اروپا است که میثاق اروپایی حق آموزش به زبان مادری را به دلیل تضاد آن با قانون اساسی خود نپذیرفته است. گرایش دوم کشورهایی را در بر میگیرد که با به رسمیت شناختن تنوع زبانی اقلیت ها به آنها امکان می دهند زبان خود را در مدرسه (به عنوان زبان اصلی و یا زبان دوم) فرا گیرند. سیاست تنوع زبانی در حوزه آموزش گاه به صورت همزیستی برابر چند زبان و گاه به صورت وجود یک زبان اصلی در کنار امکان فراگیری زبان مادری برای اقلیت ها اجرا می شود. سوئیس، کانادا و بلژیک از نظر تاریخی کشورهایی هستند که تجربه آموزش همزمان و برابر چند زبان را بکار گرفته اند. تجربه بسیار جالب دیگر در این زمینه هند است که ۲۲ زبان آموزشی دارد. یکی از تازهترین تجربههای چند زبانی مربوط به کشور اسپانیا میشود که از اوایل سالهای دهه ۸۰ میلادی به این سیاست روی آورده است. پژوهشهای جامعه شناسی نشان می دهد که سیاست چند زبانی در آموزش اثرات مثبتی روی حفظ و گسترش فرهنگ های بومی و یا میراث فرهنگی یک کشور بر جا میگذارد و به جذاب تر شدن آموزش رسمی برای اقلیت ها کمک می کند. هم زمان چند زبانه شدن نظام آموزشی گاه می تواند به گونهای غیر منتظره به تشدید نابرابری میان گروه های زبانی در یک کشور هم بیانجامد. این مشکل به ویژه در کشورهایی به چشم میخورد که نابرابریهای اجتماعی و اقتصادی چشمگیری میان اکثریت و اقلیتها و یا در میان اقلیتهای بزرگ وجود دارد. در کشوری که زبان اکثریت دارای جایگاه علمی و فرهنگی بالایی است اقلیت ها به خاطر یاد گیری زبان بومی و عدم تسلط به زبان اصلی در عمل از دستیابی به سرمایه فرهنگی و نمادینی که موجب پیشرفت فردی در سطح ملی می شود باز می مانند. به همین خاطر است که برخی از کشورها همزمان با کاربست سیاست آموزش زبان مادری برای اقلیت ها، برای یادگیری زبان رسمی و زبان بین المللی در برنامه تحصیلی اهمیت خاصی قائل می شوند. هدف این سیاست ها آن است که آموزش زبان مادری در میان اقلیت ها به ابزاری برای حفظ سلطه اجتماعی و سیاسی اکثریت زبانی منجر نگردد. زبان مادری در آموزش ایران در ایران بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ حدود ۲۷ درصد از جمعیت کشور (۱۹ میلیون نفر) در مناطقی زندگی می کنند که به اقلیتهایی بزرگ که به زبانی غیر از فارسی حرف می زنند تعلق دارد. در کنار این اقلیت ها باید به وجود گویش های بسیار متنوع در استان های مختلف اشاره کرد که به درجات گوناگون با زبان فارسی متفاوتند و یا از شاخه های بسیار نزدیک آن به شمار می روند. گاه در منطقه بسیار کوچک و در شعاع چند ده کیلومتری می توان چند گویش محلی را یافت که با یکدیگر بسیار متفاوتند و هر یک تاریخ و ساختار خاص خود را دارند. همزمان جابجایی جمعیتی گسترده در ایران سبب حضور چشمگیر اقلیت ها (به ویژه آذری ها و کردها) در مناطق فارسی زبان شده است. با وجود گستردگی کمی اقلیت ها، گویش های بومی و یا زبان های اقلیت های بزرگ مانند آذری ها، کردها، عرب ها و بلوچ ها هیچ یک جایی در نظام آموزشی ایران ندارند. بررسی های آماری نشان می دهد که میزان دسترسی به آموزش در مناطق اقلیت نشین ایران به طور محسوسی کمتر از مناطقی است که به زبان فارسی صحبت می کنند. برای مثال در حالیکه در سرشماری ۱۳۸۵ نرخ باسوادی در بسیاری از استانهای مرکزی ایران (فارسی زبان) مانند تهران، اصفهان، سمنان و یزد به حدود ۹۰ درصد می رسد، در استان سیستان و بلوچستان این شاخص از ۶۸ درصد و در کردستان از ۷۵ درصد فراتر نمی رود. این تفاوتها در زمینه میزان ماندگاری در نظام آموزشی و یا راهیابی به آموزش عالی بسیار گسترده تر است. مناطق روستایی و شهرهای دورافتاده استانهای حاشیهای ایران که به زبان فارسی صحبت نمیکنند، محروم ترین مناطق آموزشی ایران هم به شمار میروند. برای نمونه احتمال دسترسی به آموزش عالی برای یک دختر روستایی در سیستان و بلوچستان بطور متوسط هشت برابر کمتر از یک دختر تهرانی است. هر چند این نابرابری ها فقط به دلیل دشواری های زبانی و وجود زبان مادری متفاوت نیست و فقر و توسعه نیافتگی نیز از عوامل اثر گذار به شمار می رود، اما همان گونه که در پژوهش های جامعه شناسی هم به خوبی می توان دید، تحمیل زبان اکثریت به عنوان عامل نوعی سلطه فرهنگی در بعد نمادین و عینی اثرات منفی فراوانی در توسعه اجتماعی و آموزشی مناطق اقلیت ها بر جا می گذارد. سیاستهای زبانی در آموزش ایران از ابتدای شکل گیری نظام آموزشی جدید هیچ گاه توجه به زبانها و گویش های بومی را در دستور کار خود قرار نداده است. در حالی که تناقضی میان یادگیری همگانی زبان فارسی به عنوان زبان ملی و رسمی همه ایرانیان و یادگیری زبانها و گویش های محلی وجود ندارد. هم اکنون در مدارس ایران تلاش فراونی برای آموزش زبان عربی (زبان دینی و زبان قرآن) به عنوان زبان سوم به کار میرود، در حالی که حدود یک سوم دانش آموزان ایران امکان یادگیری زبان مادری خود حتی در سطح ابتدایی و پایه را هم ندارند و گاه در مدرسه باید به زبانی که نمیشناسند، خواندن و نوشتن را بیاموزند. این سیاست مصداق واقعی اعمال خشونت نمادین علیه کودکانی است که نوعی تحقیر فرهنگی را زندگی میکنند و فرصت نمییابند با اصلیترین میراث فرهنگی گروه اجتماعی که به آن تعلق دارند، به گونهای عمیقتر در چهارچوب آموزش رسمی آشنا شوند. بسیاری از زبانها و گویشهای محلی ایران با راه یافتن به نظام آموزشی و مدارس و دانشگاهها میتوانستند حیاتی دوباره پیدا کنند و زمینهای برای بازسازی و مراقبت از این میراث فرهنگی چند هزار ساله فراهم شود. این زبانها و گویشها فقط ابزار ساده ارتباط میان انسانها نیستند، در دل هر یک از این زبانها و گویشها تاریخ، سنتها و فرهنگ و زندگی یک منطقه و یک همبود انسانی نهفته است. ابتکار یونسکو در سال ۱۹۹۹ برای نامگذاری روز ۲۱ فوریه به عنوان روز زبان مادری نوعی فراخوان به مقاومت در برابر روند رو به رشد به حاشیه رانده شدن و یا نابودی زبان اقلیت ها، زبان ها و گویش های کوچک و منطقه ای و زبان مهاجرین در سراسر جهان است.
با اوج گرفتن خشونت ها در لیبی در روز دوشنبه، برخی ساکنان طرابلس پایتخت لیبی، از حمله هواپیماهای نظامی به تظاهر کنندگان در این شهر خبر داده اند. از سوی دیگرمخالفان می گویند چند شهر در شرق این کشور، از جمله بنغازی، به دست آنها افتاده است. همزمان برخی گزارش ها بنقل از وزیر خارجه بریتانیا حاکی است که سرهنگ قذافی احتمالا لیبی را ترک کرده اما وزارت خارجه لیبی این موضوع را تکذیب کرده است. سازمان ملل، آمریکا، اتحادیه اروپا، کانادا، اتحادیه عرب، آفریقای جنوبی و چند کشور دیگر خشونت ها در لیبی را محکوم کرده اند.
گزارش ها حاکی است ناآرامی ها و اعتراض ها در طرابلس پايتخت ليبی در حال گسترش است. گزارش ها حاکی است که هواپيماهای جنگی نظامی لیبی که برفراز شهر طرابلس به پرواز درآمده بودند، مردم و معترضان را هدف قرار داده اند.گزارش ها حاکی است ناآرامی ها و اعتراض ها در طرابلس پايتخت ليبی در حال گسترش است. شماری از سفيران ليبی در اعتراض به وضعيت موجود استعفا کرده اند و وزير دادگستری ليبی هم گزارش شده که در اعتراض به سرکوب ها، از سمت خود استعفا کرده است. شبکه تلويزيونی الجزيره گزارش داده در پايتخت ليبی صدای تيراندازی به گوش می رسد و در بنغازی هم رهبران قبايل حاکميت را به دليل سرکوب های مردم، مورد انتقاد قرار داده اند. در همین حال، گزارش های الجزيره و رويترز حاکی است پس از چند ساعت که هواپيماهای جنگی نظامی برفراز شهر طرابلس به پرواز درآمده بودند، مردم و معترضان را هدف قرار داده اند. تلويزيون دولتی ليبی در گزارشی گفت که «تروريست ها هدف حملات هوايی قرار گرفته اند.» گزارش ها حاکی است چند نقطه در حومه طرابلس هدف حمله هوايی قرار گرفته است. اخبار دقيقی از تلفات اين حمله منتشر نشده است. از سوی دیگر، سيف الاسلام قذافی، پسر رهبر ليبی روز دوشنبه در شبکه تلويزيونی دولتی گفت: «روحيه ما بالاست و پشت رهبر خود معمر قذافی و نيروهای نظامی ليبی ايستاده ايم. تا زمانی هم که حتی يک نفر در جناح ما ايستاده باشد، به مقاومت ادامه خواهيم داد. ما ليبی را به دست ايتاليايی ها و يا ترک ها نخواهيم داد.» اشاره پسر آقای قذافی، به تاريخ گذشته ليبی است که کشورهای خارجی در تلاش بودند خاک ليبی را اشغال کنند. اشاره ای که برای تحريک احساسات ملی گرايی مردم بيان شده و خارج از واقعيت روز است که اين بار ليبی در اشغال نظامی نيست و مردم اين کشور هستند که در اعتراض به سياست های نظام حاکم، به خيابان ها آمده اند. چند سفير دولت ليبی از جمله سفير اين کشور در سوئد، در اعتراض ها به سرکوب خشن مردم، از سمت خود استعفا کرده اند. در همين حال يک روزنامه چاپ ليبی می گويد وزير دادگستری ليبی هم در اعتراض به مقابله خشونت آميز با معترضان، از سمت خود استعفا کرده است. گزارش ها درباره گريز قذافی از کشور ويليام هيگ، وزير خارجه بريتانيا روز دوشنبه در بروکسل گفت اطلاعاتی در دست است که نشان می دهد معمر قذافی رهبر ليبی در حال گريختن به سمت ونزوئلا است. خبرگزاری رويترز چندی بعد در گزارشی و به نقل از يک مقام دولتی ونزوئلا اين خبر را تکذيب کرده و گفت قرار نيست آقای قذافی راهی ونزوئلا شود. ديدبان حقوق بشر می گويد در پنج روز گذشته و در جريان ناآرامی ها در ليبی، ۲۲۳ تن کشته شده اند. بيشتر کشته ها در شهر بنغازی بوده است. منطقه ای که نارضايتی ها نسبت به قذافی بالاترين درصد را هميشه داشته است. حبيب العبيدی، پزشک و جراح در بيمارستان الجلاله می گويد روز يکشنبه جسد ۵۰ تن که در پی اصابت گلوله کشته شده بودند، به اين بيمارستان منتقل شده و بيش از ۲۰۰ زخمی هم به اين مرکز درمانی آورده شده است. اين پزشک به شبکه تلويزيونی الجزيره گفته است: «يکی از قربانيان در پی اصابت مستقيم گلوله آر پی جی (سلاح ضدتانک) نيم تنه بالا را کاملا از دست داده است.» الجزيره به نقل از شاهدان عينی نوشته که هرچند در چهار روز گذشته بيشتر ناآرامی ها در شهر بنغازی بوده اما از روز دوشنبه، ناآرامی ها در طرابلس گسترش يافته و در ميدان خضرا (ميدان سبز) طرفداران و منتقدان قذافی درگير شده اند. معترضان در ليبی در پايتخت اين کشور در تماس با الجزيره گفته اند شعارها به سمت قذافی هدف گرفته شده و مردم خواهان حضور و پاسخگويی او هستند. هشدار درباره وضعیت لیبی عمرو موسی، دبيرکل اتحاديه عرب هم نسبت به اوضاع وخيم مردم و حرکت خشونت آميز عليه مردم ليبی هشدار داده است. کاترين اشتون، رييس سياست خارجی اتحاديه اروپا هم که ميزبان وزيران خارجه کشورهای عضو اتحاديه اروپا است، در کنفرانسی خبره از دولت ليبی خواسته خشونت عليه شهروندان ليبی را متوقف کند. خبرگزاری فرانسه روز دوشنبه گزارش داد که مقرهای اصلی شبکه تلویزیونی «الجماهیریه» و شبکه رادیویی «الشبابیه» با هجوم مخالفان حکومت روبهرو شده و برنامههای شامگاهی هر دو شبکه روز یکشنبه قطع شد ولی بامداد دوشنبه از سر گرفته شد. بنا بر گزارشها، اعتراضها در لیبی، شب و بامداد روز دوشنبه به طرابلس، پایتخت این کشور کشیده شده و معترضان از یکسو و نیروهای امنیتی و لباسشخصیها از سوی دیگر، هریک سعی داشتهاند کنترل مرکز شهر را به دست بگیرند.
در پی بالا گرفتن خشونت ها در لیبی، رجب طیب اردوغان، نخست وزیر ترکیه در تماسی تلفنی با معمر قذافی، رهبر لیبی، درباره امنیت شهروندان ترکیه در لیبی ابراز نگرانی کرد. روز دوشنبه یک هواپیما متعلق به خطوط هواپیمایی ترکیه به بنغازی رفته بود تا شهروندان ترکیه را به کشور خود بازگرداند، اما این هواپیما اجازه فرود نیافت و خالی بازگشت. اردن نیز از دولت لیبی خواسته است امنیت خروج شهروندان اردن را فراهم کند. آمریکا و کشورهای اروپایی نیز به شهروندان خود هشدار داده اند که از سفر به لیبی خودداری کنند و برخی از این کشورها در حال تدارک بیرون بردن اتباع خود هستند.
مخالفان در لیبی می گویند چند شهر در شرق این کشور، از جمله بنغازی، به دست آنها افتاده است. روز دوشنبه همچنین برای نخستین بار تظاهراتی در طرابلس، پایتخت، انجام شد و عده ای به ساختمان های رادیو وتلویزیون و شعبه های کمیته خلق، نهاد اصلی دولتی حمله کردند. از سوی دیگر، سیف الاسلام، پسر دوم معمر قذافی در تلویزیون این کشورگفته است که پدرش به هیچ وجه از قدرت کناره گیری نخواهد کرد و اگر مخالفان تن به گفتگو ندهند، جنگ داخلی و حمام خون راه خواهد افتاد. اوافزود که استعمارگران قصد دارند بر این کشور مسلط شوند. او شمار کشته شدگان را 84 نفر اعلام کرد، اما سازمان دیده بان حقوق گوید بیش از 200 نفر کشته شده اند. برخی گزارش ها بنقل از وزیر خارجه بریتانیا حاکی است که سرهنگ قذافی احتمالا لیبی را ترک کرده است.
ديويد کمرون، نخست وزير بريتانيا روز دوشنبه وارد قاهره شد و با حسين طنطاوی، وزير دفاع ورئيس شورای عالی نظامی مصر، احمد شفيق، نخست وزير و احمد ابولغيط، وزير خارجه ديدار کرد. اين نخستين سفر يک رهبر جهان، به مصر پس از کناره گيری حسنی مبارک، از رياست جمهوری مصر، در پی اعتراض ها در اين کشور است. نخست وزير بريتانيا، سفر خود را فرصتی بزرگ برای کمک به برقراری دموکراسی در مصر توصيف کرده است. آقای کمرون با رهبران مخالف حسنی مبارک نيز ديدار می کند، اما ديدار با اخوان المسلمين در برنامه سفر او اعلام نشده است.
سایتهای نزدیک به معترضان گزارش دادهاند روز یکشنبه، یکی از دانشجویان دانشگاه شیراز به دست نیروهای حکومتی کشته شده است؛ ولی خبرگزاری فارس با تکذیب این خبر میگوید این دانشجو در اثر برخورد با یک خودرو کشته شده است.منابع خبری دانشجویی و سایتهای نزدیک به معترضان گزارش دادهاند روز یکشنبه، یکی از دانشجویان دانشگاه شیراز به دست نیروهای حکومتی کشته شده است؛ این در حالی است که خبرگزاری فارس با تکذیب این خبر گفته است این دانشجو تصادف کرده و در جریان درگیری کشته نشده است. بنا برگزارش وبسایت دانشجونیوز، حامد نورمحمدی، دانشجوی رشته زیستشناسی دانشگاه شیراز، ساکن خوابگاه دستغیب و اهل خرمآباد یکم اسفندماه در میدان نمازی مقابل سختمان شماره یک دانشکده مهندسی در حال فرار از دست ماموران حکومتی کشته شده است. برپایه گزارش دانشجو نیوز، این دانشجو به وسیله ماموران امنیتی از روی پل نمازی به پایین پرت شده و پس از برخورد با یک خودرو در خیابان ساحلی کشته شده است. با این حال خبرگزاری فارس، در گزارش خود به نقل از رئیس دانشگاه شیراز آورده است که «حامد نورمحمدی دانشجوی رشته زیست شناسی دانشگاه شیراز روز گذشته در تجمعات فتنهگران حضور نداشته بلكه بر اثر تصادف با یك دستگاه پژو پارس فوت كرده است.» خبرگزاری فارس پیش از این نیز در گزارشهای متعدد، علیرغم تکذیب دانشجویان و خانواده صانع ژاله، وی را یک بسیجی معرفی کرده بود که به دست معترضان در روز ۲۵ بهمن کشته شده است. خبرگزاری فارس از بامداد روز یکشنبه در گزارشها و مصاحبههای متعدد اعلام کرد که در تجمعات روز یکشنبه معترضان و «منافقان» قصد کشتهسازی دارند؛ این خبرگزاری همچنین با آنکه از دستگیری فائزه هاشمی در میان معترضان خبر داده بود در گزارشهای دیگر خود شهر تهران را کاملا آرام توصیف کرده بود. دانشجونیوز گزارش داده است که با کشته شدن حامد نورمحمدی شماری از دانشجویان فعال دانشگاه شیراز از ورود به دانشگاه و خوابگاه منع شدهاند. از سوی دیگر وبسایت جرس نیز به نقل به نقل از منابع خود گزارش داده است که خانواده حامد نورمحمدی از سوی نیروهای امنیتی تهدید شدهاند. روز یکشنبه شهر شیراز نیز در کنار چندین شهر ایران در پاسخ به فراخوان شورای هماهنگی راه سبز امید و به مناسبت کشته شدن دو دانشجو در تهران، شاهد تجمعات گسترده بود.
گروهی از افراد لباس شخصی در ساعتهای ابتدایی بامداد روز دوشنبه با استفاده از بمبهای صوتی به خانه مهدی کروبی، یکی از رهبران مخالفان در ایران حمله کرده و این اقدام خود را اجرای «بخش کوچکی از حکم جهاد» رهبر جمهوری اسلامی اعلام کرده اند.گروهی از افراد لباس شخصی در ساعتهای ابتدایی بامداد روز دوشنبه با استفاده از بمبهای صوتی به خانه مهدی کروبی، یکی از رهبران مخالفان در ایران حمله کرده و این اقدام خود را اجرای «بخش کوچکی از حکم جهاد» رهبر جمهوری اسلامی اعلام کرده و گفتهاند، منتظر «دستور نهایی» آیتالله خامنهای برای «بریدن سر مهدی کروبی و همسرش» هستند. به نوشته سایت اینترنتی سحامنیوز در ساعت یک تا دو بامداد روز دوشنبه حدود ۳۰ نفر از افراد لباس شخصی با تجمع در مقابل ساختمان محل سکونت مهدی کروبی، یکی از رهبران مخالفان دولت در ایران، علیه وی شعار داده و اقدام به شکستن شیشههای خانه آقای کروبی و پرتاب بمبهای صوتی به داخل منزل وی کردند. بیشتر بخوانید: «نصب دیوار آهنی در مقابل خانه میرحسین موسوی» امیرارجمند: رفع حصر موسوی و کروبی، خواسته جدی جنبش سبز است بر اساس این گزارش این حمله «با هماهنگی مامورین حصر وزارت اطلاعات»، که به دنبال تظاهرات روز ۲۵ بهمن ماه در ایران در اطراف خانه مهدی کروبی مستقر شدهاند، صورت گرفته و ماموران نیروی انتظامی نیز از محل خارج شده بودند. پس از تظاهرات ضد حکومتی روز ۲۵ بهمن در ایران که به دنبال فراخوان میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو تن از رهبران مخالفان صورت گرفته بود، حملات رسانهها و مقامهای جمهوری اسلامی به این دو تن بسیار شدت گرفته است. پس از این تظاهرات بارها گزارشهایی درباره تجمع هواداران دولت در مقابل خانه مهدی کروبی و میرحسین موسوی منتشر شده بود و شماری از نمایندگان مجلس نیز در روز سهشنبه گذشته در جلسه علنی مجلس با سر دادن شعارهایی خواستار اعدام مهدی کروبی و میرحسین موسوی شده بودند. با ادامه فشارها علیه رهبران مخالفان در ایران، احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان در خطبههای نماز جمعه تهران خواستار حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی و قطع تمام ارتباط آنها با مردم شده بود. تنها یک روز پس از سخنان احمد جنتی گزارشهایی درباره نصب حصار آهنی در مقابل خانه میرحسین موسوی منتشر شده بود. این در حالی است که پیش از برگزاری تظاهرات روز ۲۵ بهمن ماه نیز مقامهای جمهوری اسلامی محدودیتهای زیادی را برای ارتباط رهبران مخالفان با اعضای خانواده خود در نظر گرفته بودند. در همین حال به نوشته سحام نیوز مهدی کروبی و همسرش در حال حاضر سیزدهمین روز حصر کامل را سپری میکنند و هیچ یک از فرزندان و نوههای آنها در این مدت اجازه ملاقات با آنها را نیافتهاند. همچنین به دنبال حمله شب گذشته افراد لباس شخصی به خانه کروبی که سحام نیوز از آنها با عنوان «اوباش حکومتی» یاد کرده است، تاکنون هیچ خبری از وضعیت جسمی و سلامت آقای کروبی و همسرش در دست نیست. مهاجمان به خانه مهدی کروبی که شعارهایی مانند "سید علی میرزمد، کروبی میلرزد"، با خواندن متنی، از حمله شبانه خود به محل سکونت رئیس پیشین مجلس شورای اسلامی با عنوان یک «عملیات» نام بردهاند که تنها «بخش کوچکی از حکم جهاد» آیتالله خامنهای است. آنها همچنین تاکید کردهاند، منتظر فرمان نهایی رهبر جمهوری اسلامی برای «بریدن سر کروبی و همسرش و آویزان کردن آنها در میادین شهر» هستند. به دنبال حمله مهاجمان به خانه مهدی کروبی شرایط در منطقه آنچنان ملتهب بوده است که ساکنان مناطق اطراف با وحشت از خانههای خود خارج شده و تا ساعتها در خیابان مانده بودند. به گفته یکی از شاهدان عینی، مهاجمان در مقابل اعتراض ساکنان محل به «رفتار غیرانسانی اوباش»، به تهدید آنها پرداخته و در این میان خانمی را که قصد عکسبرداری از حمله به خانه مهدی کروبی را داشت به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند. همچنین بر اساس این گزارش، همزمان با حمله افراد لباسشخصی به خانه مهدی کروبی، سایت اینترنتی سحامنیوز نیز مورد حمله سایبری قرار گرفته و برای مدتی از دسترس خارج شد.
مشاور ارشد ميرحسين موسوی رفع حصر خانگی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی را جدی ترين خواسته های کنونی جنبش سبز برشمرده است. اردشير امير ارجمند، مشاور مير حسين موسوی در گفت و گو با سايت کلمه با اشاره به حصر خانگی دو رهبر مخالفان در ايران اين موضوع را ناشی از عصبانيت حکومت از حضور چشمگير مردم در روز ۲۵ بهمن ارزيابی کرده و تاکيد کرده است که جنبش سبز بر رفع حصر اين دو پافشاری خواهد کرد. فشار نهادهای امنيتی بر ميرحسين موسوی و مهدی کروبی از ماه ها پيش شدت گرفته بود اما از هفته گذشته و به دنبال درخواست اين دو رهبر مخالفان برای برگزاری راهپيمايی ۲۵ بهمن ماه، هردو در حصر خانگی قرار گرفتند.
وزير کشور مراکش روز دوشنبه اعلام کرد پنج نفر در تظاهرات روز يکشنبه کشته شدند. معترضان در مراکش خواهان کناره گيری پادشاه، انحلال دولت و کنترل فساد در اين کشور هستند. در تظاهرات روز يکشنبه بيش از صد نفر هم زخمی شده و ۱۲۰ نفر هم بازداشت شده اند. خبرگزاری های خارجی تخمين زده اند سه تا پنج هزار نفر در تظاهرات روز يکشنبه در مراکش شرکت کرده بودند.
رييس دانشگاه شيراز به خبرگزاری فارس گفت خبرها درباره کشته شدن حامد نورمحمدی، دانشجوی دانشگاه شيراز در تظاهرات روز اول اسفندماه کذب محض است و اين دانشجوی زيست شناسی دانشگاه شيراز در اثر تصادف با يک خودروی سواری شخصی پژو فوت کرده است. آقای موذنی، رييس دانشگاه شيراز به خبرگزاری فارس گفته که با راننده پژو صحبت کرده و او سرعت بالا را علت تصادف ذکر کرده. سايت دانشجو نيوز و ديگر وب سايت های نزديک به اصلاح طلبان گزارش داده اند حامد نورمحمدی، دانشجوی رشته زيست شناسی دانشگاه شيراز روز اول اسفند در ميدان نمازی مقابل ساختمان شماره يک دانشکده مهندسی در حال فرار از دست ماموران امنيتی و بسيجی کشته شده است. شاهدان عينی گفته اند حامد نورمحمدی از پل روگذر حد فاصل ميدان دانشجو و ميدان نمازی توسط ماموران امنيتی به پايين پرت شده و پس از برخورد با ماشين در سطح خيابان، جان خود را از دست داده است. ايرنا خبرگزاری رسمی ايران هيچيک از اين گزارشها را تاييد يا تکذيب نکرده است.
سايت سحام نيوز، نزديک به مهدی کروبی گزارش داده که نيمه شب گذشته، نيروهای لباس شخصی به منزل مهدی کروبی حمله کرده اند. سحام نيوز گزارش می دهد که اين نيروها با شکستن شيشه های ساختمان، سه عدد نارنجک صوتی به داخل منزل مهدی کروبی پرتاب کرده اند. اين گزارش می افزايد که مهدی کروبی از سران مخالفان در ايران به محافظان خود گفته که شما که توانايی مقابله با اين افراد را نداريد و درصورت برخورد با آنها از سوی مقام های بالاتر خود مواخذه می شويد، بهتر است ساختمان را ترک کرده و ما را تنها بگذاريد. اين نخستين بار نيست که طرفداران حکومت و نيروهای لباس شخصی به منزل مهدی کروبی حمله می کنند. سحام نيوز همچنين اضافه کرده که مهدی کروبی و همسرش در هفت روز اخير از هرگونه تماس و ارتباط با دنيای بيرون منع شده اند و بيم آن می رود که حبس خانگی موجب ايجاد شرايط وخيم جسمی برای آنها شود.
اردشیر امیرارجمند، مشاور میرحسین موسوی، با ستایش از حضور مردم در تجمع های روز یکم اسفند، رفع حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی را از جدیترین خواسته های کنونی جنبش سبز برشمرده است.اردشیر امیرارجمند، مشاور میرحسین موسوی، با ستایش از حضور مردم در تجمع های روز یکم اسفند، رفع حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی را از جدیترین خواستههای کنونی جنبش سبز برشمرده است. آقای امیرارجمند در گفتوگویی با سایت کلمه با اشاره به حصر خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی، این موضوع را «ناشی از عصبانیت حکومت از حضور چشمگیر مردم در روز ۲۵ بهمن» ارزیابی کرده و تأکید کرده است که جنبش سبز بر رفع حصر این دو «پافشاری» خواهد کرد. وی هشدار داده است که «اقتدارگرایان بدانند مبارزه تعطیلبردار نیست، و حصر و ایجاد محدودیت برای همراهان سرافراز جنبش نه تنها مردم را دلسرد نمیکند، بلکه انگیزهای جدید و قویتر در آنها برای پافشاری بر تحقق مطالبات مشروع خود ایجاد میکند.» فشار نهادهای امنیتی بر میرحسین موسوی و مهدی کروبی از ماهها پیش شدت گرفته بود اما از هفته گذشته و به دنبال درخواست این دو رهبر مخالفان دولت برای برگزاری راهپیمایی در ۲۵ بهمن ماه، هر دو در شرایط حبس خانگی قرار گرفتند. مهدی کروبی از حوالی ۲۵ بهمن ماه، حتی امکان ملاقات با فرزندانش را نیافته و کلیه ارتباطات وی نیز قطع شده است. در مورد میرحسین موسوی نیز نیروهای امنیتی با مرخص کردن تمامی محافظان وی، ورودی محل اقامتش را با حصار آهنی مسدود کرده و عملاً به فرزندانش نیز اجازه تماس با وی را نمیدهند. همچنین بر اساس گزارشها، در روزهای اخیر تجمع هایی از سوی حامیان دولت در مقابل منزل مهدی کروبی برگزار شده که در تازهترین این تجمع ها، یکشنبه شب چندین نارنجک صوتی به سوی منزل آقای کروبی پرتاب شده و شیشههای ساختمان محل اقامتش نیز شکسته شده است. آن طور که سحامنیوز، وب سایت نزدیک به مهدی کروبی گزارش کرده است، حمله یکشنبه شب به منزل آقای کروبی در حالی توسط «نیروهای خودسر» انجام گرفته که نیروهای امنیتی «با تخلیه کامل کوچه و مسدود کردن آن» شرایط را برای حمله این نیروها فراهم آورده بودند. بر اساس این گزارش، آقای کروبی در جریان این حمله از محافظان خود خواسته است که به دلیل عدم توانایی در مقابله با حملهکنندگان، ساختمان را ترک کنند و همچنین با تأکید بر ایستادگی بر مواضع خود، از «رفتار وحشیانه» حملهکنندگان به شدت انتقاد کرده است. «فضای رعب مانع از مخالفت با استبداد نشد» مشاور میرحسین موسوی، در بخش دیگری از گفتگوی خود با کلمه، از «حضور امیدبخش اقشار مختلف مردم» در تجمعات بزرگداشت روز یکم اسفند تشکر کرده است و با اشاره به حضور گسترده نیروهای امنیتی در روز اول اسفند، تصریح کرده است که «فضای رعب و وحشتی که با حضور نیروهای لباسشخصی و یگان ویژه ایجاد کرده بودند، مانع تحقق سنت حسنه قدردانی از شهدا و نشان دادن مخالفت با استبداد، توسط مردم نشد.» وی همچنین در توصیف تجمعات روز یکم اسفند گفته است که «هوشیاری فعالان جنبش سبز مانع از ایجاد فضای لازم برای خودنمایی نفوذیهای خشونتطلب شدند تا به راحتی نتوانند اقدام به سرکوب وحشیانه حضور مسالمتآمیز مردم نمایند.» تجمعات روز یکم اسفند در تهران و دیگر شهرهای ایران، در پاسخ به دعوت شورای هماهنگی راه سبز امید، تشکل نزدیک به میرحسین موسوی و مهدی کروبی، و با هدف بزرگداشت محمد مختاری و صانع ژاله، دو جانباخته تجمع های ۲۵ بهمن در تهران برگزار شد. خبرهای نیمه رسمی وب سایتهای نزدیک به مخالفان حاکی از بازداشت نزدیک به ۵۰۰ تن در تجمع های روز یکم اسفند ماه در تهران و نیز دست کم ۱۵۰ نفر در رشت است. با این حال مقامهای دولتی هنوز در قبال تجمعات روز یکم اسفند ابراز نظر مستقیم نکردهاند و آیتالله خامنهای رهبر جمهوری اسلامی نیز در سخنرانیهای یک هفته اخیر خود به هیچ یک از حوادث ۲۵ بهمن و یکم اسفند اشاره نکرده است.
تأخیر ۷۶ روزه دولت در ارائه لایحه بودجه سال ۱۳۹۰ این امکان را تقویت کرده است که با توجه به کمبود وقت برای تصویب کل بودجه، این لایحه برای چند ماه اول سال به صورت دو یا سه دوازدهمی تصویب شود.تأخیر ۷۶ روزه دولت در ارائه لایحه بودجه سال ۱۳۹۰ این امکان را تقویت کرده است که با توجه به کمبود وقت برای تصویب کل بودجه، این لایحه برای چند ماه اول سال به صورت دو یا سه دوازدهمی تصویب شود. جعفر قادری، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی، گفت که با توجه به تأخیر زیاد دولت در ارائه لایحه بودجه سال ۹۰ «با توجه به کمبود وقت برای تصویب کل بودجه احتمال دارد این لایحه را برای چند ماه اول سال بصورت دو یا سه دوازدهمی تصویب کنیم.» به گزارش خبرگزاری فارس، محمد دهقان، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی نیز گفت برای اینکه دولت در سال آینده با اختلال در دخل و خرج خود مواجه نشود پیشنهاد چند دوازدهمی بودجه مطرح شدهاست. محمود احمدینژاد، رئیس دولت دهم، سرانجام روز یکشنبه لایحه بودجه سال ۱۳۹۰ ایران را با تأخیر بیسابقه ۷۶ روزه به مجلس ارائه کردهاست و در حالی که تاخیر در ارائه لایحه بودجه با انتقاد برخی از نمایندگان روبرو شده، وی از مجلس خواستهاست تا پیش از پایان سال جاری این لایحه را تصویب کند. به گزارش خبرگزاری مهر، اعتبار هدفمندی یارانهها در لایحه بودجه سال آینده کل ایران نسبت به سال جاری سه برابر شده و به حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان خواهد رسید. بنا بر این گزارش «این لایحه براساس نفت ۸۰ دلار و ارز ۱۰۵۰ تومان بسته شدهاست.» بودجه ۹۰ بودجه عمومی دولت حدود ۱۷۷ هزار میلیارد تومان است ۲۰ درصد درآمد هدفمندی به دولت میرسد لایحه بودجه براساس نفت ۸۰ دلار بسته شدهاست بنا بر این گزارش، براساس قانون هدفمندکردن یارانهها، ۵۰ درصد از درآمد حاصل از افزایش قیمت حاملهای انرژی به مردم، ۳۰ درصد به تولیدکنندگان و ۲۰ درصد به دولت اختصاص مییابد. محمود احمدینژاد که صبح روز یکشنبه برای ارائه لایحه بودجه سال ۹۰ و تشریح ویژگیهای آن در صحن علنی مجلس شورای اسلامی حاضر شده بود، بودجه عمومی دولت را ۱۷۶ هزار و ۹۹۳ میلیارد تومان اعلام کرد. وی افزود که «در عمل آنچه به طور واقعی دولت مدیریت میکند دو عدد است؛ بخش هزینهای ۸۹ هزار میلیارد تومان و بخش عمرانی بیش از ۴۷ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان است.» محمود احمدینژاد در ادامه گفت که «بیکاری همیشه به عنوان یک معضل در برابر جوانان و مردم ما قرار داشتهاست» و افزود: «بهخصوص در سالهای اخیر که ورودی به بازار کار به طور جهشی افزایش پیدا کردهاست.» وی ادامه داد: «امسال تا پایان ماه قبل یک میلیون و ۶۰۰ هزار اشتغال ایجاد شد و پیشبینی شده که تا پایان سال به یک میلیون و ۸۰۰ هزار برسد و اگر بخواهیم تا سال ۹۲ به نرخ ۲ تا ۳ درصد که نرخ طبیعی در بازار کار است، برسیم، سالانه حدود ۲٫۲ تا ۲٫۴ میلیون شغل باید در کشور ایجاد شود.» رئیس جمهور ایران از جهتگیریهای دیگر بودجه سال آینده را «ادامه روند کنترل تورم» برشمرد. «توصیه احمدینژاد بیجا است» انتقاد نمایندگان مجلس به دیرکرد دولت در تحویل لایحه بودجه ۹۰ و تأکید دولت در سریع کار کردن مجلس در خصوص این لایحه روز دوشنبه نیز ادامه یافت. جعفر قادری، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی، در این روز در مورد تأثیر این دیرکرد گفت: «بحث کار سهشیفتی در مجلس مطرح شد ولی چون خیلی از نمایندگان مسن هستند و بعضاً توان و انرژی کافی ندارند معلوم نیست که در اینصورت بودجه چگونه از آب در بیاید.» به گزارش خبرگزاری مهر، علی مطهری نماینده تهران، نیز روز دوشنبه گفت که «توصیه احمدینژاد به مجلس برای تصویب سریعتر بودجه قبل از پایان سال بیجا است.» عضو کمیسیون فرهنگی مجلس با انتقاد از اینکه این مسئله باعث «پایین آمدن کیفیت کار» میشود گفت که «دولت هم یک بار تنبیه شود برای این که این کار را تکرار نکند و بداند زمانی که بودجه را دیگر به مجلس ارائه دهد، بودجه به صورت دو دوازدهم یا سه دوازدهم تصویب میکنند.» با این حال، علی لاریجانی، رئیس مجلس، روز دوشنبه درباره این تأخیر دولت، خطاب به نمایندگان گفت: «یک مقدار به خاطر ضیق وقتی که داریم همکاری کنید.» دولت محمود احمدینژاد تاخیر پدید آمده در ارائه لایحه بودجه ۱۳۹۰ را به «لجبازیهای» مجلس در جریان تصویب برنامه پنجساله پنجم نسبت میدهد و میگوید چون قانون برنامه دیر به دستگاه اجرایی ابلاغ شد، انطباق تکالیف آتی بر لایحه بودجه سال آینده کار را به درازا کشاند. احمد توکلی این بهانه را رد میکند و میگوید: «اگر دولت میخواست میتوانست لایحه بودجه سال آینده را تنظیم و تدوین نماید، چرا که مدت زمان زیادی است که تکلیف قسمت اعظم برنامه پنجم روشن شده است.» اداره دخل و خرج کشور بر پایه بودجههای معروف به «چند دوازدهم» روشی است که در سال ۱۳۵۹ در پی آغاز جنگ با عراق به کار گرفته شد و شماری از چهرههای اقتصادی مجلس شورای اسلامی میپذیرند که این ابتکار عواقبی منفی را هم از لحاظ سیاسی و هم از لحاظ اقتصادی در پی خواهد داشت .
هزاران نفر از معترضان روز دوشنبه در منامه پايتخت بحرين، خواستار تغيير دولت شدند. خبرگزاری های خارجی گزارش می دهند که معلمان در منامه اعتصاب کرده اند و ضمن تجمع در ميدان مرواريد اين شهر، به همراه ديگر معترضان خواستار برکناری حمد بن عيسی آل خليفه، پادشاه بحرين هستند. خبرگزاری رويترز تعداد معترضان را حدود ده هزار نفر اعلام کرده. صدها نفر از معترضان شب گذشته را در ميدان مرواريد در منامه سپری کردند. در همين حال وزيران خارجه آمريکا و عربستان سعودی روز يکشنبه در تماسی تلفنی از گفت و گو ميان معترضان شيعه و حکومت سنی در بحرين استقبال کردند. احزاب مخالف از جمله گروه الوفاق، بزرگترين حزب شيعه بحرين، خواستار سلطنت منطبق بر قانون اساسی، برپايی دولت برآمده از انتخابات، گفت و گو بر سر تدوين قانون اساسی و آزادی تمام زندانيان سياسی شده اند و می گويند مذاکره مستقيمی با حکومت نخواهند داشت.
عمر موسی، دبير کل اتحاديه عرب روز دوشنبه نگرانی عميق خود را از سرکوب معترضان در ليبی اعلام کرد و خواستار پايان يافتن هرگونه خشونت در اين کشور شد. عمرو موسی همچنين گفت که خواسته مردم عرب برای دستيابی به اصلاحات، پيشرفت و تغيير، قانونی است و همه کشورهای عربی بايد در اين امر سهيم باشند. ايالات متحده آمريکا هم به شدت استفاده از زور و سرکوب در ليبی را محکوم کرده و از طرابلس خواسته اجازه دهد معترضان، تظاهراتی صلح آميز داشته باشند. فيليپ کرولی، سخنگوی وزارت خارجه آمريکا روز يکشنبه در بيانيه ای کتبی، استفاده حکومت ليبی از خشونت عليه معترضان را قويا محکوم کرد. سخنگوی آنگلا مرکل، صدراعظم المان هم روز دوشنبه گفت خانم مرکل از خشونت و وحشيگری ليبی عليه مردم اين کشور به شدت تحت تاثير قرار گرفته است. آمريکا از شهروندان خود خواسته ليبی را ترک کنند، ايتاليا هم به شهروندان خود هشدار داده تا اطلاع ثانوی به ليبی سفر نکنند.
روز دوشنبه برای نخستين بار از زمان آغاز ناآرامی ها در ليبی، تظاهراتی در طرابلس، پايتخت اين کشور برگزار شد. خبرگزاری های خارجی گزارش می دهند که معترضان در طرابلس به ساختمان های راديو و تلويزيون دولتی اين کشور حمله برده و ساختمان های شعبه های مختلفی از کميته خلق را که نهاد اصلی دولتی در اين کشور است، به آتش کشيده اند. شاهدان عينی گزارش داده اند که در شهر بنغازی، مردم و معترضان کنترل را در دست گرفته اند. درهمين حال سيف الاسلام پسر دوم معمر قذافی صبح دوشنبه گفت اگر تظاهرات ادامه پيدا کند، ليبی در دام جنگ داخلی خواهد افتاد. او افزود پدرش از قدرت کناره نخواهد گرفت و هواداران او تا آخرين نفر در برابر معترضان می ايستند. او همچنين گفت که پدرش در ليبی است و در ليبی خواهد ماند. معمر قذافی از روز جمعه در انظار عمومی ظاهر نشده است. سازمان ديده بان حقوق بشر اعلام کرده از زمان آغاز درگيری ها در ليبی، بيش از صد نفر کشته شده اند.
پلیس آلمان میگوید که به دنبال تجمع روز یکشنبه ایرانیان مقیم آلمان در چندین شهر این کشور در حمایت از تجمعات اول اسفند در ایران، تجمعکنندگان در مقابل کنسولگری ایران در فرانکفورت، خساراتی را به این ساختمان وارد کردهاند.پلیس آلمان میگوید که به دنبال تجمع روز یکشنبه ایرانیان مقیم آلمان در چندین شهر این کشور در حمایت از تجمعات اول اسفند در ایران، تجمعکنندگان در مقابل کنسولگری ایران در فرانکفورت، خساراتی را به این ساختمان وارد کردهاند. به گزارش خبرگزاری رسمی آلمان، به گفته پلیس این کشور روز یکشنبه، اول اسفند، حدود ۵۰ تا صد معترض در مقابل کنسولگری جمهوری اسلامی تجمع کرده بودند که برخی از افراد حاضر در میان معترضان اقدام به شکستن شیشهها و تخریب کرکرههای پنجره ساختمان کنسولگری کردند. در همبستگی با تجمعات اول اسفند در ایران که با فراخوان شورای هماهنگی راه سبز امید صورت گرفت، ایرانیان ساکن آلمان نیز در شهرهای مختلف، از جمله فرانکفورت، برلین و کلن دست به تجمع زدند. رحیم طالقانی، یکی از سخنگویان تجمعات فرانکفورت در گفتوگو با رادیو فردا، این گردهمایی را «خودجوش» خواند و افزود که حاضران در این تجمع، «همصدا با مردم ایران» به «رأس حکومت» در ایران معترض و خواستار عدم حمایت کشورهای خارجی از جمهوری اسلامی هستند. روز یکشنبه ایرانیان برلین نیز در همبستگی با اعتراضهای ایران در مرکز این شهر گرد هم آمدند. حمید نوذری، از سخنگویان تجمع برلین نیز به رادیو فردا گفت که این چهارمین گردهمایی ایرانیان برلین در حمایت از مردم ایران در یک هفته گذشته است. یکی دیگر از حاضران تجمع برلین هدف از این تجمع را همراهی با مردم و محکومیت «دیکتاتوری» و «محدودیت علیه هر کدام از فعالین جنبش» عنوان کرد. شهر کلن در آلمان نیز روز یکشنبه شاهد تجمع اعتراضآمیز برخی از ایرانیان این شهر بود. به گفته گزارشگر رادیو فردا، این تجمع نیز در همبستگی با تجمعات اول اسفندماه برگزار شد و جوانان و دانشجویان حامی جنبش سبز از تدارکدهندگان اصلی این رویداد بودند. اول اسفندماه و به دنبال فراخوان شورای هماهنگی راه سبز امید برای بزرگداشت هفتمین روز کشته شدن صانع ژاله و محمد مختاری در تظاهرات ۲۵ بهمن، تجمعها اعتراضی در نقاط مختلف تهران و چند شهر دیگر ایران، از جمله شیراز اصفهان شکل گرفت. این در حالی است که به گفته شاهدان عینی، روز یکشنبه، در تهران و سایر شهرها حضور گسترده نیروهای امنیتی به چشم میخورد که این نیروها از تجمع و متراکم شدن جمعیت در خیابانها جلوگیری میکردند.
به دنبال شدت گرفتن اعتراضات و ناآرامی ها در ليبی، بريتانيا سفير خود در ليبی را به لندن فراخواند . شرکت «بی پی» روز دوشنبه اعلام کرد خانواده ها و بستگان کارمندان اين شرکت در ليبی را به همراه کارمندانی که حضورشان در ليبی ضروری نيست، به بريتانيا بازخواهد گرداند. شرکت نروژی «استات اويل» هم گفته، کارمندان نروژی خود را که در ليبی به کار مشغولند، از اين کشور خارج خواهد کرد. با اينحال شرکت ايتاليايی «انی» که بزرگترين توليد کننده خارجی نفت و گاز در ليبی است، اعلام کرده اين کشور را در حال حاضر ترک نخواهد کرد و به فعاليت و توليد خود ادامه خواهد داد. رجب طيب اردوغان، نخست وزير ترکيه هم در تماسی تلفنی با معمر قذافی، رهبر ليبی درباره امنيت شهروندان ترک در ليبی ابراز نگرانی کرد. روز دوشنبه يک هواپيما متعلق به خطوط هواپيمايی ترکيه به بنغازی رفته بود تا شهروندان ترک را به کشور خود بازگرداند، اما اين هواپيما اجازه فرود نيافت و خالی به ترکيه بازگشت.
در حالی که اسرائیل و آمریکا تصمیم بیسابقه ایران را برای عبور دو ناو از آبراه سوئز، همچنان با حساسیت دنبال میکنند، عبور این دو کشتی از آبراه سوئز دست کم ۴۸ ساعت دیگر به دلایل نامعلوم، به تأخیر افتاده است.در حالی که اسرائیل همچنان به تصمیم بیسابقه عبور دو ناو ایرانی از آبراه سوئز، حساسیت نشان میدهد، و آمریکا نیز تأکید میکند که تحرکات این دو ناو ایرانی را رصد خواهد کرد، عبور این دو کشتی از آبراه سوئز دست کم ۴۸ ساعت دیگر به تأخیر افتاده است. مدیریت مصری آبراه سوئز شامگاه یکشنبه اعلام کرد که کشتیهای جنگی ایرانی «الوند» و «خارگ» دست کم تا بامداد چهارشنبه از آبراه عبور نخواهند کرد. اما به دلایل آن اشارهای نکرد. قراربود این دو کشتی حدود ساعت شش بعدازظهر یکشنبه (به وقت مصر، هفت و نیم شامگاه ایران) به پشت آبراه سوئز برسند و همراه با شناورهای دیگر جهانی، درصف انتظار باقی بمانند تا ساعت شش بامداد دوشنبه با گشوده شدن دروازه کانال، وارد باریکه راهبردی شده و پس از چند ساعت به آبهای دریای مدیترانه برسند. ایران اعلام کرده است که کشتیها میخواهند از این طریق، به بندری در سوریه بروند. سفیر ایران در سوریه و جانشین فرماندهی نیروی دریایی ایران نیز گفتهاند که کشتیهای نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران مدتی در بندر «لاذقیه» در سوریه خواهند بود. «العالم»، شبکه خبری عرب زبان تلویزیون جمهوری اسلامی ایران یکشنبه مدعی شده بود که دو کشتی بامداد همان روز از آبراه عبور کردند، اما بلافاصله مدیریت مصری کانال اعلام کرده بود که کشتیهای رزمی ایران هنوز به پشت آبراه نرسیدهاند. دو فروند کشتی ایرانی مدتی در بندر سعودی جده لنگر انداخته بودند و اکنون چند روزی است که ظاهراً «سواحل عربستان را ترک کردهاند. بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، یکشنبه در نشست هیئت دولت اسرائیل گفته بود که کشورش برنامه عبور کشتیهای جنگی ایران را از آبراه سوئز به سوی سوریه، «اقدامی وخیم تلقی میکند»، و افزوده بو د که «تلاش تهران، گسترش رخنه در منطقه است». به گفته نخست وزیر اسرائیل، «این تحرک نظامی ایران، به خوبی نشان میدهد که اسرائیل در چه منطقی فاقد ثباتی قرار دارد». نخستوزیر اسرائیل در آن جلسه دولت اضافه کرده بود که «عبور کشتیهای ایرانی ثابت میکند که نیازهای امنیتی اسرائیل دگرگون شده و لذا باید بودجه نظامی کشور هم تقویت شود». مصر شامگاه پنجشنبه گذشته تأیید کرده بود که ایران برای عبور این کشتیهای جنگی درخواست رسمی ارائه کرده ولی تأکید کرده بود که وزارت دفاع و ارتش مصر باید با آن موافقت کنند، و افزوده بود که تنها وزارت خارجه مصر موافقت خود را که آن هم برای صدور مجوز نهایی لازم است، بیان کرده است. در روزهای اخیر گزارشهای متعددی نیز منتشر شده بود، مبنی بر اینکه ایران خود از قصد خویش برای حرکت کشتیهایش از آبراه عدول کرده است؛ امری که با تکذیبهای قاطعانه ایران روبهرو شد. اسرائیل از چهارشنبه گذشته حساسیت خود را نسبت به حرکت دو کشتی ایرانی از آبراه راهبردی سوئز نشان داد. آویگدور لیبرمن، وزیر خارجه اسرائیل، این اقدام ایران را «تحریکآمیز» نامید و گفت «ایران در منطقه نفسکش میطلبد و جامعه جهانی اراده لازم را برای برخورد با روحیه تهاجمی ایران نشان نمیدهد». اهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل نیز چند بار، این اقدام ایران را «خصمانه» نامیده و گفته است که ایران میخواهد «منطقه را در وضعیت جدید، امتحان کند». اسرائیل از احتمال انتقال جنگ افزار ایرانی برای همپیمانان منطقهای ایران؛ سوریه، حزب الله و حماس، از طریق این کشتیها نگران است. در همین حال آمریکا همچنان میگوید که حرکت کشتیهای رزمی ایران را دنبال میکند. «وای. نت»، تارنمای خبری روزنامه اسرائیلی یدیعوت آخرونوت شامگاه یکشنبه نوشت که ازپنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، در مورد آگاهیهای پنتاگون در باره کشتیهای ایرانی در منطقه و عملکرد احتمالی مصر استعلام کرده است. «وای. نت» نوشت در پاسخ به این استعلام این روزنامه، پنتاگون نوشته است «مصریها خبردادهاند که با عبور کشتیهای ایرانی از کانال سوئز موافقت کردهاند». پنتاگون همچنین افزوده است که «ما وضعیت را از نزدیک زیر نظر داریم». جی کارنی، سخنگوی کاخ سفید آمریکا شامگاه جمعه اظهارات سفیر ایران در سوریه را درمورد «رعایت قوانین بین المللی ازسوی ایران» رد کرده و گفته بود که «کارنامه ایران در مورد مسئولیتشناسی، درخشان نیست». ناو غول پیکر هواپیما برآمریکایی «یو. اس. اس. اینترپرایز» در روزهای اخیر جهت مسیر داده و برای مقابله با رخدادهای احتمالی ناشی از تحرکات دو کشتی ایرانی، به سوی آبهای منطقه نزدیک میشود. در ۳۲ سال حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، و درحالی که در این سه دهه مصر شریک راهبردی آمریکا و اسرائیل و برخوردار از صلح کامل با اسرائیل بوده، آقای حسنی مبارک، رهبر وقت مصر، هیچگاه به رژیم اسلامی ایران امکان نزدیک شدن به آبهای منطقه را نداده بود. روزنامه اسرائیلی هاآرتص، یکشنبه در تحلیلی نوشته بود که اسرائیل باید درک کند که مصر در دوران نوینی که آغاز کرده، «دیگر شریک راهبردی اسرائیل در مقابله با جمهوری اسلامی ایران نیست». به گزارش هاآرتص، نیروی دریایی اسرائیل «برای مقابله با هر گونه تلاش کشتیهای ایرانی جهت نزدیک شدن احتمالی به سواحل اسرائیل، آماده شده است»، هرچند که خود افزوده بود که «انجام چنین تحرکی از سوی کشتیهای ایرانی کاملاً بعید به نظر میرسد».
در حالی که وزارت خارجه آمریکا و عربستان سعودی حمایت خود از گفتوگو میان حکومت بحرین و مخالفان را اعلام کردند، روز دوشنبه همچنان هزاران معترض در منامه، پایتخت بحرین، خواستار تغییر دولت شدند.در حالی که وزارت خارجه آمریکا و عربستان سعودی حمایت خود از گفتوگو میان حکومت بحرین و مخالفان را اعلام کردند، روز دوشنبه همچنان هزاران معترض در منامه، پایتخت بحرین، خواستار تغییر دولت شدند. به گزارش خبرگزاری رویترز روز دوشنبه، معلمان منامه دست به اعتصاب زده و ضمن تجمع در میدان مروارید این شهر، به همراه دیگر معترضان خواستار برکناری حمد بن عیسی آل خلیفه، شاه بحرین، از مقام خود شدند. این خبرگزاری تعداد معترضان حاضر در میدان را حدود ۱۰ هزار نفر اعلام کرده است. این اعتراضها در حالی ادامه دارد که روز یکشنبه هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه ایالات متحده و همتای سعودی خود، در یک تماس تلفنی از گفتوگو میان معترضان عمدتاً شیعه و حکومت سنی در بحرین استقبال کردند. خانم کلینتون ضمن تأکید بر «لزوم خویشتنداری نیروهای امنیتی در بحرین» و پیگیری راهحلی مسالمتجویانه برای حل بحران در این کشور که از همپیمان نفتی آمریکا به شمار میرود، از پیشنهاد شاه بحرین به احزاب مخالف مبنی بر ورود به مذاکره با حکومت استقبال کرد. شاه بحرین روز شنبه ضمن این فراخوان و به دنبال درخواست معترضان در مورد تخلیه خیابانهای شهر از نیروهای ارتش، فرمان خروج «فوری» نیروهای نظامی از خیابانهای شهر را صادر کرد. هیلاری کلینتون همچنین بر حفظ ثبات در بحرین که محل استقرار ناوگان پنجم ایالات متحده است تأکید کرد؛ ناوگانی که مسئولیت عملیات نظامی در منطقه خلیج فارس، دریای عرب و شرق آفریقا را برعهده دارد. وزیر امور خارجه در این زمینه نسبت به حمایت همپیمانان ناحیهای و بینالمللی بحرین از آغاز گفتوگوهای احزاب و حکومت در این کشور ابراز امیدواری کرد و آن را «ابتکار و راهی سازنده برای حفظ ثبات بحرین و استحقاق آرمانهای تمامی مردم بحرین» دانست. احزاب مخالف از جمله گروه سیاسی «الوفاق»، بزرگترین حزب شیعه بحرین، خواستار سلطنت منطبق بر قانون اساسی، برپایی دولت برآمده از انتخابات، گفتوگو بر سر تدوین قانون اساسی و آزادی تمامی زندانیان سیاسی هستند. با اینحال عبدالجلیل خلیل، رهبر حزب «الوفاق» روز یکشنبه ضمن اعلام این که احزاب مختلف در حال تصمیمگیری در مورد مذاکره با حکومت هستند، افزود که در حال حاضر مذاکره مستقیمی صورت نخواهد گرفت.
بر اثر يک حمله انتحاری در ولايت قندوز در شمال افغانستان دست کم ۲۶ نفر کشته و تعدادی زخمی شدند. اين دومين حمله انتحاری در افغانستان در دو روز اخير است. مقام های افغان می گويند فرد مهاجم بمب ها را به خود بسته و در ورودی يک ساختمان دولتی آنها را منفجر کرد. اين حمله يک روز پس از آن صورت می گيرد که در اثر حملات انتحاری به يک بانک خصوصی در شرق افغانستان، حدود چهل نفر کشته و هفتاد نفر ديگر زخمی شدند. طالبان مسووليت اين حملات را بر عهده گرفته است.
سايت کلمه، وابسته به ميرحسين موسوی، از سران مخالفان در ايران گزارش داد که محمد صادقی، فرزند آيت الله صادق خلخالی در شمار بازداشت شدگان تجمع روز يکشنبه اول اسفند قرار دارد. به گزارش کلمه به نقل از ندای سبز آزادی، محمد صادقی در حوالی ميدان انقلاب توسط نيروهای امنيتی دستگير شده است. هنوز از محل نگهداری و وضعيت محمد صادقی خبری در دست نيست.
پنج دانشجوی دانشگاه خواجه نصير تهران روز يکشنبه بازداشت شدند. وب سايت دانشجو نيوز، خبر داده روز يکشنبه نيروهای سپاه پنج نفر از دانشجويان دانشکده علوم دانشگاه خواجه نصير را بازداشت کردند. بهنام مومنی، علی محبی،، سينا جمولی، سعيد ابريشمی و يک دانشجوی ديگر که هويت او مشخص نشده، از بازداشت شدگان هستند. در همين حال منابع دانشجويی خبر دادند ايمان صديقی، دانشجوی دانشگاه صنعتی نوشيروانی بابل روز يکشنبه برای سومين بار متوالی پس از انتخابات سال گذشته بازداشت شده است. روز يکشنبه، ديروز، در دانشگاه آزاد تهران مرکز هم مراسمی برای بزرگداشت دو دانشجوی کشته شده در ۲۵ بهمن ماه برگزار شده بود که نيروهای امنيتی دو دانشجو به نام های سعيده عسگری و فرناز کمالی را بازداشت کرده و با خود به مکان نامعلومی بردند. حبيب فرحزادی و سهراب جعفری، دو دانشجوی دانشگاه تهران هم به دنبال شرکت در تجمع اعتراضی روز يکشنبه اول اسفند بازداشت شدند. هنوز از محل نگهداری اين دانشجويان اطلاعی در دست نيست.
در ديدار پايانی جام جهانی کشتی فرنگی که يکشنبه شب بين تيم های ايران و روسيه برگزار شد، کشتی گيران ايران با شکست قهرمانان جهان و المپيک، برای بار دوم قهرمان جهان شدند. تيم ايران با شکست دادن تيم روسيه با نتيجه ۴ بر ۳ ، برای دومين سال پياپی و اين بار در بلاروس قهرمان جام جهاين کشتی فرنگی شد.
گزارشها حاکی است که روز دوشنبه معترضان در طرابلس، پایتخت لیبی، به ساختمانهای رادیو و تلویزیون دولتی این کشور حمله برده و ساختمانهای شعبههای مختلفی از «کمیته خلق» که نهاد اصلی دولتی در این کشور است را به آتش کشیدهاند.گزارشها حاکی است که معترضان در طرابلس، پایتخت لیبی، به ساختمانهای رادیو و تلویزیون دولتی این کشور حمله برده و ساختمانهای شعبههای مختلفی از «کمیته خلق» را که نهاد اصلی دولتی در این کشور است به آتش کشیدهاند. خبرگزاری فرانسه روز دوشنبه گزارش داد که مقرهای اصلی شبکه تلویزیونی «الجماهیریه» و شبکه رادیویی «الشبابیه» با هجوم مخالفان حکومت روبهرو شده و برنامههای شامگاهی هر دو شبکه روز یکشنبه قطع شد ولی بامداد دوشنبه از سر گرفته شد. بنا بر گزارشها، اعتراضها در لیبی، شب و بامداد روز دوشنبه به طرابلس، پایتخت این کشور کشیده شده و معترضان از یکسو و نیروهای امنیتی و لباسشخصیها از سوی دیگر، هریک سعی داشتهاند کنترل مرکز شهر را به دست بگیرند. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، در حالی که دامنه اعتراضهای شهرهای شرق لیبی هماینک پایتخت این کشور را نیز در بر گرفته، سیفالاسلام، پسر دوم معمر قذافی، بامداد دوشنبه گفت که معمر قذافی، رهبر لیبی، از قدرت کناره نخواهد گرفت و هواداران او «تا آخرین نفر» در برابر معترضان میایستند. تظاهرات هواداران معمر قذافی در طرابلس. وی افزود که پدرش در لیبی است و در لیبی میماند و ارتش نیز پشتیبان اوست. سیفالاسلام قذافی افزود: «ما تا آخرین دقیقه میجنگیم، تا آخرین گلوله.» این در حالی است که بنا بر گزارشها، نیروهای ارتش در شهرهای مختلف از فرمان گشودن آتش به روی معترضان سرپیچی کردهاند و گزارشهایی نیز از پیوستن برخی یگانهای ارتش به صف معترضان بهدست میرسد. پسر دوم معمر قذافی، در ادامه، ناآرامیهای این کشور را کار «اراذل و اوباش، زندانیها، عوامل خارجی و اسلامگراها» دانست و هشدار داد که اگر اوضاع برگردد، جنگ داخلی رخ میدهد و «غرب، لیبی را اشغال خواهد کرد.» وی در بخش دیگری از سخنرانی خود قول برخی اصلاحات و افزایش دستمزدها را داد و گفت: «میگویید دموکراسی و حق و حقوق میخواهیم؛ میتوانیم در موردش گفتوگو کنیم، باید پیش از این هم در موردش گفتوگو میکردیم. یا مذاکره کنیم یا جنگ خواهد شد.» پسر سرهنگ قذافی افزود: «در آن صورت، به جای گریستن برای ۲۰۰ کشته، ما برای صدها هزار کشته خواهیم گریست.» به گزارش رویترز، پس از سخنرانی سیفالاسلام، «صدها تن» از هواداران معمر قذافی در مرکز شهر طرابلس به حرکت درآمده و با گروههایی از معترضان درگیر شدند. همین خبرگزاری همچنین گزارش میدهد که بامداد دوشنبه «مرکز همایشهای خلق» که محل اصلی گرد آمدن هواداران حکومت در مرکز شهر طرابلس است و چندین مقر پلیس به آتش کشیده شده و آتشنشانان سعی در خاموش کردن شعلهها دارند. سیفالاسلام قذافی در سخنرانی خود از تلویزیون لیبی گفت که تاکنون در طرابلس ۱۴ نفر و در بنغازی، دومین شهر لیبی، ۸۴ نفر در جریان اعتراضها کشته شدهاند . این در حالی است که سازمان دیدهبان حقوق بشر در برآوردی که روز یکشنبه منتشر کرد شمار جانباختگان در اعتراضات لیبی را دست کم ۲۳۳ نفر ذکر کردهاست. سیفالاسلام قذافی، پسر دوم معمر قذافی. ۲۰ فوریه ۲۰۱۱ در همین راستا، روز یکشنبه فیلیپ کرولی، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در بیانیهای کتبی، استفاده حکومت لیبی از خشونت علیه معترضان را قویاً محکوم کرد و از طرابلس خواست تا به راهپیمایان مسالمتآمیز اجازه راهپیمایی دهد. در همین حال بنا بر گزارشها، رهبر یکی از قبایل بزرگ شرق لیبی، حکومت را تهدید کردهاست که اگر از «سرکوب معترضان» دست برندارد، خط صادرات نفت لیبی را قطع خواهد کرد. این خبر، روز دوشنبه باعث شد که بهای جهانی نفت یک دلار در هر بشکه افزایش یافته و به بیش از ۱۰۳ دلار در هر بشکه برسد. به گزارش شبکه الجزیره، سیفالاسلام قذافی در سخنان خود از تلویزیون اذعان کرد که شماری از پادگانهای ارتش به همراه چندین تانک و مقادیری اسلحه بهدست معترضان افتاده و ارتش در نقاطی به روی مردم آتش گشودهاست. وی اما در این باره گفت که آتش گشودن ارتش به این خاطر بوده که «ارتش لیبی به مسئله مهار تظاهرات عادت ندارد» و در این مورد بیتجربه است. شاهدان عینی گزارش میدهند که هماینک شهرهای مختلفی در شرق لیبی، از جمله شهر بنغازی، در کنترل کامل معترضان و مردم منطقه درآمدهاست.
با افزايش و گسترش ناآرامیها و تظاهرات مخالفان در ليبی، قيمت نفت خام در بازارهای جهانی، يک دلار در هر بشکه افزايش پيدا کرد. صبح دوشنبه قيمت هر بشکه نفت خام برنت برای تحويل در ماه آوريل، به ۱۰۳ دلار و ۷۷ سنت افزايش يافت. روز يکشنبه، رئيس قبيلهی الزوُوَيا در شرق ليبی، تهديد کرد که چنانچه مقامات کشور از آنچه «سرکوب تظاهرات مسالمتآميز مردم» میخواند دست برندارند، در ۲۴ ساعت آينده جريان صدور نفت به غرب را قطع خواهد کرد. ليبی يکی از کشورهای صادرکننده نفت و عضو سازمان اوپک است.
برای نخستین بار تظاهرات گستردهی مخالفان حکومت لیبی به طرابلس، پایتخت آن کشور سرایت کرده است. یکشنبه شب و بامداد روز دوشنبه برای ساعاتی خیابانهای محلات مختلف طرابلس شاهد حضور مخالفان معمر قذافی رهبر کشور بود، که خواهان سرنگونی وی بودند. در همین حال گزارش می شود که در پایتخت چندین ساختمان دولتی، از جمله چند مقر نیروهای پلیس توسط تظاهرکنندگان به آتش کشیده شده است. پیش از این، خبرها از سقوط شهر بنغازی، دومین شهر بزرگ لیبی، بدست مخالفان حکایت داشت، خبری که پسر رهبر لیبی در نطق تلویزیونی خود آن را تأیید کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر