هستي نيوز،از آن سوي فيلتر جمهوري اسلامي خبر پراكني ميكند

-----------------------------
همه خبرها و ديدگاهاي سانسور شده و پشت فيلتر جمهوري اسلامي مانده را يكجا و بي درد سر در "هستي نيوز" بخوانيد...
http://groups.google.com/group/hasti-news
------------------------------







Google Groups
Subscribe to Hasti News
Email:
Visit this group

۱۳۸۸ اسفند ۸, شنبه

Lastest News from Shahrgon for 02/27/2010

Email not displaying correctly? View it in your browser.
این خبرنامه حاوی عکس است. لطفا امکان دیدن عکس را در ایمیل خود فعال کنید.




 



 



«جوآنی روشت» رقصنده ۲۴ ساله روی یخ - کبکی کانادا، دو روز پیش از آنکه در رقابت‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۰ ونکوور شرکت کند، مادرش را - که برای دیدن برنامه دخترش از کبک به ونکوور سفر کرده بود- به دلیل ایست قلبی از دست می‌دهد.
این اتفاق اما تصمیم و اراده «جوآنی» را دچار تزلزل نمی‌کند و اعلام می‌کند بخاطر مادرش و کانادا در این دوره از مسابقات شرکت می‌کند. این تصمیم‌گیری، احترام و همبستگی جهانی به ویژه کانادایی‌ها را نسبت به او بر می‌انگیزد و بار کشیدن این اندوه را برای «جوآنی» کاهش می‌دهد.2_1_5501562_o0223115A
در اولین روز مسابقه، «جوآنی» اسکیت باز 24 ساله اما بر روی پیست یخی رقصید. او رقصید و با خود اندوه را نیز به رقص در آورد. در طول اجرای رقص، تماشاگران کانادایی نیز با رقص اشک، نظاره‌گرش بودند و از ته دل تشویق‌اش می‌کردند.
همه ما در زندگی روزمره، در شادی‌ها و اندوه‌های خود در پی جستجوی شخصیت مورد علاقه مان هستیم تا احساسات خود را با او بخش کنیم. به‌ویژه پیروزی‌ها و موفقییت‌های دوره جوانی‌مان را، همواره دوست داشته‌ایم در آغوش مادر بریزیم. جوآنی پس از حضور در اولین دور مسابقات کوتاه مدت و پایان اجرای برنامه‌اش در روز سه‌شنبه، با چشمان پراز اشک در میان خیل تماشاگران به دنبال آغوشی می‌گشت که چند روز پیش از این او را از دست داده‌است.
صدها جفت چشم و دلِ ستایشگر و حمایتگر حاضر در سالن مسابقه، هیچگاه نتوانست جای یک آغوش مادرانه پس از پیروزی جوآنی را، برایش پر کند. همانگونه که جای آغوش باز یک مادر گرجستانی نیز هیچوقت با اندام فرزند جوان و ناکام در بازی های المپیک زمستانی ۲۰۱۰ ونکوور، پر نشد.
آغوش مادر، سن و سال نمی‌شناسد و همه‌مان دلمان برایش تنگ می‌شود و دوست داریم لحظاتی از زندگی‌مان را تا زمانی که زنده هست، در آغوش او بگذرانیم. «جوآنی» جوان در این دوره از بازیها چه مدال بیاورد و یا نیاورد، یک قهرمان ملی کاناداست. او به احترام مادرش و مردم کانادا، جایگاهش را خالی نگذاشت و با کشیدن بار اندوه و غم به‌خاطر مرگ مادرش، در تمرینات شرکت کرد و برای کانادا به ادامه رقابت در المپیک ونکوور پرداخت.
بی‌گمان خیلی از خوانندگان این سطور نیز چون من، با چشمانی پر از اشک برنامه‌اش را دیده‌ایم و منتظر پایان موفقییت‌آمیز و پیروزی‌آفرین رقص روی یخ او بوده‌ایم.
با آرزوی پیروزی برای «جوآنی روشت» در تمامی عرصه‌های زندگی.

 


 


با وجود اعدام ۱۳ نفر از همراهان عبدالحمید، او همچنان به بهانه «تخلیه اطلاعاتی» در زندان نگاهداری می‌شود. عبدالحمید ریگی با ظاهر شدن در شبکه انگلیسی‌زبان تلویزیونی جمهوری اسلامی موسوم به «پرس تی- وی» از ارتباط این شبکه با آمریکا و همکاری با القاعده یاد کرد.
او همچنین مدعی شد امان‌الله ریگی، پسر عموی پدر او، عامل ارتباط گروه ریگی با آمریکا بوده است. امان‌الله ریگی پیش از انقلاب نماینده زاهدان در مجلس شورای ملی بود و اکنون به عنوان پناهنده در آمریکا بسر می‌برد.
عبدالمالک ریگی که متولد ایران است، خود را تجزیه‌طلب نمی‌داند و مدعی است که برای دفاع از حقوق مردم سنی مذهب بلوچستان و سیستان و تأمین آزادی‌های سیاسی برای مردم ایران مبارزه می کرده است.
گرچه در عملیات مختلفی که گروه به رهبری وی در جنوب شرقی ایران انجام داده‌اند، گروه‌هایی از غیرنظامیان، از جمله اهل تسنن نیز جان خود را از دست داده‌اند.
گفته می‌شود عبدالمالک ریگی دارای گذرنامه افغانی است و یک بار نیز با موافقت دولت عربستان با همین گذرنامه به زیارت حج رفته است.
از زمان تشکیل گروه جندالله نزدیک به هفت سال سپری شده و در طول این مدت گروه یاد شده حداقل در ۵۰ عملیات تروریستی، بمبگذاری، و آدم ربایی، در داخل خاک ایران دست داشته است. در سال ۲۰۰۵ یک بار روزنامه کیهان چاپ تهران اعلام داشت که عبدالملک طی عملیات نظامی و درگیری با نیروهای ایرانی به قتل رسیده است که این خبر البته صحت نداشت.
در یکی از آخرین اقدامات گروه ریگی، در مهر ماه امسال، ۴۲ نفر در منطقه «پیشین» در جنوب شرقی سیستان و بلوچستان، در یک بمبگذاری انتحاری به قتل رساند و در میان کشته‌شدگان ۱۵ عضو سپاه پاسداران دیده می‌شدند که هفت نفر از آنها دارای پست‌های ارشد فرماندهی بودند.
در ماه خرداد ماه امسال نیز، گروه جندالله مسئولیت بمبگذاری در مسجد (شیعیان) امیرالمومنین زاهدان را که طی آن ۲۰ تن به قتل رسیدند، پذیرفته بود.
در گذشته چند مرکز خبری امریکایی از جمله ا-بی-سی از ارتباط امریکا با گروه جندالله گزارش‌هایی را منتشر کرده‌اند و جمهوری اسلامی نیز همواره بر حمایت غرب و ارتباط سرویس‌های اطلاعاتی و امنیتی ارتش پاکستان با گروه جندالله اصرار ورزیده است.
روزنامه‌نگار جستجوگر، سیمور هرش نیز در سال ۲۰۰۸ مدعی شد که دولت بوش برای حمایت از گروه ریگی اعتبار چشمگیری در نظر گرفته و از وجود این گروه برای وارد آوردن فشار به جمهوری اسلامی استفاده می‌کند.
بی‌تردید فعالیت‌های گروه جندالله در داخل ایران یک عامل بی‌ثباتی در مناطق شرقی کشور محسوب می‌شد و به منظور مقابله با گروه یاد شده تاکنون بخش عمده‌ای از نیروهای امنیتی و سپاه در منطقه مجبور به استقرار دائمی بوده‌اند.
از این رو به دلیل نا آرامی‌های ناشی از عملیات جندالله در داخل خاک ایران، دستگیری عبدالملک ریگی برای جمهوری اسلامی اهمیت سیاسی و روانی خاص یافته بود. همین اهمیت خاص موجب شد که نام عبدالملک در صدر لیست مخالفان خارج از کشور جمهوری اسلامی قرار بگیرد.
جمهوری اسلامی در گذشته به دفعات دولت پاکستان را برای دستگیری ریگی تحت فشار قرار داده بود و پس از تحویل گرفتن برادر عبدالملک، فشارهای سیاسی ایران بر پاکستان برای دستگیری و تحویل رهبر جندالله بیش از پیش افزایش یافت.
نارضایتی ایران از عدم همکاری امنیتی پاکستان همچنین در مقاطعی به تیرگی موقت مناسبات دو کشور و اخلال در همکاری‌های امنیتی مشترک انجامیده بود. در گذشته پاره‌ای از مقامات پاکستان نیز عوامل امنیتی ایران را به ایجاد نا آرامی در داخل پاکستان و همکاری با گروه‌های تروریستی و بمبگذار متهم ساخته‌اند. ایران همواره این قبیل اتهامات را رد کرده است.
در سفری که اخیراً مصطفی محمد نجار وزیر کشور جمهوری اسلامی به پاکستان داشت، بار دیگر دستگیری و استرداد عبدالملک ریگی از پاکستان خواسته شده بود. آقای محمد نجار تا به حال در چندین نوبت به این منظور از پاکستان بازدید کرده است.
مطابق گزارش‌های محلی، ریگی ۲۴ ساعت پیش از دستگیری در بامداد روز سه‌شنبه ۲۳ فوریه، در واحد پزشکی یک پایگاه امریکایی در منطقه تحت درمان قرار گرفته است.
با توجه به حضور افراد القاعده در مناطق نزدیک به سیستان و بلوچستان، احتمال همکاری مابین گروه‌های شورشی مستقر در منطقه کاملاً قابل انتظار است، اگرچه جندالله همواره این همکاری‌ها را انکار کرده است.
به نظر نمی‌رسد که دستگیری عبدالملک ریگی را بتوان به عنوان پایان عملیات گروه جندالله در درون مرزهای ایران تلقی کرد. بخصوص که از چند هفته قبل با معرفی مولوی عبدالغنی، صحبت از جانشینی ریگی توسط او در میان بوده و چهره‌های دیگری مانند مولوی الکبیری و چند چهره دیگر جندالله نیز دارای قابلیت جانشینی ریگی و ادامه عملیات جندالله در داخل خاک ایران هستند. چنانچه همه بخش‌های توافق‌های انجام شده تحقق نیابد می‌باید به زودی اقدامات تلافی‌جویانه جندالله را شاهد بود.
در صورت رسیدن به توافق‌های جدی‌تر در منطقه، ریگی می‌توانند تنها به عنوان یک پیاده که قربانی هدف‌های مهم‌تری شده تلقی شود. در گذشته نیز در سال ۱۹۷۵، ملا مصطفی بارزانی رهبر کردهای شورشی و جدایی‌طلب عراق که از اهمیت و شهرتی بسیار بالاتر از عبدالملک ریگی برخوردار بود وجه‌المصالحه توافق‌های ایران و عراق قرار گرفت.
در حال حاضر نباید انتظار داشت که دستگیری ریگی به خاموش شدن گروه جندالله بیانجامد. خاموش شدن گروه جندالله تنها می‌تواند از راه دست یافتن به توافق‌های منطقه‌ای گسترده‌تری به دست آید که تاکنون پیرامون آنها گزارش‌های چندانی منتشر نشده است.
هم اکنون پاکستان و نیروهای امنیتی آن کشور از سوی ایران و امریکا تحت فشار قرار دارند و عملیات گسترده نظامی در مناطق جنوبی افغانستان و مرزهای مشترک آن کشور با پاکستان، بیش از پیش پاکستان را در موقعیت دشوار قرار داده است.
عملیاتی که منجر به دستگیری ریگی شد، بی‌شک با همکاری نزدیک پاکستان صورت گرفته و تنها بخشی از یک توافق بزرگتر محسوب می‌شود که ابعاد نهایی آن هنوز روشن نیست. بخصوص روشن نیست که اطلاع نیروهای خارجی و غیرمحلی از دستگیری ریگی، توأم با رضایت و همکاری آنها بوده و یا مداخله آنها در حد اطلاع باقی مانده و تصمیم‌گیری نهایی مستقلاً توسط پاکستان هدایت شده است.
به نظر می‌رسد ایران سهم اولیه از این توافق احتمالی را با دستگیری ریگی دریافت کرده است. در روزهای آینده می‌توان با ابعاد دیگر این توافق‌ها و حدود مشارکت نیروهای محلی و غیر محلی در آن آشنا شد.
ایران امروز اعلام داشت که در طول ده روز آینده (نهم اسفند ماه) قرار داد فروش گاز به پاکستان را نهایی خواهد کرد. فروش گاز ایران به پاکستان، با توجه به نرخ‌های ترجیحی این قرارداد، برای اسلام آباد امتیاز بزرگی محسوب می‌شود. سپاه پاسداران ایران نیز که در احداث خط لوله انتقال گاز به مرز پاکستان نقش مجری را ایفا می‌کند، به انجام این معامله بسیار علاقه‌مند است.
مسئولیت عملیات نظامی ایران برای مقابله با گروه جندالله را نیز سپاه پاسداران بر عهده دارد و بیشترین تلفات در مقابل گروه جندالله را نیز تاکنون سپاه پاسداران متحمل شده است.
وزیر کشور ایران، مصطفی محمد نجار که معمار اصلی توافق اخیر است از جمله فرماندهان ارشد سپاه پاسداران به شمار می‌رود و خبر دستگیری ریگی نیز پیش از وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی از جانب او منتشر شد.

رضا تقی زاده (تحلیلگر سیاسی)
۱۳۸۸/۱۲/۰۴
منبع: رادیو فردا

 


در جلوی دفتر سازمان ملل، کنار صندلی بزرگی که يک پايه‌اش شکسته و نماد حقوق بشر است، جمعيتی حدود پانصد نفر دسته دسته، اين‌جا و آن‌جا ايستاده‌اند. نزديک هم نيستند. کرد و فارس و بلوچ... جزاير پراکنده‌ی مردم همراه شعارهای پراکنده، سرودهای پراکنده و مهربانی‌های پراکنده‌تر... آيا حضور يک‌پارچه و گسترده‌ی مردم در خيابان‌های ايران و با دل‌ِ سوخته‌های ما خارج‌نشينان اجباری، سبب آن نگرديده از پراکندگی بيرون آييم و يک‌پارچه بر سر موضوعی مشترک کنار هم بايستيم؟ آيا اتحاد حتی برای زمانی کوتاه در جلوی دفتر سازمان ملل، برسر شعار مشترک نمی‌تواند با عقايد مختلف صورت گيرد؟ ما دل‌سوخته‌گان آن ديار با زندگی‌های فنا شده، با حکايت‌های پُردرد و خون، با گريزهای ناگزيز، نمی‌توانيم يک‌صدا باشيم برای لغو اعدام؟! آيا نمی‌شود "اعدام را بس کنيد" و يا "توقف اعدام" را شعار مشترک کنيم؟ بسياری همين نطر را دارند اما نگاه و دل ترسيده از انگ‌ها هم‌چنان از بی‌اعتمادی حکايت دارد.

در محوطه‌ی جلوی سازمان ملل ظاهرأ همه چيز خوب است. برخلاف دوسال پيش چادری بر پا شده و ميکروفن با تلويزيون‌های بزرگ ديده می‌شود. حداقل تا اين‌جای‌اش خوب سازمان‌دهی و کار کرده‌اند. اما داخل چادر حکايت به گونه‌ی ديگری است. شنيده می‌شود آن‌ها (از شهرداری ژنو) نيامده‌اند تا برق را وصل کنند. يعنی همه‌ی اين دم و دستگاه‌ها حکايت آفتابه و لگن‌های مدرن امروزی است و تا آخر وقت آن روز چهار بعد از ظهر، از شام و نهار خبری نمی شود! اين موضوع پراکندگی جمع‌مان را بيش‌تر می‌کند. آن‌هايی که مسئوليت پذيرفته‌اند و در اين سه روز بسيار زحمت کشيده‌اند،عصبی و خسته در تکاپو، پی راه حل می‌گردند. ظاهرأ کسی نمی‌داند چرا چنين شده؟! اما کار تا پايان برنامه‌ی آن روز، يعنی چهار، پنج بعد از ظهر، پيش نمی‌رود. آن‌هايی که آمده‌اند، به جز تعدادی از آن جمع، به کشورهای‌شان باز می‌گردند. غروب همان روز ميکروفن و تلويزيون به کار می‌افتد.

آن‌هايی که آمده‌اند با صدای بلند فرياد کشيده‌اند. برخی با عصبيتی آشکار از اين‌که "مرگ بر جمهوری اسلامی" شعار همه نيست اعتراض دارند. برخی هم جواب‌شان اين است: آخر اين اجلاس که کارش سرنگونی نظام نيست، رسيدگی به وضعيت حقوق بشر در ايران است. اما انسان‌هايی که در روز والنتاين، روز عشق، با همه‌ی وجودشان ساعت‌ها در را ه حقوق بشر بودند و در راه حرف و حديث نقض ج.ا. را طی سی سال برای هم گفته‌اند، می‌خواهند حرف دل‌شان را بزنند. آيا می‌توانی منع‌شان کنی؟ اما دل که می‌تواند بسوزد برای اين همه عشق، برای اين همه ارزش، برای اين همه وقت هدررفته، در فضای فرسنگ‌ها فاصله، در فضای عدم اعتماد و عدم دوستی. در همين يک يا دو روز، برخی شرط آغاز بحث با ديگران را بر سر نه به جمهوری اسلامی گذاشته‌اند و با هم در در بحث و جدال بر سر آن بوده‌اند. برخی هم اصلأ نمی‌خواهند وارد اين گونه بحث‌ها شوند. يکی با عصبيت و ناراحتی می‌گويد: چرا حق‌مان را در خيابان هم می‌خواهيد از ما بگيريد! بگذاريد شعار "مرگ بر جمهوری اسلامی" و "مرگ بر..." را بدهيم. آيا همه بر سر لغو اعدام، آزادی زندانيان سياسی توافق ندارند؟

کاش می‌شد برسر "اعدام را بس کنيد" به تفاهم رسيد کاش بشود زير سقفی برای خواسته های مشترک حقوق بشری، "لغو اعدام" و يا همان شعار مادران عزدار ايران "اعدام را بس کنيد" گرد هم آئيم؟ "اعدام را بس کنيد" را به الله‌اکبرمان بدل نمائيم بر بام‌ها، بر سر هر کوی و برزن و در جلوی دفتر سازمان ملل فرياد زنيم؟ آيا اين دره‌ی بزرگ فاصله بين ما کوتاه‌شدنی است؟

اما آن‌سوی در، درون سازمان ملل که ما جزاير پراکنده‌ی آدمی جلوی‌اش ايستاده‌ايم تا اعدام نباشد، شکنجه پايان گيرد؛ تا زندانيان آزاد گردند، تا برقراری برابری زن و مرد تسهيل گردد، تا کُردها و ترک‌ها، بهايی‌ها، سنی‌ها، زرتشتی ها با شيعه‌ها برابر باشند و ايران برای همه ايرانيان در آزادی قابل زيست گردد؛ هيئت ۳۲ نفره‌ی جمهوری اسلامی ايستاده با پُز عالی و اتفاقأ جيب پُر. و با همراهی و نمايش، مجموعه‌ای از زنان نماينده‌ی مجلس، استاد دانشگاه الزهرا، وکيل زن و مترجمان زن و...را به نمايش گذاشته است. با آرامش فراوان آقای جواد لاريجانی همه‌ی آن‌چه را اپوزيسيون بيرون فرياد می‌زند؛ همه‌ی آن‌چه را جنبش سبز در اين ۸ ماه نشان داد که خواستار آن است؛ همه‌ی آن‌چه را که زنان در يک ميليون امضا خواستند؛ همه‌ی آن‌چه را دانشجويان فرياد زدند و همه‌ی آن‌چه را حکومت سرکوب کرد؛ انکار نمود. آقای لاريجانی ايران را آزادترين و دموکرات‌ترين کشور جهان معرفی کرد! که در آن از شکنجه و اعدام خبری نيست! وی در پاسخ به نماينده‌ی هلند گفت: ما تنها در طول يک سال پنج هزار اجازه‌ی راه‌پيمايی صادر کرده‌ايم!

مشکلات نقض حقوق بشر کشورمان را شيرين عبادی، شادی صدر و عبدالکريم لاهيجی با ارايه‌ی اسناد و در زمانی کوتاه بيان کردند و هر يک از کشورهای آمريکا، کانادا، انگليس و اتريش در دو دقيقه وقت خود نيز به وضوح گفتند. آن‌ها خواستار اعزام گزارش‌گر ويژه به ايران شدند. کشورهای چين، روسيه، نيکاراگوئه، زيمبابوه و چندين کشور از اين دست که نان و نمک جمهوری اسلامی را می‌خورند نيز از وضعيت حقوق بشر در ايران تعريف کردند.

آقای لاريجانی و هيئت همراه، نقض حقوق بشر در ايران را انکار کردند آن‌ها هم‌چنين گفتند به دليل اين‌ که در ايران حقوق بشر اجرا می‌شود و در قوانين ما شکنجه وجود ندارد نيازی هم به گزارش‌گر ويژه برای ايران وجود ندارد. او اولين اصلی که رد کرد پيوستن به کنوانسيون رفع هر گونه تبعيض عليه زنان بود. نماينده‌ی ايران با جاه‌طلبی کامل خواستار نمايندگی در زمينه حقوق بشر در سازمان ملل شد.

با اين حال در مجموع به دليل حجم بالای اعتراض به جمهوری اسلامی ايران، وعدم پاسخ‌گويی هئيت ايرانی، پيشنهادات حذف نشد و در بايگانی سازمان ملل متحد ثبت گرديد. جمهوری اسلامی پذيرفته‌است که خانم ناوی پيلای، کميسيونر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد بتواند سال آينده از ايران ديدار کند. ناوی پيلای با استقبال از پذيرش اين موضوع توسط جمهوری اسلامی در عين حال گفته‌است که گزارش‌گران حقوق بشر بايد بتوانند در سال جاری ۲۰۱۰ از ايران بازديد به عمل آورند. هم‌چنين قرار است، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ماه ژوئن تشکيل جلسه دهد و به بررسی گزارش کشورهای پاکستان، مکزيک و سنگال در اين زمينه‌ها بپردازد.

 efatmahbas@hotmail.com

www.efatmahbaz.blogfa.com

 

زيرنويس:

--------------------

وبلاگ آن‌لاين از ژنو

http://persian.iranhumanrights.org/1388/11/online_geneva/

برخی از کسانی که درهيئت ايرانی حضور داشتند از جمله : خانم آليا نماينده مجلس ج ا.ا. وضعيت زنان را بسيار عالی و خوب توصيف نمود و اين که آن‌ها در زمينه‌ی حقوقی مشکلی ندارند. خانم پروفسور مباشری رييس دانشگاه الزهرا در زمينه‌ی ارتقا موقعيت زن در جامعه‌ی اسلامی و برابری واقعی سخن گفت و آمار داد و از قصاص و تلاش برای فراهم‌آوردن ديه می‌شود و اين که تا حالا ۱۰ نوجوان رو از مرگ و قصاص نجات داده ند. آقای بتکوليا به نمايندگی از طرف آسوری‌ها از آزادی مذاهب و برابری آن‌ها با اسلام شيعه سخن گفت...آقای عباس‌زاده از وزارت کشور از انتخابات آزاد و سالم ايران تعريف کرد و آقای رييس السادانی (قاضی) هم فرمودند که کسی بيش از ۲۴ ساعت در بازداشت نگه داشته نمی‌شود و آقای لاريجانی با حمله به زندان گوانتانامو گفت در زندان‌های ما شکنجه نمی‌شود و هر کس در بند هست تروريست است.

در روزهای ۱۵ تا ۱۷ فوريه ۲۰۱۰، بررسی ادواری جامع پرونده حقوق بشری جمهوری اسلامی برای نخستين بار در ژنو صورت می‌گيرد و از اين پس قاعدتا هر چهار سال يک بار شاهد چنين روندی در ژنو خواهيم بود. ۱ – اعتراض به سرکوب و شکنجه و تجاوز و اعدام در ايران ۲ – آزادی بی‌قيد و شرط کليه‌ی زندانيان سياسی جنبش اخير مردم ايران و ديگر زندانيان سياسی، عقيدتی ايران۳ – اعزام فوری هيئتی از طرف سازمان ملل متحد برای بررسی وضعيت زندان‌ها و زندانيان ايران ۴ – تعيين گزارش‌گر ويژه‌ی حقوق بشر برای ايران از سوی سازمان ملل ۵ – ملزم کردن حکومت ايران به رعايت مفاد اعلاميه جهانی حقوق بشر (که خود يکی از امضا کنندگان آن بوده است) از سوی سازمان ملل.

شورای حقوق بشر هيچ ابزاری برای اجرايی‌کردن تعهدات ارائه شده از سوی کشورها برای رعايت حقوق بشر ندارد اين شورا روز چهارشنبه به نشست سه روزه خود برای بررسی وضعيت حقوق بشر در ايران پايان داد.

شورای حقوق بشر سازمان ملل می‌گويد که ايران درخواست آزادی تمام زندانيان سياسی، تعيين نماينده ويژه در امور شکنجه و پذيرش تحقيق بين المللی در باره خشونت‌های پس از انتخابات اين کشور را رد کرده است. ايران هم‌چنين نپذيرفته‌است تا مجازات اعدام را لغو کند و گفته‌است که از شکنجه به عنوان ابزاری قانونی استفاده نمی‌کند، رسانه ها در ايران آزاد بوده و دولت هيچ‌گونه مانعی برای دسترسی به اينترنت ايجاد نمی‌کند. در واکنش به اعزام نماينده‌ی ويژه بررسی شکنجه گفته‌است که «به دليل منع شکنجه در قانون اساسی ايران نيازی به اعزام گزارش‌گر ويژه‌ی شکنجه نيست وی کشورهای غربی را متهم کرد که به گفته‌ی او، اقدام به تبليغات زهرآگين عليه ايران می‌کنند.


 


بی تو زنده گی برجاست

بی تو، پروین  تنهاست

بی تو، مهرش افزون

بی تو، قلبش در خون

بی تو، شمع وجودش خاموش

بی تو، شمع های تولد روشن

بی توف خانه، خیابان تاریک

بی تو، مادر تنهاست

بی تو، مادر برخاست

بی تو اما

ندا داده شگفت

من نه پروینم

که سهرابم دگر

عاشق و شیفته مام مم دگر

زنده گردانم ترا

عاشق پسر

داد تو داد ندا و اشکان

یاد تو یاد ترانه ،محسن

زنده گردانم دگر باره

میان ایران

 

عفت ماهباز لندن

efatmahbas@hotmail.com

www.efatmahbaz.blogfa.com


 


شور عالمی در این ترانه ها ست
زان همه امید و آرزو
كه موج می زند
در دل جوانه های سبز لشكر بهار
در سروده ها یشان بسی نشانه هاست.

این چكاوكان منادی بهار، شورعشق و
راه و راه و راه
تا به سوی جنگل همیشه سبز آرزو
تا به سوی نورو نور و نور
درطلوع روشن پگاه
تا به سوی شهر زندگانی اند.

دل گران مدار ای رفیق!
تا به كوه و دشت و رود با ر
در میان جنگل بزرگ مردمی
در كنار- گوشه های شهرپرخروش
واژه های سبزشان
برزبان فوج عاشقان سرود می شود
جاودانه اند این چكاوكان
در حریم سبز سایه بهار
و به یمن این ندای عاشقانه شان
در دل امیدوار عاشقان
مانده بس امید رویش بهار درخزان.

------------------------------
* شعری را كه در گرامی داشت زنده یاد جعفر كوش آبادی، شاعر معاصر ایران، سروده‌ام با پوزش خواهی از تاخیر پدید آمده و به بهانه دومین مراسم او برای آگاهی و انتشار می فرستم.
پیروز باشید!
علی رضا جباری(آذرنگ) 7اسفند1388(26 فوریه 2010)

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA

علی رضا جباری

 

  درگرامی داشت خاطره زنده یاد جعفركوش آبادی، شاعر معاصر ایران*

 

چكاوكان...

 

هان مباد !

            كاین چكاوكان نغمه خوان

                          درهجوم بی امان لشكرخزان

                                          به خاك سرد

                                                         اندر اوفتند.

 

هان مباد!

           كاین سرودهای سرزده زعمق جان

                              در مصاف زنجموره های شوم نیستی

                                                    درگلوی این چكاوكان عشق

                                                                                      بشكنند.

 

شور عالمی در این ترانه ها ست

زان همه امید و آرزو

           كه موج می زند

                    در دل جوانه های سبز لشكر بهار

                                                            در سروده ها یشان بسی نشانه  هاست.

 

این چكاوكان منادی بهار، شورعشق و

                                               راه و راه و راه

                                               تا به سوی جنگل همیشه سبز آرزو

                                                                   تا به سوی نورو نور و نور

                                                                                   درطلوع روشن پگاه

                                                تا به سوی شهر زندگانی اند.

 

دل گران مدار ای رفیق!

تا به كوه و دشت و رود با ر

                در میان جنگل بزرگ مردمی

                                 در كنار- گوشه های شهرپرخروش

                                                    واژه های سبزشان

                                                              برزبان فوج عاشقان سرود می شود

جاودانه اند این چكاوكان

              در حریم سبز سایه بهار

              و به یمن این ندای عاشقانه شان

                                 در دل امیدوار عاشقان

                                                             مانده بس امید رویش بهار درخزان.

 

------------------------------ 

* شعری را كه در گرامی داشت زنده یاد جعفر كوش آبادی، شاعر معاصر ایران، سروده‌ام با پوزش خواهی از تاخیر پدید آمده و به بهانه دومین مراسم او برای آگاهی و انتشار می فرستم.

پیروز باشید!

علی رضا جباری(آذرنگ)             7اسفند1388(26 فوریه 2010)      

 

 


 


دريغِ دنباله دارِ دل را
اگر چو زخمی به سينه دارم
نمی توانم در ين بهاری
که سر برآورده از زمستان
شکفتنِ شعرِ شاخه ها را
به هر نفس، در قفس نخوانم.

من از شمارِ شکوفه هايم
من از تبارِ ترنّم گلُ
بيا بيارا سپيده ها را
که جانِ ما را جوانه، سبز ست.

غمت مباد ای گلوی مستان!
به سربلندیِ اين گلستان
ببين تپشهای دلنشينم
که تا چنينم ترانه، سبز ست.

ستاره، امشب ترا صدا زد
ترا که از جنسِ آبهايی
بيا بيفشان دوباره ما را
که در صدايت زمانه، سبز ست.

Reza.maghsadi@gmx.de


 



میرحسین موسوی و مهدی کروبی، نامزدهای معترض انتخابات و رهبران اصلی مخالفان دولت در ایران، هر دو در مجمع تشخیص مصلحت عضو هستند، اما در ماه های اخیر بر اعتراض خود پافشاری و از نحوه برخورد حکومت ایران با مخالفان دولت انتقاد کرده اند.
مقامات حکومت ایران اظهارات این دو رهبر مخالفان را "تحریک کننده" و اعتراضات آنان را مردود و هدایت شده توسط کشورهای غربی می دانند.
آیت الله خامنه ای در سخنان تازه خود اقدام معترضان را "نفی آرای مردم، خدشه وارد کردن به حضور ملت و اتهام و تهمت به نظام" دانسته و گفته است: "افرادی با ارتکاب این گناه بزرگ حاضر نشدند در مقابل قانون، داور و شیوه داوری که قانون تعیین کرده است، تسلیم شوند".
آقای خامنه ای در جریان اعتراضات انتخاباتی اخیر، درخواست ابطال انتخابات را رد کرده و گفته بود که شکایات انتخاباتی باید از مجرای قانونی آن، یعنی شورای نگهبان پی گیری شود، که عملکرد اعضایش از جمله مهم ترین موارد شکایت معترضان بود.
رهبر ایران همچنین با تجلیل از حضور هواداران حکومت در خیابان ها در جریان "حماسه بی نظیر ۲۲ بهمن" و "روز بزرگ و فراموش نشدنی نهم دی"، گفت که علت حضور گسترده آنان در خیابان احساس خطر بوده است، زیرا آنها فهمیده بودند که "کسانی به بهانه انتخابات و مسائل بعد از آن، بر چهره نظام پنجه می کشند".
منبع: بی. بی. سی

 


 



به گفته این مقام قرقیز، پس از فرود هواپیما نیروهای امنیتی ایران دو مسافر از ۱۱۹ مسافر این هواپیما را دستگیر کرده‌اند.
هواپیمای مقصد قرقیزستان پس از چند ساعت توقف در فرودگاه بندرعباس اجازه یافته است به راه خود به سوی شهر بیشکک، پایتخت قرقیزستان، ادامه دهد. این هواپیما متعلق به شرکت هوایی «ایستوک آویای» قرقیزستان بوده است.
خبرگزاری‌های ایران روز سه‌شنبه به نقل از وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی خبر دادند که عبدالمالک ریگی، رهبر گروه جندالله، که در سال‌های گذشته مسئولیت برخی از اقدامات تروریستی در شرق ایران را بر عهده گرفته دستگیر شده است.
ساعاتی بعد مصطفی محمد نجار، وزیر کشور ایران، به خبرنگاران گفت که عبدالمالک ریگی در خارج از ایران دستگیر شده و اکنون به داخل کشور منتقل شده است.
در حالی که مقامات جمهوری اسلامی کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا را به حمایت از گروه جندالله متهم کرده‌اند، این گروه در یک بیانیه رسمی علاوه بر تایید دستگیری عبدالمالک ریگی در مقابل گفته است که ایران به کمک «سرویس‌های اطلاعاتی غرب» موفق به دستگیری او شده است.
گروه جندالله که از مدتی پیش خود را جنبش مقاومت مردمی ایران نام داده، از سال ۲۰۰۳ تاکنون چندین عملیات تروریستی علیه نظامیان و غیرنظامیان جنوب شرقی ایران انجام داده، اما مدعی است که در صدد احقاق حقوق اقلیت سنی بلوچ در ایران است.

منبع: رادیو فردا

 


 
شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به shahrgon-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به shahrgon@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

بازار امروز

Loading currency converter .. please wait

loading
currency converter
please wait
....

خبرهاي گذشته