تیمی از بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی، اجازه یافتند به مدت پنج روز از تاسیسات اتمی ایران بازدید کنند. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، تیم بازرسان آژانس از نيروگاه اتمي بوشهر، تاسيسات غني‌سازی در نطنز و فوردو، تاسيسات هسته‌ای در اصفهان و نيز رآكتور تحقيقاتی آب سنگين اراك بازديد کرده اند. یک دیپلمات غربی آگاه این گام ایران را حرکتی موثردانسته چرا که به گفته وی تهران در سال های اخیر فعالیت محدودی با آژانس داشته و هنوز پرسش های زیادی را بدون پاسخ گذاشته است. شورای امنیت سازمان ملل تا کنون با صدورچهار قطعنامه تحریمی علیه جمهوری اسلامی خواستار توقف غنی سازی اورانیوم شده است. مقامهای تهران این قطعنامه ها را رد کرده و می گویند فعالیت های اتمی را برای تولید برق دنبال می کنند.
مدیر دفترموسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد روز سه شنبه از قانون جدیدی در اجرای موسیقی صحنه ای خبر داد. محمد میرزمانی میگوید برای دریافت مجوز کنسرت سانس دوم، پرداختن به موسیقی ایرانی و استفاده از اشعارغیرعاشقانه از شرایط اصلی است. به گزارش ایلنا آقای میرزمانی اعلام کرد از این پس اجراهای صحنه ای فقط یک سانس برگزار می شود. وی تاکید کرد تنها به سالن هایی که پارکینگ داشته باشند و بتوانند جمعیت را کنترل کنند، مجوز سانس دوم داده می شود. مدیرکل دفتر موسیقی ارشاد تاکید کرد که این قوانین موقتی است و بزودی آئین نامه ای برای صدور مجوز کنسرت و آلبوم تهیه می شود.
مجوز پنج روزه شدن مدارس راهنمایی تهران صادر شد. بر اساس این مجوز و به گفته دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش به استانهای دیگر اختیار داده شده تا با رعایت سقف زمان آموزش برنامه های درسی را در پنج یا شش روز سازماندهی کنند. به گزارش خبرگزاری ایسنا "مهدی نوید ادهم" با اشاره به برنامه تعطیلی روز پنج شنبه مدارس راهنمایی گفت، با توجه به کم شدن ساعات آموزشی مقطع راهنمایی از 36 به 33 ساعت در هفته، چگونگی تنظیم برای اجرای آموزش به مدیران اجرایی سپرده شده است.
گزارش ها حاکی است تیمی از بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی، هفته گذشته توانسته اند به مدت پنج روز از تاسیسات اتمی ایران از جمله نیروگاه اتمی بوشهر و تاسیسات آب سنگین اراک بازدید کنند.گزارش ها حاکی است تیمی از بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی، هفته گذشته اجازه یافتند به مدت پنج روز از تاسیسات اتمی ایران بازدید کنند. به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، تیم بازرسان آژانس از نيروگاه اتمي بوشهر، تاسيسات غني‌سازی در نطنز و فردو، تاسيسات هسته‌ای در اصفهان شامل كارخانه توليد ميله‌های سوخت هسته‌ای و نيز رآكتور تحقيقاتی آب سنگين اراك و كارخانه توليد آب سنگين اراك بازديد کرده اند. خبرگزاری فارس هم به نقل از علی اکبر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس این خبر را تایید کرده و نوشت: «به دعوت ايران «هرمن ناكارتس» معاون پادمان آژانس به همراه معاونان خود به مدت پنج روز از تاسيسات هسته‌ای ایران بازدید کرده و در پايان هم با فریدون عباسی، رییس سازمان انرژی اتمی ملاقات كرده و پيرامون گسرتش همكاری ها با آژانس و نحوه پرداختن به برخی از سؤالات آژانس گفت‌وگوهايی انجام شد.» یک دیپلمات غربی آگاه از این سفر هم به آسوشیتد پرس گفت: «این گام از سوی ایران، حرکت موثری بود چرا که تهران در سال های اخیر فعالیت محدودی با آژانس داشته و هنوز پرسش های زیادی را بدون پاسخ گذاشته است.» ایران از سوی شورای امنیت سازمان ملل به دلیل فعالیت های اتمی خود با چهار قطعنامه تحریمی روبرو شده که در آن ها خواسته شده فعالیت های غنی سازی اورانیوم را متوقف کرده و صحت صلح آمیز بودن فعالیت های اتمی را به آژانس بین المللی انرژی اتمی ثابت کند. ایران مظنون به فعالیت های هسته ای برای تولید بمب اتمی است. ایران این قطعنامه ها را رد کرده و می گوید فعالیت های اتمی خود را برای تولید برق دنبال می کند. یوکیا آمانو، دبیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی طی دو گزارش به طور مشخص موارد فقدان همکاری ایران را برشمرده و گفته است در صورت پاسخ ندادن به این مسائل، امکان این که مشخص شود ماهیت برنامه هسته ای ایران صلح آمیز است، وجود ندارد. به گزارش خبرگزاری فرانسه، آژانس تا پیش از این سفر پنج روزه که شنبه گذشته به پایان رسیده، محدود به تصاویر ماهواره ای از دوربین های مستقر در تاسیسات اتمی ایران بود. این گزارش حاکی است آقای ناکارتس توانسته از نزدیک فعالیت های آب سنگین در اراک را مشاهده کند. چیزی که در تصاویر ماهواره ای به طور مشخص دیده نمی شود. علی اکبر سلطانیه همچنین گفته است که «اجازه بازديد از سايت تحقيق و توسعه سانتريفوژهای پيشرفته هم به هیات اعزامی آژانس داده شده است.» رییس سازمان انرژی اتمی ایران چند روز پیش از انتقال تعداد نامشخصی سانتریفوژ از تأسیسات غنی‌سازی نظنز به تأسیسات جدید غنی‌سازی اورانیوم ایران واقع در فردو در نزدیکی قم خبر داده و از انتقال این دستگاه‌ها به عنوان بخشی از روند آماده‌سازی تأسیسات غنی‌سازی فردو یاد کرده بود. سایت جدید غنی‌سازی ایران موسوم به فردو در نزدیکی قم قرار دارد و افشای ساخت آن در اواخر تابستان ۸۸، وقفه تازه‌ای را در مذاکرات هسته‌ای ایران و شش قدرت جهانی در پی داشت، چرا که ارزیابی غرب این بود که ایران با پنهان‌کاری در ساخت این تأسیسات جدید غنی‌سازی، تعهدات خود به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را نقض کرده است. مقامات ایرانی اما گفتند که ایران بر اساس بخشی از تعهدات بین‌المللی‌اش، تنها شش ماه پیش از راه‌اندازی تأسیسات هسته‌ای جدید، ملزم به افشای آن برای آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. آقای عباسی همچنین در مورد روند تولید سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران، گفته بود که «سوخت راکتور تهران در حال تهیه شدن است و نمونه‌های اولیه سوخت و بحث‌های مکانیکی تمام شده و در حال نهایی کردن طراحی‌هامان هستیم.» وی اضافه کرده است که «ما تلاش خودمان را در تأمین رادیودارو برای بیماران صعب‌العلاج خواهیم کرد و در تأمین اینگونه داروها نباید وابسته به خارج باشیم.» به گفته آقای عباسی، رأکتور تهران در حال حاضر مشغول به کار است و در آن رادیودارو تهیه می‌شود و علاوه بر آن شتاب‌دهنده سیکلوترون کرج هم در حال تولید رادیوداروی جایگزین است.
زمین لرزه ای به شدت پنج و 9 دهم درجه ریشتر روز سه شنبه ایالت ویرجینیا، مریلند و پایتخت آمریکا واشینگتن را تکان داد. بر پایه گزارشها این زلزله در عمق شش دهم مایلی زمین رخ داده است. در پی این زمین لرزه هزاران تن از کارکنان دولتی و شرکت های خصوصی در واشینگتن و نیویورک، دفاتر کاری خود را رها کرده و در خیابان ها تجمع کرده اند. این زمین لرزه تا شهرتورنتو در کانادا نیز احساس شده است.
صدها تن ازمخالفان مسلح لیبی بعدازظهر سه شنبه منطقه باب العزیزیه مقر معمرقذافی در طرابلس را اشغال کردند. اما تا کنون نتوانسته اند قذافی را پیدا کنند. در همین حال ناتو اعلام کرد که سقوط رژیم قذافی در حال شکل گیری است و دیری نخواهد پایید. با این حال سخنگوی سازمان پیمان اتلانتیک شمالی از محل اختفای قذافی اظهار بی اطلاعی کرد از سوی دیگر یکی از دوستان معمر قذافی، "کرسن ایلیوموژینف" رییس فدراسیون شطرنج روسیه اعلام داشت که رهبر حکومت لیبی در یک گفت و گوی تلفنی در روز سه شنبه به او گفته که وی در طرابلس است و قصد خروج از این شهر را ندارد.
پرونده اتهام جنسی دومنیک استراوس کان سرانجام روز سه شنبه به علت تردید در صداقت شاکی بسته شد. مقامهای دادستانی نیویرک اعلام کردند "نفیستو دیالو" شاکی پرونده با اظهارات متناقض، بخت دادگاه در اجرای عدالت را کاهش داده است. دومنیک استراوس کان رییس پیشین صندوق بین المللی پول، سه ماه پیش در پی شکایت خانم دیالو خدمتکار هتلی در نیویورک به اتهام تجاوزجنسی به او بازداشت و مدتی زندانی شد. آقای استراوس کان 62 ساله احتمالا بار دیگر به دادگاه خواهد رفت چون باید به شکایت مدنی خانم دیالو پاسخ دهد. در همین حال یک نویسنده فرانسوی نیز با تنظیم شکایت نامه ای مدعی شده که استراوس کان در سال 2003 در آپارتمانی در پاریس قصد تجاوز به او را داشته است.
سازمان گزارشگران بدون مرز با انتشار بیانیه ای بازداشت‌های خودسرانه و مخفی نگه داشتن محل بازداشت زندانیان سیاسی در ایران را محکوم کرد و آن را نقض فاحش قوانین بین‌المللی خواند. این سازمان بازداشت کوهیار گودرزی، وب‌نگار و فعال حقوق بشری و مادرش پروین مخترع، در مرداد سال جاری را محکوم کرد. گزارشگران بدون مرز همچنین مخفی نگه داشتن محل بازداشت میر حسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان زهرا رهنورد و فاطمه کروبی را محکوم کرد. گزارشگران بدون مرز با ابراز نگرانی از وضعیت سلامت میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسرانشان، خواستار آزادی آنها شد.
در واکنش به بحران ناشی از بدهی های ایالات متحده و برخی کشورهای حوزه یوروی و به منظور بازگرداندن آرامش به بازارهای مالی دولت های گروه هفت با صدور یک بیانیه اعلام کردند که به حفظ ثبات نظام مالی بین المللی متعهدند. پیش تر بانک مرکزی اروپا نیز اعلام کرده بود که برای جلوگیری از سقوط ارزش اوراق قرضه دولتی در حوزه یورو اقدام به خریداری اوراق قرضه آن گروه از دولت های عضو این حوزه کرده است که با مشکل بدهی های کلان رو به رو هستند که ظاهرا اشاره ای به دو کشور اسپانیا و ایتالیا بود.در واکنش به بحران ناشی از بدهی های ایالات متحده و برخی کشورهای حوزه یوروی و به منظور بازگرداندن آرامش به بازارهای مالی دولت های گروه هفت با صدور یک بیانیه اعلام کردند که به حفظ ثبات نظام مالی بین المللی متعهدند. پیش تر بانک مرکزی اروپا نیز اعلام کرده بود که برای جلوگیری از سقوط ارزش اوراق قرضه دولتی در حوزه یورو اقدام به خریداری اوراق قرضه آن گروه از دولت های عضو این حوزه کرده است که با مشکل بدهی های کلان رو به رو هستند که ظاهرا اشاره ای به دو کشور اسپانیا و ایتالیا بود. کنث روگوف استاد اقتصاد در دانشگاه هاروارد می گوید شاید بهترین راه برای اروپا و آمریکا اجازه دادن به بالا رفتن نرخ تورم باشد. چون افزایش تورم به درآمدهای دولت کمک می کند و دولت می تواند بدهی های خود را بپردازد. همچنین باعث افزایش درآمدهای دولت از محل مالیات بر ارزش افزوده می شود. به گفته این استاد دانشگاه هاروارد باید اعتراف کرد که بدهی های انباشت شده دولت ها احتمالا هیچگاه قابل پرداخت نیست و در اروپا شاید کشورهایی مجبور به ترک حوزه یورو شوند. مجله اقتصادی رادیو فرا در این شماره به بررسی این بحران و پیآمدها و راه های برونرفت از آن و همچنین تاثیرات آن بر اقتصاد ایران پرداخته و دو میهمان برنامه، کامران دادخواه، استاد دانشگاه در بوستون و فریبرز رییس دانا کارشناس اقتصادی در تهران در این برنامه حضور دارند. آقای دادخواه، اگر بخواهیم یک نگاه کوتاه بیاندازیم ریشه های این بحران های اخیر اقتصادی چند روز گذشته را در کجا اول باید ببینیم؟ کامران دادخواه: این بحران سه عامل اصلی دارد. یکی کسر بودجه قابل ملاحظه آمریکاست که آمریکا بیش از یک سوم بودجه اش را الان کسری دارد و وام ها در حال افزایش اند. مساله دوم اینست که وقتی رهبران آمریکا، حزب جمهوریخواه و دموکرات شروع به صحبت کردند نشان دادند که با هم توافق ندارند و از لحاظ دیدگاه و چشم اندازی که نسبت به اقتصاد دارند با هم اختلاف دارند، در نتیجه آن کاری که انجام داند فقط این بود که فعلا سطح وام گیری آمریکا را بالا بردند در حالی که مساله اساسی کسر بودجه و عدم تعادل در اقتصاد آمریکا را مورد بحث قرار ندادند و کمی لاپوشانی شد. مساله سوم مساله اطمینان و روانی است. در مسایل پولی و بانکداری و حتی در بازار تهران که نگاه کنید مساله اعتبار و اطمینان مهم است. با این ترتیبی که ایجاد شد و بعد با پایین آوردن رتبه اعتباری آمریکا یک اثر و شوک روانی ایجاد شد. توجه کنید که آمریکا وامهایش را پس خواهد داد ولی این مساله روانی اثر خواهد گذاشت. البته عوامل جانبی دیگر بودند. مساله این است که اقتصاد اروپا هم دچار مشکل است. وابستگی کامل همه اقتصادها به هم، اقتصاد چین متاثر از آمر یکاست، اقتصاد آمریکا متاثر از چین است. این همه چیز را تشدید کرد. آقای رییس دانا، آقای دادخواه اشار ه می کنند که آمریکا بدهی هایش را خواهد پرداخت. در حالی که آمارهایی که در دست است یک مقدار این خوشبینی را محدود می کند. پرسش این است که منطقه خاورمیانه و کشورهایی مانند ایران از چه زاویه ای به این بحران نگاه می کنند؟ فریبرز رییس دانا: همیشه این بحران ها دامن اقتصاد آمریکا و اقتصادهای پیشرفته را گرفته و رهایش هم نکرده و هر بار هم بیشتر شده. عمق بیشتری پیاد کرده. درست است که دوره های رکود کوتاه تر شده اند و دوره های رونق گاه به ۸ سال و ۱۰ سال رسیده اند ولی هر وقت ضربه های رکود وارد شده شدت آنقدر زیاد بوده که جبران آن دوره کوتاه را کرده. باز این بحران ها بر سر آمریکا تا زمانی که این سیاست ها و این روش های اقتصادی و حبابی را پیش گرفته اند خواهد آمد. الان در سطح جهان سرایت پیدا کرده. در واقع یونان را از پا درآورده. این صورت را با سیلی سرخ نگاه داشتن است. و می رود با ایرلند و پرتغال و ایتالیا هم چنین کند. کسری بودجه ایالات متحده همانطور که آقای دکتر دادخواه هم گفتند همیشه بوده. ۱۴۴۰۰ میلیارد بدهی ده سال پیش که این رقم نبود. عادت کرده این بیمار معتاد به بدهی. به سادگی نمی تواند بدهی هایش را بپردازد. ۷۲۰ میلیارد دلار هزینه نظامی آمریکاست. البته به جز بودجه بخشی از پرداخت هایی که خرج بازنشسته ها و اینها می کند البته مشمول بهره ها و وام هایی که متعلق می شود به بخش نظامی، نمی شوند. وگرنه اگر آن را بگیریم ۱۰۰۰ میلیارد دلار می شود. این بودجه نظامی و سیاست های انبساطی چنین به هر حال کار دست آمریکا داده. آقای دادخواه، آقای رییس دانا اشاره کردند به هزینه های نظامی آمریکا و اینکه اصولا هزینه ها باید در آمریکا کاهش پیدا کند. آیا آمریکا از نظر اقتصادی در موقعیتی هست که برخی هزینه ها را قطع کند؟ و در کجاها می تواند این کار را بکند؟ با توجه به این بدهی که دارد، چون یک بخش عمده ای از این پولی که در اختیار دولت است باید بابت بهره این بدهی ها ماهانه پرداخت شود. من در درجه اول یک نکته کوچکی را عرض کنم و آن این است که این بحران ها در ذات اقتصاد سرمایه داری است و دلیل قدرت و پیشرفت اقتصاد سرمایه داری هم همین است. این را اگر برگردیم به تئوری شون پیتر و دیگران هم نگاه کنیم، این مساله گفته شده. کشورهایی که بالا و پایین ندارند پیشرفت هم ندارند. کشوری که بالا و پایین ندارد مثل کوبا است که در فقر و فلاکت زندگی می کند، مردم جانشان را به خطر می اندازند که در روند، یا کره شمالی است که مردم در آن از گرسنگی می میرند. اینها البته بالا پایین ندارند و بحران اقتصادی هم ندارند و پیشرفت هم ندارند. این در ذات این است. اما در مورد آمریکا در حال حاضر کم کم کردن بسیاری از مخارج ممکن است مشکل ایجاد کند. قسمت عمده ای از مخارج دولت آمریکا یعنی ۶۵ درصدی که بودجه آمریکا دارد چیزهایی است که طبق قانون باید انجام شود چیزهای رفاهی است. طبق قانون تنها کاری که می شود انجام داد این است که افزایش شان را کم کم کرد. راهی که در مقابل آمریکا قرار دارد از یک طرف مقداری کاهش هزینه هاست و از طرف دیگر پیشرفت اقتصادی است. یعنی این که یک خوشبینی ایجاد شود که متاسفانه آقای اوباما همچنان این کار را انجام ندادند و امیدوارم در این فاصله انجام دهند که یک روحیه خوشبینی ایجاد کنند. سرمایه گذاری شود و پیشرفت شود. آقای دادخواه سری بزنیم به تاثیر این بحران به ویژه این که الان چینی ها ۱۱۵۲ میلیارد دلار اوراق قرضه آمریکا را در دست دارند و برای اولین بار چینی ها از آمریکا می خواهند که دلار را ارزان کند تا بتواند صادراتش را افزایش دهد و بتواند بدهی هایش را بپردازد. در حالی که اروپایی ها کاملا مخالف اند و می گویند دلار بایستی گران بماند تا اینکه صادرات اروپا هم بتواند رقابت کند. در این شرایط چه می شود کرد جز این که بودجه ها را یک جوری متعادل کرد؟ اجازه بدهید دو نکته اول عرض کنم... فروپاشی دولت اتحاد شوروی خودش نشان داد که بسیاری از این حرفهایی که زده می شود بی ربط است و چینی ها هم موقعی شروع کردند پیشرفت که اقتصاد سرمایه داری را قبول کردند. مساله برای مردم ایران مثل نسل من که یک سری حرفهای نادرست در ذهن ماها رفت و نتیجه اش را همه دیدند. این مساله است که مردم ایران بدانند تنها راه راه کوشش و پیشرفت و سرمایه گذاری است. اما در مورد چین بایستی عرض کنم که چینی ها اگر به این مطلب اعتقاد دارند که بایستی دلار ارزان شود بهترین کار این است که اجازه دهند یوآن افزایش قیمت پیدا کند. اگر یوآن را بیاورند در بازار و افزایش قیمت پیدا کند خود به خود دلار ارزشش پایین می رود. برای این که این دو سر یک قضیه است. مساله را حل خواهد کرد. آقای رییس دانا، ما داریم درباره اروپا و آمریکا صحبت می کنیم. این بحران ها اصولا چه تاثیری بر روی اقتصاد ایران با توجه به اینکه مقامهای ایران می گویند اصلا تاثیر ندارد و حتی روز یکشنبه گفته شد نه تنها ایران با بحرانی رو به رو نشده بلکه خود تحریم کنندگان هستند که الان گرفتار بحران اند. آیا واقعا تلاطم بازارهای جهانی و اقتصاد جهانی تاثیری بر اقتصاد ایران ندارد، و اگر دارد کجاها دارد؟ چرا، دارد. هم بحران جهانی و هم تحریم ها تاثیر دارد. مشخص است. این تحریم ها کاملا ایران ناگزیر شده کالاهای اساسی خود را که جنبه تکنولوژیک دارند و کالای سرمایه ای هستند برای بهره برداری از نفت و گاز هستند، صنایع اساسی اند کاملا این ها را در بازارهای گران تر بگیرد و بسیاری از کالاهای چینی کم کیفیت را وارد بازار کند و بعد بسیاری از صنایع داخلی درب و داغون شده اند. الان خیلی از شهرک های صنعتی که می روید سوت و کور اند. یا مواد اولیه ندارند و یا این که رقابت کالاهای چینی که تازه رقابت کاملی هم نیست. با همان کیفیت بالا همان کالاها داده نمی شود. من از یک چینی یک بار در اینجا پرسیدم گفتم چیست این ها را می اندازید به ایران، جریان چیست؟ گفت ما انواع اقسام کالا داریم. می آیند آنجا این را می خرند. دیگر چه کسانی می خرند بحث آن به کنار. به این ترتیب تحریم ها به اضافه مسایل داخلی فساد و ناامنی و نبودن نظارت های دموکراتیک و اینها این یک بلا سر ایران آورده و بعد هم بحرانها. با اینکه ایران ارتباط مالی و اقتصادی خیلی قوی با جهان ندارد ولی عوضش آسیب پذیرتر است. کانال های ارتباطی با اقتصاد ایران کمتر است درست. ولی در عوض ضربه پذیری ایران خیلی بیشتر است. همین که بازار در آنجا سقوط کرد و یا اوایلش با بالا رفتن قیمت طلا که نزدیک ۱۳۶۰ رسیده بود، تکانه ها در بازار بورس ایران مشخص شد. تازه این بازار بورسی هم که منسجم نیست یعنی عدم انسجامش ضربه ها را خیلی بیشتر به خودش می گیرد. بنابراین هم بحران و هم تحریم بر روی اقتصاد ایران تاثیر دارند و این اقتصاد در نهایت (این مهم است) در نهایت دودش به چشم ضعیف ترین... (حالا شوروی فرو پاشید و کوبا بد است و ایالات متحده و بوش از همه بهتر است، این اصلا ربطی به بحث ما ندارد) دود این واقعه در چشم زحمت کشان و مردم فقیر سرزمینی می رود که من با افتخار دارم در کنارشان زندگی می کنم. وگرنه بسیاری از واحدهای سرمایه گذاری نیمه صنعتی نیمه نظامی در ایران از خیلی جهات هم ممکن است بدشان نیاید از بعضی از شکلهای بحران و تحریم. برای اینکه می گویند حالا خودمان می سازیم. برای این که بگویند خودمان می سازیم خودشان اعمال قدرت می کنند. یعنی این بخش از سرمایه داری نیمه دولتی و نیمه خصوصی که بخش خصوصی کاملا باشان شریک است و بخش بزرگی است برخلاف آن که می گویند... اینها ممکن است از این وضعیت خودشان هم سود ببرند. اما صنایع متوسط و کوچک و صنایع سبک، کارگران، زنان و کارکنان خدماتی بخش دولت لایه های میانی به پایین به شدت دارند آسیب می بینند. اجاره ها به شدت بالا رفته در حالی که قیمت مسکن این قدر بالا نمی رود که ترغیب کند سرمایه گذاری را. این حالا جای بحثش اینجا نیست. اینها همه اش تاثیر آن بحران ها است و تحریم ها که دست به دست هم داده اند و اقتصاد ایران را شکننده کرده اند. کامران دادخواه: جناب زرنگار یک نکته ای که بد نیست بگوییم این است که در ۱۹۳۰ وقتی بحران شد تنها ارتباطی که ایران با آن دوران پیدا کرد سر درآمد نفت بود. امروز هم همان بساط است. این نشان می دهد که اقتصاد ایران از ۱۹۳۰ تا حالا هیچ پیشرفتی از نظر این که به دنیا پیوسته شود ندارد. فریبرز رییس دانا: بله از نظر نفتی بسیار آسیب پذیر است. درست است. قیمت نفت نسبت به سایر کالاها بالا نمی رود. ایران پنجاه شصت میلیارد دلار واردات است و همان مقدار هم صادرات نفت است. یک خورده بیشتر البته.
ارتش ترکيه روز سه شنبه اعلام کرد در جريان درگيری با شبه نظاميان حزب کارگران کردستان، پ کا کا در شمال عراق، بين ۹۰ تا يکصد از آنان کشته شده و حدود ۸۰ تن هم زخمی شده اند.ارتش ترکيه روز سه شنبه اعلام کرد در جريان درگيری با شبه نظاميان حزب کارگران کردستان، پ کا کا در شمال عراق، بين ۹۰ تا يکصد از آنان کشته شده و حدود ۸۰ تن هم زخمی شده اند. کردستان عراق از ترکيه خواسته به عمليات نظامی خود پايان دهد. ترکيه پس از يکسال، از چند روز پيش بمباران مواضع پ کاکا در شمال عراق را شروع کرده و می گويد در پاسخ به حمله شبه نظاميان کرد و کشته شدن ۹ مامور نظامی در جنوب شرقی ترکيه، اين حملات را ترتيب داده است. به گزارش خبرگزاری فرانسه، ارتش ترکيه روز سه شنبه در بيانيه خود گفت که آمار تلفات نيروهای شبه نظامی کرد به صورت تخمينی و بر اساس اهداف از پيش مشخص شده و نقاط بمباران شده به دست آمده است. پ کا کا اما در مقابل می گويد در پی حملات هوايی نيروهای ترکيه، فقط سه تن از نيروهای پ کا کا در استان «دهوک» کشته شده اند. احمد دنيز، سخنگوی پ کا کا در عراق به خبرگزاری فرانسه گفت: «فعلا که خبری از درگيری و حمله نيست و روز سه شنبه اوضاع ساکت است.» مسعود بارزانی، رييس اقليم کردستان عراق از تلفات شهروندان غيرنظامی ابراز نگرانی کرده و از ترکيه خواسته حملات نظامی خود را متوقف کند. آقای بارزانی گفت: «از ترکيه می خواهيم اين گونه عمليات که باعث کشته و زخمی شدن شهروندان غيرنظامی می شود و آسيب غيرقابل توجيهی به املاک و مزارع آن ها وارد می کند را متوقف کند.» به گزارش خبرگزاری فرانسه، در دو ماه گذشته نيروهای شبه نظامی پ کا کا رشته عملياتی را در خاک ترکيه انجام داده اند که طی آن حدود ۴۰ مرزبان و نيروی نظامی ترکيه زخمی شده و يک تن هم کشته شده است. آنکارا از هفته پيش، استراتژی جديد مقابله با شورشيان و شبه نظاميان با حضور نيروهای زبده امنيتی در خاک ترکيه و شمال عراق به اجرا گذاشته است. روز دوشنبه پ کا کا اعلام کرد در صورتی که حمله های هوايی ترکيه ادامه پيدا کند، آن ها هم وارد «جنگ تمام عيار» خواهند شد. ارتش ترکيه در يک آمار دقيق می گويد در جريان حملات چند روز گذشته، ۱۴ تاسيسات پايگاهی، هشت انبار غذا، يک انبار مهمات، هشت قبضه سلاح ضد هوايی مورد حمله قرار گرفته و ۱۸ غار که محل اختفای شبه نظاميان پ کا کا بوده، هدف حملات هوايی قرار گرفته است. حزب کارگران کردستان که خواهان استقلال مناطق کردنشين است، از سال ۱۹۸۴ مبارزه مسلحانه عليه دولت ترکيه را آغاز کرده است. پ کا کا از سوی ترکيه، اتحاديه اروپا، آمريکا و ايران در فهرست گروه‌های تروريستی قرار گرفته است.
با سقوط حکومت سرهنگ معمر قذافی، مردم لیبی در پی ماه‌ها نبرد خونین بین نیروهای رژیم از یک سو و مخالفان با پشتیبانی سازمان ناتو از سوی دیگر در شور و هیجان وصف‌ناپذیری به سر می‌برند. با این حال، پرسشی که هم اکنون مطرح می‌شود آن است که در شرایط حاضر و دستیابی به هدف اصلی جنبش، اتحاد میان مخالفان به چه میزان استوار است و چشم‌انداز انتقال آرام قدرت به یک دولت نماینده مردم چه قدر است؟با سقوط حکومت سرهنگ معمر قذافی، مردم لیبی در پی ماه‌ها نبرد خونین بین نیروهای رژیم از یک سو و مخالفان با پشتیبانی سازمان ناتو از سوی دیگر در شور و هیجان وصف‌ناپذیری به سر می‌برند. با این حال، پرسشی که هم اکنون مطرح می‌شود آن است که در شرایط حاضر و دستیابی به هدف اصلی جنبش، اتحاد میان مخالفان به چه میزان استوار است و چشم‌انداز انتقال آرام قدرت به یک دولت نماینده مردم چه قدر است؟ به گزارش رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی، امروز و در غیاب معمر قذافی، دیکتاتور لیبی، با وجود به رسمیت شناخته شدن «شورای انتقال قدرت» به عنوان تنها نماینده رسمی لیبی توسط ۳۲ کشور جهان، این شورا کماکان فاقد یک کابینه اجرایی است. آخرین تلاش برای ایجاد کابینه در شورای انتقال قدرت در هشتم ماه اوت با صدور دستور برکناری کابینه توسط مصطفی عبدالجلیل، رئیس شورا، بی‌نتیجه ماند. انتقاد‌ها از «شورای انتقال قدرت» به موازات انشعاب‌های داخلی و ناتوانی شورا در انجام تحقیق و تفحص درباره قتل عبدالفتاح یونس، از فرماندهان شورشیان، به عنوان یکی از نمونه‌های بی‌کفایتی شورا شدت یافت. در همین حال، زمزمه‌هایی حاکی از احتمال نقش داشتن دولت موقت عبدالجلیل در قتل یونس نیز شنیده می‌شود. از منظری دیگر، حتی در صورتی که نیروهای مخالفان موفق شده و با یکدیگر متحد شوند، چشم‌انداز دموکراسی در کشوری که حاکمیت قذافی در آن، در بیش از ۴۱ سال زمامداریش، آن چنان ریشه دوانده که شخص او مترادف با دولت دانسته می‌شد، چه قدر درخشان می‌تواند باشد؟ محمود الناکوع، کاردار دولت لیبی در بریتانیا، در مواجهه با چنین پرسش‌هایی، روز دوشنبه بیست و دوم اوت در لندن با خبرنگاران سخن گفت. آقای الناکوع با وعده تحقق آزادی و دموکراسی در لیبی به خبرنگاران گفت: «ما در نظر داریم که کشوری دموکراتیک بسازیم. ما با وضع قانون اساسی خود، آزادی را در سراسر کشورمان و در زمینه‌های گوناگون برقرار خواهیم کرد.» الناکوع در عین حال قول داد که هیچ خلأ قدرتی در لیبی ایجاد نخواهد شد و، در همین راستا، مخالفان برای در دست گرفتن امور، و برقراری قدرت مرکزی از مقر کنونی خود در بنغازی به طرابلس خواهند رفت. در همین ارتباط روز دوشنبه، اتحادیه اروپا نیز طی بیانیه مشترکی به مشکلات پیش روی حاکمان جدید لیبی به صورت ضمنی اشاره کرد. در بخشی از بیانیه فوق آمده است: «اتحادیه اروپا به همراه جامعه جهانی، بر مبنای عدالت اجتماعی، دخالت همه گروه‌ها و تمامیت ارضی لیبی، در جریان انتقال دموکراتیک قدرت و بازسازی اقتصادی، به پشتیبانی از آن کشور ادامه می‌دهد.» بخش زیادی از بدگمانی‌ها درباره سرنوشت لیبی پس از سقوط قذافی، از طبیعت قبیله‌ای کشور نشأت می‌گیرد، ویژگی‌ای که، در نظر بسیاری، عاملی بازدارنده در برابر برقراری یک دولت یکپارچه، نوگرا و نظام‌مند است. اگرچه، ریچارد دالتون، سفیر پیشین بریتانیا در لیبی، معتقد است که چنین شبهه‌هایی مبالغه‌آمیز به نظر می‌رسند. دالتون میگوید: «فکر نمی‌کنم مردم چندان بر مسئله قبایل پافشاری کنند. وفاداری لیبیایی‌ها در درجه اول نسبت به کشور و خانواده‌شان است. در قبال این دو، قبیله یک منبع جایگزین مشروعیت سیاسی یا قدرت سیاسی به شمار نمی‌آید و جمعیت نوگرای شهرنشین لیبی مانند جمعیت‌های شهرنشین در دیگر نقاط جهان است.» در این میان هفته گذشته اصول قانون اساسی دولت موقت اعلام شد. بر این اساس، کشور لیبی «یک کشور دموکراتیک و مستقل است که مردم در آن منشأ قدرت هستند.» قانون اساسی فوق اسلام را به عنوان دین رسمی شناخته و قانون شرع را «منبع اصلی قانون‌گذاری» دانسته است. سند یاد شده با احترام به تنوع قومی لیبی، حقوق اقلیت بربر را نیز در آن کشور به رسمیت شناخته است. با این همه، کابوس تکرار سناریوی عراق و سال‌ها نزاع خونین فرقه‌ای در کشور همچنان، در ذهن برخی، خطری جدی برای لیبی محسوب می‌شود. بروز خشونت‌ها در پی سرنگونی قذافی، نگرانی برخی را موجه نشان داده است. در مقابل، ریچارد دالتون بر این باور است که چنین دغدغه‌هایی بی‌مورد بوده و می‌گو ید: «من فکر نمی‌کنم چنین چیزی محتمل باشد. در اینجا انشعاب‌های قومی و مذهبی چشمگیری، مانند عراق، وجود ندارد و [همچنین] میزان آشفتگی زندگی شهروندی و درهم‌ریختگی اقتصادی، مانند آن چه پیش از تغییر حکومت در عراق شاهد بودیم، نیز در این کشور دیده نمی‌شود. از اینها گذشته، شورای انتقالی لیبی هم اشتباه‌های اشغالگران را در عراق تکرار نخواهد کرد، به عبارت دیگر، [برخلاف عراق] شاهد قلع و قمع رهبری مؤسسات عمومی در لیبی نخواهیم بود.» بر عکس گمانه‌های ناخوشایند درباره سرنوشت لیبی، سفیر پیشین بریتانیا در لیبی معتقد است توان بالقوه لیبی برای تغییر دموکراتیک با همسایگانش برابری می‌کند و خاطرنشان می‌کند: «به باور من [چشم‌انداز تغییرات دموکراتیک] در لیبی به اندازه تونس و مصر مناسب است. در عین حال، روند فوق، مانند آن دو کشور در اینجا هم آسان نبوده و به سرعت به نتیجه نخواهد رسید. عامل فرهنگی، و نهادینه شدن فرهنگ دموکراسی و مشارکت دموکراتیک مسئله مهمی است، بردباری و سازش، پذیرفتن رأی برآمده از صندوق –حتی زمانی که نتیجه آن باب طبع شما نیست– احتمال دارد در چنین زمینه‌هایی دشواری‌هایی در پیش داشته باشد. اما، در نهایت، شهروندان لیبی تجربه داشتن یک حکومت بد را داشته‌اند و می‌دانند راه‌های بهتری برای گرداندن امور کشورشان وجود دارد، لیبیایی‌ها با دیدن الگوی رشد منظم در کشورهای همسایه الهام خواهند گرفت، و ازین روی من [نسبت به روند امور] خوش‌بین هستم.»
جنگ شدید میان مخالفان مسلح قذافی و نیروهای وفادار به او در نزدیکی فرودگاه طرابلس، پایتخت لیبی، ادامه دارد. نیروهای دولتی با سلاح های سنگین و زرهپوش به جنگ مخالفان رفته اند، همزمان حملات هوایی ناتو از سرگرفته شده است. مخالفان می گویند در بخش دیگری از شهر، بسوی مجموعه دولتی «باب العزیزیه» پیشروی می کنند. گفته می شود معمر قذافی احتمالا در آنجا مخفی شده است. گزارش ها حاکی است که هزاران نفر از طرابلس می گریزند.
محاکمه علی جمالی فَشی، شخصی که وزارت اطلاعات ایران می گوید عامل ترور مسعود علی محمدی دانشمند هسته ای ایران است در تهران آغاز شد. مسعود علی محمدی، دی ماه سال 88 در مقابل منزلش در تهران بر اثر انفجار بمبی کشته شد. علی جمالی فشی، اهل کنگاور و 26 ساله، متهم شده که به دستور موساد، سازمان جاسوسی اسرائیل با دریافت 120 هزار دلار، مسعود علی محمدی را ترور کرده است. او همچنین به نگهداری قرص های روانگردان متهم است. خبرگزاری های ایران می گویند او در دادگاه گفته که با ماموران موساد در کنسولگری اسرائیل در استانبول ملاقات می کرده است. تلویزیون جمهوری اسلامی مدتی پیش، چند روز از پس از اعلام بازداشت متهم، اعترافات او را پخش کرده بود.
جلسه رسیدگی به پرونده فردی به «ترور مسعود علی محمدی» متهم شده است روز سه شنبه در دادگاه انقلاب آغاز شد. علی جمالی فشی به ترور «دانشمند هسته‌ای جمهوری اسلامی»، همکاری با موساد و افساد فی‌الارض متهم شده است.جلسه رسیدگی به پرونده فردی که از سوی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران به «ترور مسعود علی‌محمدی» متهم شده است روز سه شنبه در دادگاه انقلاب و در حضور خانواده آقای علی‌محمدی آغاز شد. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، در این دادگاه که قاضی صلواتی ریاست آن را بر عهده داشت، متن کیفرخواست قرائت شد که به موجب آن، «علی جمالی فشی ۲۶ ساله» به ترور «دانشمند هسته‌ای جمهوری اسلامی»، همکاری با اسرائیل و موساد و در نتیجه محاربه و افساد فی‌الارض متهم شد. بر اساس گزارش ایسنا، علی جمالی فشی در این جلسه گفته است که در جریان سفرهایی به ترکیه جذب سرویس اطلاعاتی اسرائیل شد و به گفته وی ابتدا تنها بحث «فروش اطلاعات» مطرح بود و صحبتی از ترور نشده بود. وی گفته است که در جلسات مختلف مورد «شست و شوی مغزی» قرار گرفته است و در این جلسات، افکار وی را علیه نظام برانگیخته‌اند. آقای جمالی فشی اظهار داشته که تا «سه روز» پیش از ترور، نام فردی که باید ترور می‌کرده را نمی‌دانسته، و افزوده است: «موساد هر لحظه به من این اطمینان را می‌داد که علی‌محمدی فردی است که برای بشریت مضر است و نباید زنده باشد زیرا جان همه انسان‌ها را تهدید می‌کند.» در این جلسه محمد حسن یزدی صمدی، وکیل مدافع آقای جمالی فشی نیز دفاعیاتی را مطرح کرد که قاضی دادگاه هیچکدام از ایرادات را وارد ندانست. آقای یزدی تأکید کرد: «غرض از صحبت‌های من عدم مجازات موکلم نیست، بلکه روشن شدن چگونگی مجازات وی است.» مسعود علی محمدی، استاد فیزیک کوانتوم دانشگاه تهران، که از وی به عنوان «دانشمند هسته‌ای» و محقق ایران در پروژه سزامی یاد می‌شود، دی‌ماه سال گذشته در مقابل منزلش در تهران ترور شد . علی جمالی فشی در این دادگاه مدعی شده که پس از آقای علی‌محمدی، قرار بوده «پنج نفر» دیگر را نیز ترور کند و افزوده است که آموزش‌هایی را در خصوص ترور «مجید شهریاری» نیز فرا گرفته بود. در پایان این جلسه، قاضی صلواتی اعلام کرد که رأی دادگاه در مهلت قانونی صادر خواهد شد. در دو سال گذشته چهار تن از افرادی که عموما در رشته فیزیک به کار و تحصیل اشتغال داشتند و برخی از آنها با برنامه اتمی ایران در ارتباط مستقیم بوده‌اند، ترور شده‌اند؛ مسعود علی‌محمدی، مجید شهریاری، فریدون عباسی دوانی و داریوش رضایی‌نژاد. مجید شهریاری، استاد فیزیک و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و همچنین محقق جمهوری اسلامی ایران در پروژه سزامی، آذرماه سال گذشته بر اثر انفجار بمبی که به بدنه خودروی وی نصب شده بود، کشته شد. همان روز فریدون عباسی دوانی، رییس فعلی سازمان انرژی اتمی ایران، نیز مورد سوء قصد قرار گرفت، اما جان سالم به در برد. علاوه بر این، اول مردادماه سال جاری نیز داریوش رضایی‌نژاد، در تهران به ضرب گلوله به قتل رسید و بلافاصله در گزارش‌های چند خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران از وی به عنوان «دانشمند هسته‌ای» یاد شد. خبرگزاری آسوشیتد پرس نیز پس از قتل داریوش رضایی نژاد، به نقل از یک مقام خارجی و یک بازرس پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرد که آقای رضایی‌نژاد «در فعالیت‌های اتمی مشکوک ایران و تلاش برای ساخت تسلیحات اتمی دست داشته است.» ایران در سه ترور اول، انگشت اتهام را به سمت غرب و اسرائیل نشانه رفته است، اما در مور ترور آقای رضایی‌نژاد وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی اخیرا تأکید کرد که وزارتخانه‌اش هنوز به این نتیجه نرسیده است که اسرائیل در ترور مزبور دست داشته است.
رهبر خودکامه لیبی از حامیان تروریسم و متهم به مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر بود. با این وجود معمر قذافی طی چند دهه اخیر تلاش کرد تا مناسبات خود را با غرب بهبود ببخشد. روزنامه واشینگتن پست از این منظر نگاهی دارد به کارنامه معمر قذافی.رهبر خودکامه لیبی از حامیان تروریسم و متهم به مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر بود. با این وجود معمر قذافی طی چند دهه اخیر تلاش کرد تا مناسبات خود را با غرب بهبود ببخشد. روزنامه واشینگتن پست از این منظر نگاهی دارد به کارنامه معمر قذافی. ۱۹۶۹- معمر قذافی در سن ۲۷ سالگی با رهبری یک کودتای بدون خونریزی علیه ادریس، پادشاه لیبی، خود را در مقام فرماندهی شورای انقلاب منصوب می‌کند که عالی‌ترین مقام سیاسی کشور بود. طرح وی برای تشکیل کشور متحدی از طریق ادغام مصر، لیبی و سودان به شکست می‌انجامد. در سال‌های بعد نیز چند ایده دیگر وی برای ایجاد اتحاد میان کشورهای عربی به جایی نمی‌رسد. ۱۹۷۰-۱۹۷۱- دولت جدید لیبی تمام پایگاه‌های نظامی خارجی را در خاک این کشور تعطیل می‌کند، چندین هزار ایتالیایی ساکن این کشور را اخراج کرده و کتابخانه‌ها و مراکز فرهنگی را که توسط نهادهای خارجی اداره می‌شوند تعطیل می‌کند. ۱۹۷۳- صنایع نفت لیبی ملی اعلام می‌شوند. قذافی نیروهای ارتش این کشور را به شمال چاد اعزام کرده و یک باریکه ارضی مورد اختلاف را به اشغال خود درمی‌آورد. ۱۹۷۶- قذافی با نگارش و انتشار یک برنامه سیاسی – ایدئولوژیک، مارکسیسم و کاپیتالیسم را رد کرده، سیستم‌های سیاسی مبتنی بر فعالیت احزاب و پارلمان را مردود دانسته و سیستم سیاسی متکی بر حکومت مستقیم مردم از طریق شوراهای خلقی را ارائه می‌دهد. ۱۹۷۷- قذافی با اعلام «انقلاب خلقی» کشور لیبی را «جماهیر کبیر سوسیالیستی خلق لیبی» نام‌گذاری کرده و سیستم حکومتی مبنی بر شوراهای محلی را بنا می‌کند، ولی در عمل این کشور در قالب یک نظام سیاسی خودکامه اداره می‌شود. ۱۹۸۰- پس از جان به دربردن از چند کودتای پیاپی، قذافی دستور قتل مخالفان خود را در خارج از کشور صادرمی کند. وی از مقام ریاست کنگره سراسری خلق لیبی استعفا می‌دهد، ولی در عمل ریاست حکومت را در دست خود حفظ می‌کند. ۱۹۸۶- به دنبال قتل سه سرباز آمریکایی در شهر برلین در جریان حمله‌ای تروریستی که دولت لیبی ترتیب داده بود، نیروی هوایی آمریکا شهرهای طرابلس و بنغازی را بمباران می‌کند. مناسبات آمریکا و لیبی به شدت تیره می‌شود. ۱۹۸۸- با انفجار یک بمب در هواپیمای شرکت «پان امریکن» بر فراز لاکربی در آسمان اسکاتلند، ۲۷۰ نفر از سرنشینان این هواپیما کشته می‌شوند. حکم بازداشت دو شهروند لیبی صادر می‌شود. ۱۹۹۲- سازمان ملل متحد به خاطر سرپیچی دولت لیبی از تحویل دادن افراد مظنون به شرکت در این بمب‌گذاری لیبی را تحریم می‌کند. ۱۹۹۹- دولت لیبی متهمان بمب‌گذاری لاکربی را برای انجام محاکمه تحویل می‌دهد و به این ترتیب تحریم‌های بین‌المللی علیه لیبی معلق می‌شوند. معمر قذافی اعلام می‌کند که از تروریست‌ها حمایت نخواهد کرد. ۲۰۰۳- به دنبال پذیرش مسئولیت انفجار لاکربی توسط دولت لیبی، سازمان ملل متحد تحریم‌های بین‌المللی علیه این کشور را لغو می‌کند. در اقدام دیگری برای بهبود مناسبات با غرب، معمر قذافی اعلام می‌کند که لیبی فعالیت‌های خود برای تولید سلاح‌های کشتار و تخریب جمعی متوقف می‌کند. ۲۰۰۵- شرکت‌های نفتی آمریکایی فعالیت خود را در لیبی از سر می‌گیرند و سال بعد دولت آمریکا با حکومت لیبی مناسبات دیپلماتیک کامل برقرار می‌کند. ۲۰۰۶- معمر قذافی در یک سخنرانی از هواداران خود می‌خواهد که مخالفان انقلاب لیبی را که ۳۷ سال پیش آغاز شده است نابود کنند. ۲۰۰۷- کاندولیزا رایس، وزیر خارجه وقت آمریکا، به لیبی سفر می‌کند. این دیدار عالی‌مرتبه‌ترین مقام آمریکایی از این کشور از سال ۱۹۵۳ بود. ۲۰۰۹- معمر قذافی به عنوان رئیس نوبتی اتحادیه آفریقا برگزیده می‌شود. او طرحی را برای تشکیل «ایالات متحده آفریقا» پیشنهاد می‌دهد و کمک‌های مالی نیز در اختیار این اتحادیه قرار می‌دهد. نفوذ و کمک‌های مالی وی به سایر کشورهای آفریقایی از جمله چاد، لیبریا، مالی، نیجر و جمهوری آفریقای مرکزی گسترش می‌یابد. ۲۰۱۰- تعدادی از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران در لیبی بازداشت شده ولی سپس آزاد می‌شوند. ۲۰۱۱- به دنبال سرنگونی حکومت‌های مصر و تونس و بازداشت گروهی از فعالان حقوق بشر در لیبی، تظاهرات ضد دولتی در شهر بنغازی لیبی آغاز شده و به شهرهای دیگر گسترش می‌یابد. ۲۲ فوریه ۲۰۱۱- قذافی با درخواست کناره‌گیری از قدرت مخالفت می‌کند. ۲۶ فوریه ۲۰۱۱- باراک اوباما در یک مکالمه تلفنی خصوصی با آنگلا مرکل صدراعظم آلمان، میگوید که معمر قذافی باید از قدرت کناره‌گیری کند. ۳۰آوریل ۲۰۱۱- قذافی خواستار آتش‌بس و مذاکره با ناتو می‌شود، ولی حاضر نمی‌شود از قدرت کناره‌گیری کند. حملات هوایی نیروهای ناتو به مواضع نظامی دولت لیبی ادامه می‌یابد. ۲۷ ژوئن ۲۰۱۱- قضات دادگاه جنایی بین‌المللی حکم بازداشت معمر قذافی را صادر می‌کنند. ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۱- دولت آمریکا رهبری شورشیان را به عنوان حکومت لیبی به رسمیت می‌شناسد. این تصمیم باعث خواهد شد که شورشیان به بیش از ۳۰ میلیارد دلار منابع مالی مسدود شده معمر قذافی در خارج از آن کشور دست پیدا کنند.
گزارش های رسيده حاکی است که مخالفان مسلح معمر قذافی روز سه شنبه به حملات خود عليه مقر نظامی رهبر ليبی در طرابلس شدت بخشيده‌اند و همزمان ترکيه اعلام کرده‌است که تا زمان استقرار کامل امنيت در ليبی، ناتو به عمليات نظامی خود عليه هواداران قذافی ادامه می دهد.گزارش های رسيده حاکی است که مخالفان مسلح معمر قذافی روز سه شنبه به حملات خود عليه مقر نظامی رهبر ليبی در طرابلس شدت بخشيده‌اند و همزمان ترکيه اعلام کرده‌است که تا زمان استقرار کامل امنيت در ليبی، ناتو به عمليات نظامی خود عليه هواداران قذافی ادامه می دهد. مقر نظامی قذافی که در مجتمع «باب‌العزيزیه» در پايتخت ليبی قرار دارد از بامداد روز سه شنبه صحنه درگيری های شديد ميان مخالفان با هواداران وی بوده است و صدای شديد انفجارهايی در مناطق مختلف شهر دو ميليون نفری طرابلس شنيده می شود. اين مقر که در جريان حملات هواپيماهای ناتو به شدت آسيب ديده است، يکی از مراکز اصلی مقاومت نيروهای دولتی به شمار می رود و روز دوشنبه نيز چندين تانک با خروج از اين مجتمع اقدام به آتشباری به سوی شورشيانی کردند که قصد ورود به آن را داشتند. گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس حاکی است که حضور ناگهانی سيف الاسلام قذافی، پسر رهبر ليبی، در خيابان های اين شهر که دوشنبه شب صورت گرفت نيروی تازه ای به هواداران معمر قذافی بخشيده است. خبرنگاران مستقر در هتل «ريکسوس» در نزديکی باب العزيزیه گفته اند که ساعت ۹ صبح روز سه شنبه، هتل دچار تکان های شديدی شده و به دنبال آن صدای آتشباری سلاح های سنگين و خمپاره به گوش می‌رسيد. همزمان هواپيماهای ناتو بر فراز شهر طرابلس به پرواز در آمدند. گزارش شده که آب و برق در هتل محل اقامت خبرنگاران از سه روز پيش قطع شده و تنها در روز سه شنبه به مدت يکساعت وصل شد. تلويزيون الجزيره نيز گزارش داده که در محله «المنصوره» نيز ميان شورشيان و هواداران معمر قذافی درگيری های شديدی در جريان است. مخالفان مسلح روز يکشنبه وارد شهر طرابلس شدند و بدون کمترين مقاومتی بخش های زيادی از پايتخت را به تصرف خود در آوردند. در حال حاضر درگيری ها برای کنترل کامل طرابلس و درهم شکستن مقاومت نيروهای هوادار معمر قذافی در اين شهر در جريان است. نشست خبری مشترک مصطفی عبدالجلیل (راست)، رییس شورای انتقالی لیبی با احمد داوود اوغلو، وزیر خارجه ترکیه خبرنگار الجزيره در طرابلس می گويد که «نبرد هنوز به پايان نرسيده است و شهر در لبه تيغ قرار دارد.» تصاوير تلويزيونی نشان می دهد که از نقاط مختلف شهر دود به آسمان می رود و صدای تيراندازی به گوش می رسد. گزارش ها می افزايند که تک‌تيراندازهای وابسته به نيروهای قذافی در نقاط مختلف شهر حضور دارند و مخالفان را مورد هدف قرار می دهند. برخی گزارش ها نيز حاکی از آن است که برخی از گشت های شورشيان هدف کمين هواداران قذافی قرار گرفته اند. ادامه عملیات نظامی ناتو در همين حال، احمد داوود اوغلو، وزير امور خارجه ترکيه که به بنغازی در شرق ليبی رفته است، در ديدار با مصطفی عبدالجليل، رييس شورای انتقالی ليبی، از رهبری وی حمايت کرد. وی در يک کنفرانس خبری گفت که ناتو به عمليات نظامی خود در ليبی تا زمان استقرار کامل امنيت در اين کشور ادامه می دهد. وزير امور خارجه ترکيه با تاکيد بر لزوم وحدت و يکپارچگی سياسی و سرزمينی ليبی خواستار آزادسازی دارايی های توقيف شده اين کشور و ارسال آن برای شورای انتقالی تا پيش از پايان ماه رمضان شد. آقای داوود اوغلو تصريح کرد که مردم ليبی نياز فوری به اين منابع مالی دارند. وی اعلام کرد که ترکيه ۳۰۰ ميليون دلار کمک در اختيار شورای انتقالی ليبی می گذارد که ۱۰۰ ميليون دلار آن بلاعوض است. گيدو وستروله، وزير امور خارجه آلمان، نيز از شورای امنيت سازمان ملل خواسته است تا هرچه سريعتر قطعنامه ای برای آزادسازی ميلياردها دلار از دارايی های ليبی را تصويب کند. وی روز سه شنبه گفت زمان آن فرا رسيده است که اين پول برای بازسازی ليبی پس از معمر قذافی آزاد شود. وستروله اظهار داشت که مديرکل های سياسی و مقام های ارشد وزارت امور خارجه کشورهای عضو «گروه تماس» قرار است اواخر هفته جاری در استانبول ترکيه گردهم آيند تا درباره آخرين وضعيت ليبی به بحث و تبادل نظر بپردازند. در همين حال، چين روز سه شنبه از ليبی خواست تا از دارايی پکن در اين کشور محافظت کرده و ابراز اميداوری کرد که ميلياردها دلار سرمايه گذاری چين در ليبی پس از روی کار آمدن شورشيان همچنان پابرجا بماند. چين ميلياردها دلار در بخش های مربوط به نفت، راه آهن و مخابرات ليبی سرمايه گذاری کرده است و فعاليت های اقتصادی آن در جريان اعتراض های مردم ليبی عليه حکومت معمر قذافی دچار آسيب شده است.
گزارش ها حاکی است که جنگ شدید میان مخالفان مسلح قذافی و نیروهای وفادار به او در بخش هایی از طرابلس، پایتخت لیبی ادامه دارد. نیروهای دولتی با سلاح های سنگین و زرهپوش به جنگ مخالفان رفته اند، همزمان حملات هوایی ناتو از سرگرفته شده است. مخالفان می گویند بسوی مجموعه دولتی «باب العزیز» پیشروی می کنند. گفته می شود معمر قذافی احتمالا در آنجا مخفی شده است. از سوی دیگر، بامداد امروز سیف الاسلام ، یکی از پسران معمر قذافی که نقش مهمی در جنگ با مخالفان داشته، ناگهان در هتل محل اقامت خبرنگاران ظاهر شد و خبر اسیر شدن خود به دست مخالفان را تکذیب کرد. همزمان مخالفان تایید کردند که محمد، پسر دیگر قذافی از چنگ آنها فرار کرده است.
ازدواج و طلاق رویدادهایی متحول‌کننده در زندگی هر آدمی به شمار می‌آیند. دامنه این تحولات هم آن چنان گسترده است که ابعاد گوناگونی از زندگی را در برمی‌گیرد، از جمله سایز باسن و کمرتان را.ازدواج و طلاق رویدادهایی متحول‌کننده در زندگی هر آدمی به شمار می‌آیند. دامنه این تحولات هم آن چنان گسترده است که ابعاد گوناگونی از زندگی را در برمی‌گیرد، از جمله سایز باسن و کمرتان را. به نوشته هفته‌نامه تایم، ازدواج و طلاق هر دو، به ظاهر، باعث افزایش وزن در زوجین می‌شوند، اما بر پایه یک پژوهش علمی جدید هر یک از این دو رویداد بر روی زنان و مردان تأثیری متفاوت دارد. محققان در دانشگاه دولتی اوهایو در آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که زنان «پس از ازدواج» نسبت به مردان وزن بیشتری پیدا می‌کنند، در حالی که سایز دور کمر آقایان «پس از طلاق» بیش از بانوان افزایش می‌یابد. پیش از این، مطالعات درباره رابطه اضافه وزن و زناشویی به ارقام متوسط اضافه و کاهش وزن پرداخته بودند، اما پروفسور ژن‌چائو کیان و دیمیتری تومین، دانشجوی مقطع دکترای او، تصمیم گرفتند برای درک بهتر تأثیر وضعیت تأهل بر وزن افراد، تغییرات وزنی را در دو جنسیت مختلف به صورت جداگانه بررسی کنند. این روش نه تنها مشخص می‌کند که تأهل و تجرد بر وزن افراد چه تأثیری داشته، بلکه نشان می‌دهد که تأثیر یاد شده بر روی زنان و مردان متفاوت نیز هست. پژوهش پروفسور ژن‌چائو در سال ۱۹۷۹ بر روی بیش از ده هزار زن و مرد بین ۱۴ تا ۲۲ ساله از سرتاسر آمریکا آغاز شد. وضعیت شرکت‌کنندگان در این تحقیق تا سال ۱۹۹۴ به صورت سالیانه مورد بررسی قرار می‌گرفت و پس از آن به صورت یک سال در میان. بر این اساس با تمرکز بر دو سال اول پس از ازدواج و طلاق، دانشمندان به تفاوت‌های جالبی میان زنان و مردان مختلف دست یافتند: نخست این که افراد متأهل، چه مرد و چه زن، پس از ازدواج در مقایسه با افراد مجرد با افزایش وزن مواجه شدند. در عین حال زنان میزان افزایش وزن بیشتری نسبت به مردان نشان دادند. در مقابل، دو سال پس از طلاق، زوج‌های جدا شده در مقایسه با کسانی که متأهل ماندند، سنگین‌وزن‌تر شدند. در این گروه مردان افزایش وزن بیشتری نشان دادند. در پژوهش فوق این موضوع که چه تغییراتی در شیوه زندگی و عادات اشخاص – از قبیل رژیم غذایی یا تحرک جسمی – پس از طلاق یا ازدواج صورت می‌گیرد بررسی نشده است. در عین حال در آغاز پژوهش ذکر شده است که نژاد، میزان چاقی، تحصیلات و سطح درآمد در نتایج این تحقیق بی‌تأثیر بوده‌اند. کیان و تومین برای توجیه یافته‌های پژوهش خود، بر پایه مطالعاتی که پیشتر توسط دیگر محققان در این زمینه انجام شده است، نظریه‌هایی نیز ارائه داده‌اند. آنها می‌گویند که پس از ازدواج زن‌ها شوهر خود را به در پیش گرفتن شیوه زندگی سالم‌تر تشویق می‌کنند، مسئله‌ای که می‌تواند در مردان به حفظ وزن، و چه بسا، به از دست دادن چند کیلو وزن اضافه نیز منجر شود. در همین حال، پس از طلاق، مردان عموماً به عادات ناسالم و منجر به اضافه وزن پیشین خود بازمی‌گردند. از آن سو، زنان، پس از ازدواج و شروع زندگی مشترک، به دلیل استرس ناشی از نگهداری از بچه و خانه‌داری، بیشتر می‌خورند و کمتر ورزش می‌کنند. پروفسور کیان میگوید: «تغییر وضعیت تأهل، مانند هر تحولی در زندگی، بر انسان‌ها تأثیر می‌گذارد. هر یک از این تحولات هم شوک مربوط به خود را به فرد تحمیل می‌کند. پژوهش ما نشان می‌دهد که نوع برخورد مردان و زنان در برابر این شوک‌ها متفاوت است. برای مثال، زنانی که هرگز ازدواج نمی‌کنند بیشتر از مردانی که ازدواج نمی‌کنند، مواظب سلامت و اندام خود هستند. بدین ترتیب، پس از ازدواج، احتمال اضافه وزن در زنان از مردان بالا‌تر است. در این بین، مردان از فرایند نظارتی که عضویت در خانواده در بر دارد، بهره‌مند شده و در مقایسه با زنان وزن‌شان کم می‌شود.» این یافته‌ها در بین افرادی که به هنگام ازدواج یا طلاق سن‌شان ۳۰ سال یا بیشتر بوده است، شدت بیشتری نشان می‌دهد. الگوی اضافه و کاهش وزن در جوان‌تر‌ها، در مقایسه با این گروه سنی، چندان ثابت نبوده است.
در پی تحولات تازه در لیبی و افتادن بخش هایی از طرابلس، پایتخت، به دست مخالفان مسلح قذافی، وزارت خارجه ایران نیز در بیانیه ای گفته است «خیزش مردمی در لیبی بار دیگر نشان داد که تمکین به خواسته ها و مطالبات به حق مردم و احترام به آراء آنها، ضرورتی انکار ناپذیر است.» وزارت خارجه جمهوری اسلامی بدون اعلام به رسمیت شناختن شورای ملی انتقالی لیبی، «پیروزی مردم مسلمان لیبی» را تبریک گفته و افزوده که جمهوری اسلامی مطمئن است که مردم لیبی به استعمارگران اجازه نخواهند داد سرنوشت آنها را تعیین کنند.
آمریکا می گویددر حال بررسی واکنش به ادامه نقض قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل از سوی ایران است. ویکتوریا نولند NULAND ، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به سوال خبرنگاران در مورد اعلام انتقال تعدادی از دستگاههای غنی سازی اورانیوم درایران به پناهگاه های زیر زمینی در فردوی قم، و واکنش امریکا به آن در آستانه نشست مجمع عمومی سازمان ملل پاسخ می داد. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا همچنین درمورد گزارش اخیر صندوق بین الملی پول که رشد ناخالص داخلی ایران در سال 89 را 3.5 درصد ذکر کرده است، گفت که هدف از تحریم ها، آسیب رساندن به معیشت مردم ایران نیست، بلکه قصد، محروم کردن جمهوری اسلامی از دست یافتن به فناوری تولید سلاح هسته ای و موشک است.
محمدرضا رئوف شیبانی روز یکشنبه به عنوان سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در سوریه تعیین شد. آخرین سمت آقای رئوف شیبانی معاونت خاورمیانه و کشورهای مشترک‌المنافع وزارت خارجه بوده است.محمدرضا رئوف شیبانی روز یکشنبه به عنوان سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در سوریه تعیین شد. آخرین سمت آقای رئوف شیبانی معاونت خاورمیانه و کشورهای مشترک‌المنافع وزارت خارجه بوده است. انتخاب وی به عنوان سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در سوریه همزمان با ادامه تظاهرات در آن کشور علیه حکومت بشار اسد صورت گرفته است. علی مهتدی، روزنامه‌نگار در پاریس، درباره سفیر جدید جمهوری اسلامی ایران در سوریه به رادیوفردا میگوید: آقای شیبانی از نیروهای قدیمی وزارت خارجه و تربیت شده دانشکده روابط بین‌الملل وابسته به وزارت خارجه است که پیش از این هم پست‌های مهمی درمنطقه داشته است. او کاردار ایران در قبرس بود و بعد به قاهره منتقل شد، یک دوره در سوریه کاردار و در اردن سفیر بود و به مدت چهار سال هم در لبنان سفیر بود. گفت‌وگوی بهروز کارونی با علی مهتدی آقای شیبانی بلافاصله بعد از بازگشت از لبنان، به عنوان معاون وزیر امور خارجه منصوب شد. او خودش را به عنوان نیرویی ثابت کرده است که سیاست‌های جمهوری اسلامی را مو به مو اجرا می‌کند و در لبنان معروف بود که استقلال عملی نسبت به سفرای پیشین به خصوص آقای سبحانی، سفیر ایران در لبنان در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی، ندارد. چرا گفته می‌شد او شخصیت مستقلی ندارد، در حالی که پیشینه کاری آقای شیبانی نشان می‌دهد دیپلمات تازه‌کاری نیست؟ سفرا شخصیت‌های مختلفی دارند، به عنوان مثال محمدعلی سبحانی که در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی سفیر ایران در لبنان بود، ابتکار عمل بسیار خوبی داشت برای نزدیکی بین همه گروه‌ها در لبنان و در پایان ماموریتش نشان ملی لبنان را از رئیس جمهور این کشور دریافت کرد. سیاست‌هایی که امثال آقای سبحانی در دوره تصدی خود بر سفارتخانه‌ها اتخاذ می‌کردند به نوعی این باور را ایجاد می‌کرد که این سیاست‌ها در مشورت با مشاورین زبده اتخاذ و به دولت تحمیل می‌شود تا دولت سیاست‌هایش را به این شکل پیش ببرد. اما سفرای دیگری هم مانند آقای شیبانی هستند که مجری بی‌چون و چرای سیاست‌های دیکته شده از طرف تهران هستند و هیچ ابتکار عملی از خود نشان نمی‌دهند. سفیران جمهوری اسلامی ایران در کشورهای منطقه و همین طور کشورهای مهم از سوی مراجعی غیر از وزارت امور خارجه و وزارت اطلاعات انتخاب می‌شوند. انتخاب آقای شیبانی هم بر همین منوال بوده است؟ طبق سیاستی که از زمان پیروزی انقلاب اتخاذ شده و با توجه به این که سوریه هم‌پیمان اصلی ایران در منطقه است، سفیر ایران در سوریه را بیت رهبری به طور مستقیم انتخاب می‌کند و وزارت خارجه در تعیین این سفیر نقش چندانی ندارد. برای سال‌ها آقای اختری سفیر ایران در سوریه بود که بعد از پایان سفارتش به بیت رهبری منتقل شد و سیاست‌های ایران در قبال سوریه را از این نقطه انتخاب می‌کرد. بعد از آقای اختری، آقای موسوی سفیر ایران در سوریه شد که خود انتخاب مستقیم آقای اختری بود و اکنون هم انتخاب آقای شیبانی مستقیما از طرف بیت رهبری صورت گرفته تا سیاست‌های ایران در قبال سوریه به بهترین شکل ممکن و در هماهنگی مستقیم با بیت رهبری تعیین و اجرا شود. فکر می‌کنید با انتخاب آقای شیبانی آیا امکان دارد سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال سوریه تغییر کند؟ من فکر نمی‌کنم تغییری در سیاست‌های ایران در قبال سوریه پیش آید. انتخاب آقای شیبانی نشان می‌دهد این سیاست‌ها قرار است دامنه بیشتری پیدا کند و به شکل بهتری به اجرا درآید، البته برای جمهوری اسلامی. معروف است که آقای شیبانی شخصیت بسیار نزدیک با سپاه پاسداران است و در لبنان هم دوره تصدی او همزمان شد با جنگ سال ۲۰۰۶ بین حزب‌الله و اسرائیل و در آن دوران آقای شیبانی این موضوع را ثابت کرد که می‌تواند از سپاه حرف‌شنوی داشته باشد و سیاست‌های این ارگان امنیتی و نظامی ایران را در لبنان اجرا کند. با توجه به این که اکنون وضعیت سوریه به هم ریخته است و سپاه نقش فعالی را در کمک به نظام سوریه برای سرکوب اعتراض مردمی ایفا می‌کند، انتخاب آقای شیبانی با توجه به سابقه‌اش در لبنان این باور را ایجاد می‌کند که نقش سپاه قرار است از حالت نظامی فرا‌تر رود و یک نقش دیپلماتیک ایفا کند زیر چتر وزارت امور خارجه.
دادستان‌های دادگاه رییس پیشین صندوق بین‌المللی پول می گویند انتظار می‌رود پرونده وی که به تعرض جنسی متهم شده است روز سه شنبه مختومه اعلام شود. با بسته شدن پرونده استراوس کان احتمال می رود که وی بار دیگر به صحنه سیاست فرانسه بازگردد و در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند.دادستان‌های دادگاه دومینیک استراوس کان، رییس پیشین صندوق بین‌المللی پول، می گویند انتظار می‌رود پرونده وی که به تعرض جنسی متهم شده است روز سه شنبه با تبرئه او مختومه اعلام شود. به گفته این دادستان‌ها «دروغ‌های پیاپی» مستخدمه هتل که میگوید قربانی تعرض جنسی استراوس کان است، باعث شده تا تشخیص درست آنچه واقعاً رخ داده ناممکن شود. دومینیک استراوس کان ۶۲ ساله و متأهل روز ۲۴ اردیبهشت‌ماه به اتهام تعرض و تلاش برای تجاوز به یک مستخدمه اهل گینه در هتل «سوفیتل» نیویورک، بازداشت شد. قضات دادگاه منهتن نیویورک روز سه‌شنبه گفتند که آزمایش های دی‌ان‌ای نشان می‌دهد که میان این دو تماس جنسی صورت گرفته اما این لزوماً به معنی آن نیست که چنین تماسی اجباری بوده و حالت تعرض داشته‌است. نفیستو دیالو، مستخدمه هتل، که استراوس کان را متهم به تعرض جنسی کرده‌است به همراه وکیل خود. ۲۲ اوت ۲۰۱۱. به گفته این قضات، «دروغ‌ها و روایت‌های متضاد» نفیستو دیالو، مستخدمه ۳۲ ساله هتل «سوفیتل»، باعث شده تا اعتماد دادگاه به گفته‌های او سلب شود و دادستان‌ها «گناهکار بودن متهم را در حد یک شک معقول می‌دانند اما دیگر به این امر اطمینان ندارند.» دومینیک استراوس کان، وزیر پیشین اقتصاد فرانسه و رییس پیشین صندوق بین‌المللی پول، از امیدهای رقابت‌های ریاست جمهوری فرانسه به شمار می‌رفت و حتی برخی از نظرسنجی‌ها نشان می‌داد که در صورت شرکت در انتخابات، وی با اکثریت قابل توجهی از نیکولا سرکوزی پیشی خواهد گرفت. «فرانسوآ هلند»، نامزد اصلی جناح چپگرا در انتخابات آینده ریاست‌جمهوری فرانسه روز دوشنبه در مصاحبه‌ای با شبکه‌های رادیویی این کشور گفت که در صورت مختومه شدن پرونده تعرض جنسی، استراوس کان ممکن است به سیاست فرانسه بازگشته و حتی برای انتخابات سال ۲۰۱۲ نامزد شود. وی افزود که رییس پیشین صندوق بین‌المللی پول «توانایی‌هایی دارد که می‌تواند برای فرانسه سودمند باشد.» اما یک نظرسنجی که در ماه ژوئیه منتشر شد نشان می‌دهد که دو سوم از مردم فرانسه علاقه‌ای به کاندیدا شدن دومینیک استراوس کان در انتخابات سال ۲۰۱۲ ندارند. این در حالی است که نتایج یک نظرسنجی دیگر پیش از آن در فرانسه نشان می‌دهد که بیشتر مردم فرانسه معتقدند آقای استراوس‌کان «قربانی یک توطئه» شده است. به گزارش خبرگزاری فرانسه، در آن نظرسنجی، در پاسخ به این سؤال که آیا دومینیک استراوس کان «قربانی یک توطئه» شده است، ۵۷ درصد از پاسخ دهندگان، به این پرسش جواب «آری» و ۳۲ درصد پاسخ «نه» دادند و ۱۱ درصد نیز گفتند که نظری در این باره ندارند. در همین حال ماه گذشته یک نویسنده فرانسوی نیز اعلام کرد که از دومینیک استراوس کان به اتهام «تعرض جنسی» شکایت می‌کند، ولی رییس پیشین صندوق بین المللی پول میگوید که اتهامات تریستان بانون «خیالی و دروغ» است و از وی شکايت خواهد کرد.
ارتش ترکیه می گوید درحملات هوایی به مواضع حزب کارگران کردستان ترکیه، پ کا کا، در شمال عراق، بین ۹۰ تا ۱۰۰ تن از افراد این گروه کشته شده اند. حملات هوایی ترکیه به مواضع پ کا کا از چهارشنبه گذشته ادامه داشته است. این بمبارن ها پس از آن آغاز شد که ارتش ترکیه اعلام کرد هشت سرباز این کشور در حملات پ کا کا کشته شده اند.
شورای حقوق بشر سازمان ملل، قطعنامه اعزام فوری هیات تحقیقاتی مستقل بین المللی به سوریه برای بررسی نقض حقوق بشر، از جمله احتمال ارتکاب جنایت علیه بشریت را تصویب کرد. این قطعنامه در دومین روز نشست فوق العاده شورای حقوق بشر در ژنو با 33 رای مثبت، 4 رای مخالف و 9 رای ممتنع به تصویب رسید. قطعنامه را آمریکا و اتحادیه اروپا ارائه داده بودند. نمایندگان روسیه، چین و کوبا به نمایندگی از سوی مخالفان قطعنامه سخنرانی کردند. در قطعنامه، نقض مداوم حقوق بشر در سوریه از جمله اعدام های خودسرانه، توسل بیش از حد به زور، قتل و بازداشت معترضان و مدافعان حقوق بشرمحکوم شده است.
دینداری دولتی به‌ناچار بعد مناسکی دین و نمایش رفتارهای قابل مشاهده را عمده می‌کند. این به معنای تهی ساختن دین از عنصر معنوی و افزایش بعد ابزاری و ریاکارانه آن و تحقیر آشکار فردیت انسان و حق انتخاب اوست. به همین خاطر است که دین دولتی و اجبار دینی در حکومت اسلامی به نتایج فاجعه‌باری برای جامعه و مردم منجر می‌شود.بازخوانی نوع دیالوگ و رابطه حکومت اسلامی در ایران با جوانان در مقایسه با آن چه در دنیا و سایر تجربه‌های دینی می‌گذرد می‌تواند به شناخت بهتر واقعیت‌های امروزی جامعه ایران یاری رساند. همزمان شدن درگیری‌های جوانان در ایران با نیروهای انتظامی با مراسم روز جهانی جوانان کاتولیک بهانه‌ای برای بررسی تطبیقی این دو تجربه بسیار متفاوت است. روز جهانی جوانان کاتولیک که توسط کلیسا و تشکیلات واتیکان سازماندهی می‌شود این بار در مادرید مانند گذشته صدها هزار جوان را از کشورهای گوناگون در کنار یکدیگر گرد آورد. جوانان کاتولیک که از پنج قاره گیتی به مادرید سرازیر شده بودند طی چند روز در کنار شرکت در مراسم رسمی و نیایش مذهبی که توسط پاپ بندیکت شانزدهم صورت گرفت جشن‌ها، فعالیت‌های تفریحی و فرهنگی خود را نیز برگزار کردند. گردهم‌آیی بزرگ سالانه جوانان کاتولیک که به ابتکار پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۸۶ پایه‌گذاری شد هدف ایجاد رابطه و دیالوگ جدیدی میان جوانان مسیحی و کلیسای کاتولیک را دنبال می‌کند. این ابتکار مهم واتیکان را باید در بستر بحرانی که از نیم قرن گذشته به این سو در رابطه جوانان با دین و دینداری شکل گرفته مورد توجه قرار داد. فاصله‌گیری تدریجی جوانان از کلیسا یکی از پدیده‌های اجتماعی مهم دهه‌های گذشته در کشورهای مسیحی بوده است. ظهور جوانان به صورت یک گروه اجتماعی جدید با فرهنگ و الگوهای رفتاری خاص از دهه شصت میلادی به این سو بر شکاف فرهنگی و هویتی میان کلیسا و مخاطبان جوانش افزوده است. از همان سال‌ها این واقعیت مهم برای همگان روشن شد که دینداری به سبک و سیاق سنتی با انبوهی از ممنوعیت‌ها و تابو‌ها دیگر نمی‌تواند برای جوانانی که در مرکز تحولات و پویایی اجتماعی و فرهنگی قرار دارند جذابیت چندانی داشته باشد. کاهش چشمگیر نفوذ نهاد دین بر روندهای جامعه‌پذیری جوانان یکی از واقعیت‌های مهم تحولات اجتماعی معاصر را تشکیل می‌دهد. رابطه جوانان با معنویت و دین مانند بسیاری دیگر از پدیده‌های اجتماعی تابعی از زمان و تحولات اجتماعی است و شتاب گرفتن روند تغییرات در زندگی و ذهنیت جوانان، رشد افکار لائیک یا گسترش معنویت جدید از جمله در قالب «ادیان بدون خدا» خطر انزوای کلیسا را به طور جدی افزایش داده است. ژان پل دوم که به دنبال نوعی تجدید حیات کلیسا از طریق توجه به ویژگی‌های جامعه امروز بود برای رابطه با جوانان و درک معنویت جوانان جایگاه خاصی در نظر می‌گرفت. از همان آغاز روشن بود که موفقیت و گستردگی این ابتکار تا حدود زیادی با نوع رفتار کلیسا و میزان درک آن از واقعیت‌های امروزی جوانان و فرهنگ و نیازهای آنها رابطه دارد. کلیسا ناچار بود در گفتمان سنتی و درون‌گرای خود تجدید نظر کند و واقعیت‌های جامعه امروزی را در نظر گیرد تا گروه‌های وسیع‌تری از جوانان را به سوی دین و ارزش‌های دینی بکشاند. این پوست‌اندازی مذهبی کار آسانی نبوده و نیست و واتیکان تلاش می‌کند زبان گفت‌وگو با جوانانی را بیابد که بخش بزرگی از آنها چون گذشته حاضر نیستند چشم‌بسته دنباله‌روی کلیسا و ایدئولوژی آن باشند. سخنرانی بندیکت شانزدهم که موضعی سنتی‌تر از پاپ قبلی هم دارد در مراسم پایانی و دعوت چند باره از جوانان برای حضور در کلیسا به روشنی از دشواری‌های نوسازی دینی در عصر ما پرده برمی‌دارد. دیالوگ نهاد دین با جوانان همیشه کار آسانی نیست و نیاز به توانایی درک این گروه اجتماعی پویا و نیز عبور از خطوط قرمز و تابوهای دینی دارد. دست‌اندرکاران کلیسای کاتولیک به خوبی دریافته‌اند که بدون بازاندیشی در دگم‌ها و نوسازی نگاه دینی امکان دیالوگ با بخش‌های بزرگی از جوانان در عمل ناممکن می‌شود. در گذشته ژان پل دوم با استفاده از شخصیت فره‌مند (کاریزماتیک، پرجذبه) و محبوبیت ویژه خود توانست گام‌هایی در به وجود آوردن فضای دیالوگ با جوانان بردارد. اما بحث‌هایی که در چهارچوب این مراسم طرح می‌شوند از تفاوت‌های فرهنگی پرده برمی‌دارند که هم چنان بر رابطه کلیسا و جوانان کاتولیک سنگینی می‌کند. همزمان نگاهی به تفاوت‌های فرهنگی مهم جوانان کاتولیکی که از حوزه‌های تمدنی گوناگون در این جشن‌ها و مراسم شرکت کردند نشان از تنوع اشکال دینداری در دنیای امروز هم دارد. در بین جوانان هم می‌توان کسانی را یافت که به راحتی خود را در گفتمان واتیکان پیدا می‌کنند و هم کسانی که پیوند‌های سستی با کلیسا دارند. بسیاری از آنها دیگر منتظر اجازه و «رهنمودهای» واتیکان برای شکل دادن به معنویت و دینداری یا زندگی اجتماعی خود نیستند. کافی است سری به مراسم گوناگون مربوط به این روز‌ها زد یا سراغ ابتکارات خودجوش جوانان رفت تا با میزان این تحول در رابطه جوانان با دین و تنوع اشکال دینداری آنها آشنا شد. دختر و پسران پرشماری که با لوازم موسیقی یا با فرهنگ خود به این جشن‌ها می‌آیند و در کنار مراسم مذهبی از شادی و پایکوبی و فعالیت‌های تفریحی و فرهنگی غافل نمی‌شوند در حقیقت روایت خود از دینداری جدید در جامعه امروزی را هم به نمایش می‌گذارند و از این طریق در تحول گفتمان مذهبی این نهاد محافظه‌کار و نوسازی آن مشارکت می‌کنند. مذهب ضد شادی در تهران درست در روزهایی که دختران و پسران جوان با هلهله و پایکوبی در جشن‌های روز جهانی جوانان کاتولیک شرکت کردند در تهران ما شاهد جنجال بی‌سابقه بر سر ماجرای ساده آب‌بازی چند ده جوان در یک پارک و بحث‌های تکراری درباره هنجارشکنی نسل جوان یا وجود «توطئه‌های دشمنان انقلاب» برای «منحرف» کردن جوانان بودیم. حکومت دینی در ایران حتی تحمل سرگرمی و شادی ساده دختران و پسران به‌ویژه وقتی جمعی و مختلط باشد را ندارد و آن را هنجارشکنی و «جرم» به شمار می‌آورد. اکنون سال‌هاست که رابطه حکومت اسلامی با جوانان در ایران به یک معضل بزرگ اجتماعی و سیاسی تبدیل شده است. جوانانی که حاضر نیستند با دنیای ارزشی و فرهنگ عبوس روحانیون و نیروهای محافظه‌کار مذهبی کنار بیایند به کابوس این حکومت تبدیل شده‌اند. اگر از کنار گروهی از جوانان که با انگیزه‌های گوناگون با فرهنگ دولتی همساز می‌شوند بگذریم، در جامعه ایران نوعی جنگ آشکار فرهنگی میان بخش بزرگی از جوانان و سیاست‌های رسمی دولت وجود دارد. دلیل اصلی این تنش مداوم هم نه فقط حضور برداشتی از دین که در آن غم، اندوه، گریه و عزاداری و انواع ممنوعیت‌ها دست بالا را دارند، که وجود دولتی اسلامی است که با سماجت می‌خواهد این نوع دینداری را از بالا به جامعه تحمیل کند. فقدان آزادی‌های فردی و عدم رعایت حقوق شهروندی، قرائت جامد و خشک از دین، اجبار‌ها، سخت‌گیری‌ها و برخورد خشن، ممنوعیت‌ها و تابو‌ها وعدم درک نیاز‌ها و فرهنگ جوانان سبب می‌شوند بخش‌های بزرگی از جوانان از فرهنگ رسمی فاصله گیرند. حتی زمانی که اصلاح‌طلبان در حکومت تلاش کردند نرمش‌هایی در این سیاست‌های آمرانه به وجود آورند با مقاومت محافظه‌کارانی روبه‌رو شدند که حاضر به بازاندیشی در دگم‌ها و باورهای مذهبی خود نیستند. نتیجه این عدم دیالوگ چیزی جز گسترش روزافزون یک فرهنگ نیمه‌پنهان و زیرزمینی جوانان و تنش مداوم میان فرهنگ دولتی و فرهنگ غیررسمی جوانان نیست که به واقعیت تلخ ولی عادی و روزمره جامعه ما تبدیل شده است. شکاف فرهنگی میان گفتمان دولت دینی با دنیای جوانان یکی از بن‌بست‌های مهم جمهوری اسلامی است. مقایسه سیاست نرمش فرهنگی کلیسای کاتولیک در برابر جوانان و تلاش برای جذب آنها با آن چه در ایران و در سایه حکومت اسلامی می‌گذرد دربردارنده نکات بسیار جالبی است. دست‌اندرکاران در برابر مقاومت فرهنگی جوانان راه حل «مهندسی فرهنگی» جامعه برای نظارت و هدایت همه‌جانبه روندهای فرهنگ‌پذیری نسل جدید را پیش می‌کشند. آنها به جای بازاندیشی درباره ریشه‌ها و دلایل عینی این شکاف فرهنگی بیشتر به سراغ تشدید سیاست‌های سخت‌گیرانه و فشارهای ایدئولوژیک بیشتر در سطح جامعه و نظام آموزشی می‌روند. این باور نادرست از ابتدا در جمهوری اسلامی شکل گرفته که گویا از طریق یک نظام آموزشی ایدئولوژیک و رسانه‌های جمعی و سایر اقدامات فرهنگی که توسط دولت هدایت می‌شوند می‌توان جوانانی همسو با فرهنگ و نظام سیاسی حاکم تربیت کرد. در حالی که روندهای جامعه‌پذیری جوانان به‌ویژه در عصر انقلاب ارتباطات و جهانی شدن بسیار پیچیده و چند سویه است و بعد فردی آن را نباید از نظر دور داشت. معنویت و رابطه با دین نوعی زندگی کردن در این دنیاست و رابطه با خویشتن و دیگران. سلب اختیار از فرد در گزینش نوع دینداری (یا بی‌دینی) معنایی جز تباه کردن دین ندارد. دینداری دولتی به‌ناچار بعد مناسکی دین و نمایش رفتارهای قابل مشاهده را عمده می‌کند. این به معنای تهی ساختن دین از عنصر معنوی و افزایش بعد ابزاری و ریاکارانه آن و تحقیر آشکار فردیت انسان و حق انتخاب اوست. به همین خاطر است که دین دولتی و اجبار دینی در حکومت اسلامی به نتایج فاجعه‌باری برای جامعه و مردم منجر می‌شود. مقاومت جوانان در برابر چنین دینداری اجباری و دولتی واکنشی طبیعی و انسانی است. مسئولین جامعه ما جای اندیشیدن پیرامون ناتوانی و بن‌بست خود در دیالوگ با جوانان و نیز درک معنای این شکاف و تنش فرهنگی مداوم و دلیل رویگردانی و مقاومت نسل جدید یا نیروی‌های انتظامی را برای تحمیل نظم اسلامی مورد نظر خود به خیابان‌ها می‌فرستند یا دلیل «انحرافات» آنها را در واشینگتن و پاریس و لندن می‌جویند.
انتظار می رود پرونده ایراد اتهام جنسی به دومینیک استراوس کان امروز در دادگاهی در نیویورک مختومه اعلام و او آزاد شود. دومینیک استراوس کان، مدیر سابق صندوق بین المللی پول در پی ایراد اتهام تجاوز جنسی به خدمتکارهتلی در نیویورک، برای مدتی زندانی و سپس به قید وثیقه آزاد شد. او همچنین مجبور شد از سمت خود استعفاء دهد، اما اکنون به دلیل تردیدهایی که در مورد صداقت شاکی بخاطر دادن اطلاعات کذب درارتباط با موضوعات دیگرایجاد شده، دادستان نیویورک تقاضای صدور قرارمنع تعقیب کرده است. حزب سوسیالیست فرانسه از تصمیم دادستانی نیویورک برای خودداری از پیگیری پرونده ابراز خشنودی کرده است.
در حالی که انتقاد از دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی به دلیل «انفعال» در واکنش به تحولات لیبی آغاز شده، وزارت خارجه ایران در نخستین بیانیه رسمی گفت: «خیزش مردمی در لیبی بار دیگر نشان داد که تمکین به مطالبات به حق مردم و احترام به آراء آنان یک ضرورت انکار ناپذیر است.»در حالی که رسانه های ایران انتقاد از دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی را به دلیل «انفعال» در واکنش به تحولات لیبی آغاز کرده اند، وزارت خارجه ایران در نخستین واکنش رسمی اعلام کرد که «خیزش مردمی در لیبی بار دیگر نشان داد که تمکین به خواسته ها و مطالبات به حق مردم و احترام به آراء آنان یک ضرورت انکار ناپذیر است.» وزارت امور خارجه ایران در بیانیه ای رسمی با تبریک پیروزی «مردم مسلمان لیبی» به عنوان «نماد دیگری از حرکت مردمی در منطقه» گفته است که «رجاء واثق دارد مردم استعمار ستیز لیبی با قاطعیت و حفظ همبستگی ملی، مانع از هر نوع دخالت بیگانگان بویژه استعمارگران دیروز و مدعیان امروز در رقم زدن سرنوشت خود خواهند شد.» وزارت خارجه ایران به طور مشخص به ماهیت «استعمارگران دیروز و مدعیان امروز» اشاره نکرده است ولی به نظر می رسد که اشاره آن به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی باشد که در ماه های گذشته با پوشش هوایی لیبی و بمباران مواضع نیروهای قذافی، راه را برای پیشروی مخالفان مسلح وی به سمت طرابلس، پایتخت، را فراهم کرد. مسئول اجرایی دیپلماسی ایران در این بیانیه گفته که جمهوری اسلامی ایران مانند همیشه آمادگی دارد همه تجربیات خود را در مسیر تحقق آزادی، عدالت، کرامت انسانی، پیشرفت و آبادانی در پرتو یگانه پرستی در اختیار ملت برادر لیبی قرار دهد.» به رغم انتشار این بیانیه، وزارت امور خارجه ایران حاضر نشده است تا شورای انتقالی لیبی را به عنوان نماینده مخالفان حکومت معمر قذافی به رسمیت بشناسد. در همین حال، چند نماینده مجلس با اتحاذ مواضع مشابه وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی، خواستار عدم دخالت بیگانگان در امور لیبی شدند. کاظم جلالی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، گفته است که «حكومت‌های ديكتاتوری و حكومت‌هايی كه مبتني بر آرای مردم نباشد، از بين رفتنی هستند، ولو اینكه موقتا با ابزار قدرت و يا تسليحات نظامی تلاش كنند كه به نوعی باقی بمانند.» وی مدعی شد که دخالت بیگانگان و ناتو در حوادث لیبی موفقیتی در بر نداشته و افزود: «ناتو تلاش خود را انجام داده بود تا بتواند بين قوای قذافی و معارضين توازنی ايجاد كند... ولی با همه اين احوال ناتو هم نتوانست موفق شود و نهايتا اراده مردم غلبه كرد.» حسین سبحانی نیا، عضو هیئت رییسه مجلس شورای اسلامی نیز گفته است که «پيروزی نيروهای انقلابی در ليبي نشان داد كه اراده ملت‌ها بر قدرت‌ها حاكم است و سقوط حكومت قذافی هشداری برای ديگر ديكتاتورهای منطقه است.» واکنش دیرهنگام جمهوری اسلامی ایران به تحولات لیبی انتقادهایی را در رسانه های ایران برانگیخته است و در این زمینه، سایت «عصر ایران»، نزدیک به محمد باقر قالیباف، شهردار تهران، نوشته است: «دستگاه دیپلماسی كشورمان، در ماجرای لیبی به گونه ای عمل كرد كه گویا اصلاً كشوری مانند ایران در جهان وجود ندارد!» این سایت با اشاره به رسمیت شناختن شورای انتقالی لیبی از سوی بسیاری از کشورهای جهان و سکوت ایران در این زمینه افزوده که «در تهران ، سخنگوی وزارت خارجه بر طبل تعارفات و یكی به میخ و یكی به نعل می كوبید که ما خواستار توقف خشونت در لبیی هستیم و بر این باوریم كه مردم لیبی باید سرنوشت خودشان را تعیین كنند و خارجی ها حق مداخله ندارند.» عصر ایران می نویسد: «این موضعگیری به حدی كلیشه ای، تكراری و ناكارآمد است كه می توان به جای نام لیبی، هر نام دیگری در جمله گذاشت و به جای موضع گیری دیپلماتیک به خورد خلق الله داد!» سایت «آینده» نزدیک به اکبر هاشمی رفسنجانی، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام، نیز از «انفعال و سکوت در برابر حوادث لیبی» انتقاد کرده و نوشته است: «تاكنون كه اكثر قریب به اتفاق كشورهای جهان نسبت به پیروزی انقلاب مردم لیبی اعلام موضع و حمایت كرده اند، وزارت خارجه حتی به رغم صدور بیانیه عملا سیاست سكوت را همچنان ادامه داده است.» این سایت خبر داده که «برخی از دوستان نزدیك احمدی نژاد مانند هوگو چاوز، رییس جمهور ونزوئلا، با ارسال پیامی گلایه خود را از دولت ایران مبنی بر سكوت در مورد لیبی بیان كرده و خواستار حمایت احمدی نژاد قذافی شده بودند، اما سیاست دولت مبنی بر سكوت كماكان ادامه یافته است.» سایت «آینده» از سفر علی اکبر صالحی، وزیر امور خارجه ایران، به سومالی انتقاد کرده و خطاب به وی گفته است: «جناب صالحی، به جای سومالی به طرابلس برو تا سنگالی نشوی!» «سنگالی نشدن» وزیر امور خارجه اشاره ای است به برکناری منوچهر متکی، وزیر خارجه پیشین ایران، در زمان سفر وی به سنگال که به طور ناگهانی از سوی رییس جمهور ایران صورت گرفت.
روزنامه‌های سه‌شنبه ایران در تیتر‌ها و عکس‌های صفحه نخست خود گزارش‌هایی از «آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون» و «سقوط دیکتاتوری قذافی» منتشر کرده‌اند. برخی روزنامه‌ها «لیبی را الگویی خاص برای معترضان» و البته «آینده‌ای برای دیکتاتور‌ها» توصیف کرده‌اند.روزنامه‌های سه‌شنبه ایران در تیتر‌ها و عکس‌های صفحه نخست خود گزارش‌هایی از «آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون» و «سقوط دیکتاتوری قذافی» منتشر کرده‌اند. برخی روزنامه‌ها «لیبی را الگویی خاص برای معترضان» و البته «آینده‌ای برای دیکتاتور‌ها» توصیف کرده‌اند. روزنامه‌ها همچنین از «خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب» و تاکید دوباره وزیر علوم دولت احمدی‌نژاد بر اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها خبر داده‌اند. بازتاب آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون در روزنامه‌ها «آزادی پایتخت لیبی به دست انقلابیون» و «سقوط دیکتاتوری قذافی» بازتاب گسترده‌ای در روزنامه‌های سه‌شنبه ایران داشته و شماری از روزنامه‌ها عکس و تیتر یک خود را به «پایان حکومت سرهنگ معمر قذافی» اختصاص داده‌اند. روزنامه شرق علاوه بر تیتر یک، عکس صفحه نخست خود را نیز به قذافی اختصاص داده و همچنین کارتونی از جمال رحمتی منتشر کرده که معمرقذافی را در حال غرق شدن در دریای خون نشان می‌دهد. این روزنامه با تیتر «سلام سرهنگ به پایان» نوشته است که «تا بامداد دیروز معمر محمد عبدالسلام أبو منیار القذافی همچنان قدرت را در طرابلس در دست داشت و مخالفانش را موش‌هایی توصیف می‌کرد که خانه به خانه فرار خواهند کرد». او حتی «خطاب به ائمه مساجد گفته بود: طرابلس در آتش می‌سوزد. باید مردم را به بهشت هدایت کنید»، اما «امروز کسی از مخفی‌گاهش خبر ندارد». به گزارش روزنامه شرق، معمر قذافی «در آخرین پیام صوتی خود پیش‌بینی کرده بود» چند ده‌هزار «جنگجوی قبیله‌ای به یاریش خواهند شتافت و سنگر به سنگر و خانه به خانه از پایتخت او دفاع می‌کنند»، اما «دستگیری پسران رهبر لیبی نشان داد که امید به ماندن قذافی بر اریکه قدرت حتی از میان نزدیکان او نیز رخت بربسته است». روزنامه ابتکار نیز با تاکید بر این که «سرهنگ به آخر خط رسیده» از «پایان یک دیکتاتور دیگر» خبر داده و نوشته است که «سرانجام پس از ماه‌ها جنگ فرسایشی در لیبی، از اولین ساعات بامداد دوشنبه، انقلابیون از شرق و غرب و جنوب دروازه‌های طرابلس را رد کردند و وارد شهر شدند تا پس از ۴۲ سال دیکتاتوری سرهنگ قذافی در سرزمین لیبی به پایان برسد» و «در حالی که همگان جنگ نفس‌گیر و خونبار هواداران قذافی و مخالفان را انتظار میکشیدند، مخالفان بدون کمترین مقاومتی وارد پایتخت شدند و یکی پس از دیگری مراکز حساس شهر را به تصرف خود درآوردند». روزنامه ابتکار همچنین خبر داده است که «محمود احمدی‌نژاد در گفت‌وگویی تلفنی با نخست‌وزیر ترکیه تأکید کرد که نباید به کشورهای غربی اجازه دخالت در اعتراضات مردم منطقه را داد» و گفته است که «دخالت قدرت‌های زورگو شرایط را بد‌تر می‌کند که نمونه بارز آن لیبی است». همین روزنامه گزارش داده است که هوگو چاوز، رئیس‌جمهور ونزوئلا و از متحدان محمود احمدی‌نژاد، هم «دولت‌های غربی را به خاطر اقدامات آنها در لیبی محکوم کرده و گفته که آنها «عملاً طرابلس را به ویرانی کشانده‌اند». روزنامه اعتماد با تیتر «سرهنگ هم رفت» نوشته است در حالی که «مخالفان پیش از این خبر داده بودند ماه رمضان پایان کار سرهنگ است خیلی زود‌تر از آن چه انتظار می‌رفت وعده خود را عملی ساختند، تا نشان دهند در عصری که به عنوان «پایان انقلاب» خوانده می‌شود مردم هنوز می‌توانند دست به کار شوند و سرنوشت خود را تعیین کنند». روزنامه کیهان که تحت نظر نماینده رهبر جمهوری اسلامی فعالیت می‌کند، اما در تیتر نخست خود نوشته است که «مردم لیبی با فریاد الله اکبر سقوط قذافی را جشن گرفتند» و حتی آن را «پیروزی دیگری برای جهان اسلام» توصیف کرده است. این روزنامه درعین حال نوشته است که «انقلابیون لیبی با تصرف طرابلس به چهار دهه» حکومت مطلقه معمر قذافی «پایان دادند» و البته این را هم نوشته است که «هزاران تن از نیروهای موسوم به گردان‌های قذافی و گارد ویژه خود را تسلیم کردند» و «در پی سقوط پایتخت، هزاران تن از زندانیان سیاسی به دست مردم و مخالفان دیکتاتور آزاد شدند». روزنامه کیهان هیچ اشاره‌ای به حمایت نظامی ناتو از انقلابیون لیبی بر اساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و به ویژه سخنان روسای جمهور آمریکا، فرانسه و دیگر کشورها نکرده، و اصلی‌ترین واکنش بین‌المللی به تحولات لیبی را «بیانیه گروه حماس» توصیف کرده و نوشته است که این گروه «طی بیانیه‌ای از تصرف طرابلس پایتخت لیبی ابراز خشنودی کرد و این پیروزی را به انقلابیون تبریک گفته است». «لیبی الگویی خاص برای معترضان»، آینده‌ای برای دیکتاتور‌ها مصطفی ایزدی طی یادداشتی در روزنامه روزگار با تیتر «پهلوان پنبه‌ها در صف رفتن» نوشته است که «در لیبی یک دیکتاتور دیگر عرب منتظر سرنوشتی چون صدام و بن علی و مبارک است، پهلوان پنبه‌هایی که پنبه آنان یکی پس از دیگری زده شد.» و البته «هنوز دیکتاتورهای دیگری هستند که در دایره خشم ملت‌های خود قرار دارند». نعمت احمدی وکیل دادگستری نیز طی یادداشتی در روزنامه روزگار از لیبی به عنوان «الگویی خاص برای معترضان» نام برده و نوشته است که «پیروزی مردم لیبی پیغام صریحی به حاکمانی داد که بقای نظام و حکومت خود را در پناه اسلحه و برخورد تند و خونین با مردم می‌دانند». یادداشت‌نویس روزنامه روزگار با اشاره به این که «معمر قذافی تا آخرین پیام صوتی خود مردم و انقلابیون را به حیوانات تشبیه می‌کرد و از آنان به عنوان موش‌هایی یاد می‌کرد که باید آنان را سوراخ به سوراخ تعقیب کرد و از داغ و درفش و دار یاد می‌کرد» تاکید کرده است که «پیروزی مردم لیبی، پیروزی اراده مردم بر یک‌سونگری و برداشت‌های متحجرانه و شیوه حکومتی است که بر حول محور رهبری فردی حرکت می‌کند». روزنامه اعتماد طی چند یادداشت به ارزیابی رویدادهای لیبی پرداخته، از جمله بهروز بهزادی، سردبیر اعتماد، در یادداشتی با تیتر «او یک دیکتاتور بود» نوشته است که «در هنگامه جشن و جنگ در خیابان‌های طرابلس، پایتخت لیبی، یکی از خبرنگاران از جوانانی که در طرابلس جمع بودند پرسید که فکر می‌کنید سرهنگ قذافی کجاست؟ پاسخ این جوانان که مستقیم برای سراسر جهان پخش می‌شد، جالب بود، گفتند شاید همین جا و بعد فاضلاب خیابان را نشان دادند و گفتند اینجا. به راستی که امروز جای قذافی در زباله‌دان تاریخ است. در فاضلاب تاریخ. انقلاب مردمی لیبی او را به فاضلاب فرستاده است». نویسنده روزنامه اعتماد نوشته است که «اکنون این سوال برایم مطرح شده است که چرا سرهنگ با تمام محبوبیتی که در بین خلق‌های عرب و مردم خود داشت، امروز در زباله‌دان یا فاضلاب جای دارد، چرا هلهله‌هایی را که مردم برای سرهنگ میکشیدند، امروز برای شکست و نابودی او می‌کشند؟» و در پاسخ با اشاره به جدایی تدریجی قذافی از مردم نوشته است که هنگامی که «خوی خودکامگی به سراغش آمد، یک تنه در جای مردم قرار گرفت. برای مردم تصمیم گرفت، آنان را به هیچ گرفت و تبدیل به یک دیکتاتور تمام‌عیار شد» و «سرهنگ از مردم بریده، حتی از عمق تنفر مردم نسبت به خود اطلاع نداشت». روزنامه ابتکار در سرمقاله شماره سه‌شنبه نیز نوشته است که «سرانجام کبوتر آزادی سوار بر مگسک اسلحه‌ها و لوله‌های تانک انقلابیون از پی صدها و بلکه هزاران خون ریخته‌شده، سرخ و سبز، از دروازه‌های طرابلس گذشت و خود را به ویرانه‌های باب‌العزیزیه رساند تا طومار یک دیکتاتور دیگر از کلکسیون دیکتاتورهای خاورمیانه و جهان عرب درهم پیچیده شود». این روزنامه در عین حال نوشته است که «از مدافعان چند ده هزارنفری قذافی خبری نبود، انگار که گارد فدائیان سرهنگ، مانند فدائیان صدام و دیگران طبلی توخالی و لشکری پوشالی بیش نبود». روزنامه جام جم وابسته به صدا و سیمای جمهوری اسلامی از آن چه در لیبی روی داده به عنوان «خیزش اسلامی» نام برده و نوشته است که «معمر قذافی در سال ۱۹۶۹ به همراهی تعدادی از افسران ارتش علیه سلطان ادریس اول کودتا کرد و بدون خونریزی قدرت را به دست گرفت، اما حالا که قرار است بعد از ۴۲ سال قدرت را ترک کند، از هیچ کوششی برای ماندن دریغ نمی‌کند و در منظر او بی‌ارزش‌ترین چیز، جان مردم لیبی است». «خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب» روزنامه اعتماد از «خودسوزی یک معلم تهران در میدان انقلاب» تهران خبر داده است. این روزنامه با اشاره به این که «یک شهروند تهرانی غروب دیروز در ضلع شمال غربی میدان انقلاب تهران دست به خودسوزی زد» نوشته است که این مرد جوان «با بنزین» اقدام به خودسوزی در میدان انقلاب کرد. روزنامه اعتماد این «معلم» را «جوان م» و «۳۰ و چند ساله» توصیف کرده و نوشته است که پس از اقدام او برای خودسوزی «توسط آتش‌نشانی خاموش و به بیمارستان منتقل شد و درباره وضعیتش اطلاع جدیدی به دست نیامده است». این روزنامه اسم و مشخصات این مرد جوان که در میدان انقلاب تهران خودسوزی کرده را ذکر نکرده اما شغل او را «معلمی» عنوان کرده است. در سال‌های اخیر اخبار برخی از خودسوزی‌های اعتراض‌آمیز در ایران منتشر شده است. از جمله در اواخر بهمن ۱۳۸۷ مردی که رسانه‌ها او را «جانباز جنگ» معرفی می‌کردند در مقابل مجلس شورای اسلامی خودسوزی کرد. این «جانباز معترض» پس از مراجعه مکرر به برخی از اعضای مجلس از جمله اسماعیل کوثری از فرماندهان پیشین سپاه و بر اثر بی‌توجهی به درخواست‌هایش شد خودسوزی کرد و جان باخت، اما علی لاریجانی، رئیس مجلس، چندی بعد ادعا کرد که او یک «معتاد» بوده، اما محمد دهقان یک نماینده دیگر مجلس شورای اسلامی خودسوزی این مرد را «پیامی به مجلس و بقیه مسئولان» توصیف کرده و گفته بود که «چه جانباز باشد چه نباشد یک انسان بوده که طبق قانون اساسی همه ایرانیان از حقوق مساوی برخوردارند و طبق همین قانون اساسی همه باید از تعرض مصون باشند». وزیر علوم: وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است روزنامه کیهان اظهارات وزیر علوم دولت احمدی‌نژاد درباره لزوم اجرای تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها را منتشر کرده و از قول وی نوشته است که «وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است». به نوشته این روزنامه، کامران دانشجو همچنین گفته است که «کجای قرآن و سنت رسول‌الله اختلاط تجویز شده است؟» و «وجود اختلاط برای به دست آوردن علم و دانش غلط است، اختلاط یعنی مناسبات به سبک غربی که این مناسبات غلط است». وزیر علوم دولت محمود احمدی‌نژاد گفته است که «در خصوص اسلامی شدن دانشگاه‌ها برنامه من از ابتدا در دو حوزه محتوا و مناسبات بوده است که در هر دو مقوله حرکت و فعالیت کردیم» و «در مورد اسلامی شدن دانشگاه‌ها بحث زیاد است و ما در خصوص اسلامی شدن دانشگاه‌ها ۲۱۸ جلسه داشتیم». به نوشته کیهان، کامران دانشجو با اشاره به مخالفت‌های گسترده با تفکیک جنسیتی در دانشگاه و همچنین سرویس‌های دانشگاهی گفته است که «برخی بعد از ۳۲ سال که از انقلاب می‌گذرد با جسارت می‌گویند که چرا سرویس اتوبوس دانشگاه‌ها را جدا می‌کنید»، آیا «من باید توجیه کنم که چرا این کار خوب است؟» وزیر علوم در عین حال گفته است که در بخشی از مباحث مربوط به «اسلامی کردن دانشگاه‌ها» و به ویژه آن چه با عنوان «تحول در علوم انسانی» در حال اجراست، «چون دغدغه مقام رهبری است، ورود پیدا کرده و در این راستا مراجع و منابع را هماهنگ نموده است».
ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا با تهیه پیش‌نویس قطعنامه‌ای از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواسته‌اند تا در واکنش به سرکوب‌های سوریه، تحریم‌هایی را علیه دولت بشار اسد و برخی شرکت‌های سوری به اجرا بگذارد.آمریکا و اتحادیه اروپا با تهیه پیش‌نویس قطعنامه‌ای از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواسته‌اند تا در واکنش به سرکوب‌های سوریه، تحریم‌هایی را علیه دولت بشار اسد و برخی شرکت‌های سوری به اجرا بگذارد. به گزارش خبرگزاری رویترز، تعدادی از دیپلمات‌های شورای امنیت که نخواستند نامشان فاش شود گفته‌اند این پیش‌نویس توسط ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، آلمان و پرتغال تهیه شده و این کشورها خواستار تحریم بشار اسد و چند مقام بلند پایه سوری و در عین حال قرار گرفتن نام چند شرکت سوری در فهرست سیاه شورای امنیت شده‌اند. تنظیم کنندگان این پیش‌نویس در عین حال امیدوارند که سرکوب‌های دولتی سوریه در دادگاه کیفری بین‌المللی لاهه مورد بررسی قرار گیرد. بشار اسد، رییس جمهور سوریه، پیشتر از قبول درخواست شورای امنیت مبنی بر پایان دادن به مقابله نظامی با معترضان سوری سر باز زده بود. به گفته سازمان ملل از زمان آغاز ناآرامی‌ها در سوریه تا کنون حدود دو هزار و ۲۰۰ تن کشته شده‌اند. یک منبع آگاه به خبرگزاری رویترز گفته است که در این پیش‌نویس نام چهار شخص و دو یا سه شرکت ذکر شده است. به گفته وی، تنظیم‌کنندگان پیش نویس یاد شده قصد دارند این متن را در اختیار ۱۰ عضو دیگر شورای امنیت قرار دهند تا مفاد آن مورد بحث و بررسی قرار گیرد. تحریم‌های سازمان ملل علیه اشخاص به طور معمول شامل ممنوعیت سفر و مسدود کردن اموال آنها است. شرکت‌هایی که در فهرست سیاه قرار می‌گیرند نیز ضمن آن‌که اموالشان مسدود می‌شود، از سوی این شورا غیر قانونی شناخته شده و شرکت‌های بین‌المللی از انجام معامله با آنها منع می‌شوند. قطعنامه‌های شورای امنیت برای اجرایی شدن باید مورد توافق حداقل ۹ عضو این شورا قرار گیرد و در عین حال از سوی هیچ یک از اعضای دائم شورای امنیت وتو نشود. هنوز مشخص نیست که شورای امنیت در خصوص این قطعنامه چه تصمیمی خواهد گرفت، اما خبرگزاری رویترز تأکید می‌کند روسیه، آفریقای جنوبی و هند پیش از این اعلام کرده بودند که خواستار مذاکره با دمشق هستند و بر این باورند که باید به بشار اسد فرصت داد تا وعده اصلاحات خود را اجرایی کند. پیش از این ، آمریکا بشار اسد و شش مقام بلندپایه سوریه را به دلیل سرکوب معترضان مشمول تحریم کرده و اموال و دارایی‌های آنها در آمریکا را توقیف کرده بود. بان گی مون: بشار اسد همچنان به سرکوب‌ها ادامه می‌دهد در عین حال دبیر کل سازمان ملل متحد نیز روز دوشنبه تأکید کرد که بشار اسد برخلاف قول‌هایی که داده بود، همچنان به سرکوب خونین معترضان در سوریه ادامه می‌دهد. بان گی مون در نشست فوق‌العاده شورای حقوق بشر سازمان ملل در باره سوریه، با اظهار اینکه بسیاری از رهبران جهان با آقای اسد تماس گرفته و از وی خواسته‌اند به سرکوب معترضان پایان دهد، از دمشق خواست تا به این درخواست‌ها عمل کند. دبیر کل سازمان ملل متحد هفته گذشته اعلام کرده بود که در تماس تلفنی که با بشار اسد داشت، رئیس جمهور سوریه متعهد شده بود که از اعمال خشونت علیه معترضان خودداری خواهد کرد. هفته گذشته همچنین سازمان ملل بر سر اعزام هیئتی از سازمان ملل برای بررسی وضعیت حقوق بشر در سوریه توافق کرده و این تیم روز شنبه برای یک سفر پنج روزه وارد سوریه شد و از روز یکشنبه تحقیقات خود را در دمشق آغاز کرد. خبرگزاری فرانسه گزارش کرده است که روز دوشنبه و در حالی که این هیئت در «حُمص» مشغول تحقیق و بررسی بودند، نیروهای بشار اسد چهار معترض را در این شهر از پای در آورده‌اند. فعالان حقوق بشری در سوریه می‌گویند روز دوشنبه هشت تن در «حُمص» و دو تن در «حَما» جان باخته‌اند. پیشتر آمریکا، کانادا و اتحادیه اروپا، پس از پنج ماه سرکوب در سوریه از بشار اسد خواسته بودند تا از قدرت کناره‌گیری کند . آقای اسد روز یکشنبه در واکنش به این اظهارات، تأکید کرد که در قدرت باقی می‌ماند و نسبت به اقدام نظامی خارجی علیه سوریه هشدار داد.
ایالات متحده آمریکا نسبت به خبر انتقال سانتریفوژهای غنی‌سازی اورانیوم به تأسیسات زیرزمینی فردو که در کوه‌های نزدیک قم ساخته شده‌است ابراز نگرانی کرد. به گفته سخنگوی وزارت خارجه آمریکا «هیچ دلیل معقولی» برای عملیات غنی‌سازی اورانیوم ایران دیده نمی‌شود.ایالات متحده آمریکا نسبت به خبر انتقال سانتریفوژهای غنی‌سازی اورانیوم به تأسیسات زیرزمینی فردو که در کوه‌های نزدیک قم ساخته شده‌است ابراز نگرانی کرد. فریدون عباسی، رییس سازمان انرژی اتمی ایران، روز دوشنبه از انتقال تعداد نامشخصی سانتریفوژ از تاسیسات غنی‌سازی نطنز به تاسیسات جدید غنی‌سازی اورانیوم در فردو خبر داده و از انتقال این دستگاه‌ها به عنوان بخشی از روند آماده‌سازی تاسیسات غنی‌سازی فردو یاد کرده‌است. ویکتوریا نولند، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا، روز دوشنبه در واکنش به این خبر گفت که «این گزارشها نگران‌کننده‌است» و افزود که «برنامه هسته‌ای ایران هیچ دلیل معقولی برای عملیات غنی‌سازی اورانیوم تا نزدیک به ۲۰ درصد که هم‌اینک در حال انجام آن است ارائه نمی‌دهد.» خانم نولند به خبرنگاران گفت که برنامه هسته‌ای ایران «هیچ دلیل معقولی هم برای افزایش تولید این نوع از غنی‌سازی و انتقال سانتریفوژها به زیر زمین ارائه نمی‌دهد.» نمای ماهواره ای از تاسیسات مخفی فردو در نزدیکی قم که در برابر بمباران هوايی بسيار مقاوم است. سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اظهار داشت: «قصور ایران در انجام تعهداتش درخصوص تعلیق فعالیت‌های غنی‌سازی تا ۳٫۵ درصد و در حدود ۲۰ درصد دلیلی شده‌است تا همه ما در جامعه بین‌الملل به نیات ایران شک کنیم.» تاسیسات غنی‌سازی فردو به صورت مخفی و در درون کوهی در حدود ۱۵۰ کیلومتری جنوب تهران ساخته شده و افشای ساخت آن در اواخر تابستان ۸۸، وقفه تازه‌ای را در مذاکرات هسته‌ای ایران و شش قدرت جهانی در پی داشت. ماه گذشته روزنامه «ديلی تلگراف» از قول کارشناسان نوشت که انتقال بخش مهم و حساس غنی‌سازی اورانيوم به اين تاسيسات مستحکم و کوهستانی امکان و احتمال موفقيت ايران برای رسيدن به مرز توليد سلاح هسته ای را افزايش خواهد داد. به رغم صدور چهار قعطنامه تحریمی سازمان ملل علیه ایران برای متوقف کردن غنی‌سازی اورانیوم، مقامهای دولت تهران همچنان به برنامه اتمی خود ادامه داده‌اند. دو ماه پیش مقامهای جمهوری اسلامی اعلام کرده بودند که قصد دارند تولید اورانیوم با غلظت بالا را به تاسیسات زیرزمینی فردو منتقل کنند و فریدون عباسی دوانی، معاون رئیس جمهور روز دوشنبه با اعلام آغاز این انتقال گفت که متخصصان هم‌اینک سرگرم آماده‌سازی سایت فردو برای جا دادن سانتریفوژها هستند. ماه گذشته دو دیپلمات که نخواستند نامشان فاش شود به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفتند که مقامهای ایرانی اخیراً به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته‌اند نیمی از حدود سه هزار سانتریفوژی که قرار است در سایت زیرزمینی ففردو نصب شود برای غنی‌سازی اورانیوم تا حدود ۲۰ درصد استفاده خواهد شد. به گفته آنان، بقیه سانتریفوژها قرار است اورانیوم را با غلظت ۳٫۵ درصد تولید کنند. غنی‌سازی اورانیوم به میزان ۲۰ درصد از مسائل نگران‌کننده برای قدرت‌های جهانی است، زیرا از چنین موادی می‌توان در کلاهک‌های هسته‌ای نیز استفاده کرد. جمهوری اسلامی ایران این گونه نگرانی‌ها را بی‌اساس خوانده است.
بان کی مون، دبیر کل سازمان ملل می گوید بشار اسد برخلاف قول اخیرش به او، همچنان به سرکوبی خونین معترضان در سوریه ادامه می دهد. بان کی مون در نشست فوق العاده شورای حقوق بشر سازمان ملل درباره سوریه افزود که بسیاری از رهبران جهان با اسد تماس گرفته و از او خواسته اند به اینگونه عملیات پایان دهد. ناوی پیلای، کمیسیرحقوق بشر سازمان ملل نیز شمار کشته شدگان در اعتراض های پنج ماه گذشته در سوریه را 2.200 نفر اعلام کرد. آمریکا، اتحادیه اروپا، مصر، عربستان سعودی، اسرائیل، کویت و قطر در زمره کشورهایی بودند که رفتار دولت سوریه را محکوم کردند، در حالیکه روسیه، کوبا و چین با هرگونه فشاری بر دولت بشار اسد مخالفت کردند. نشست شورای حقوق بشر که دیروز آغاز شد، امروز نیز ادامه دارد.
ایالات متحده و اتحادیه اروپا با تهیه پیش نویس قطعنامه‌ای از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواستند تحریم‌هایی علیه بشار اسد و چندین مقام بلند پایه سوریه درنظر بگیرد. چند دیپلمات غربی که حاضر به ذکرنامشا ن نشدند به خبرگزاری رویترز خبردادند که تهیه کنندگان این پیش نویس، آمریکا، بریتانیا، فرانسه، آلمان و پرتغال هستند. این تحریم ها شامل چند موسسه سوری نیز می شود و این کشورها امید دارند این موسسات را درفهرست سیاه نام هایی قراردهند که به دلیل نقش داشتن در سرکوبی مخالفان، تحت پیگرد دادگاه کیفری بین المللی لاهه قراردارند. به گفته «ناوی پیلاری» کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، پنج ماه اعتراض و سرکوبی درشهرهای مختلف سوریه بیش از ۲۲۰۰ نفر کشته برجای گذاشته است.
بهای طلا دربازار آسیا روز سه شنبه رکورد تازه ای را شکست و به ۱۹۱۰ دلار برای هر اونس رسید. رسیدن قیمت طلا به ۱۹۱۰ دلار برای هر اونس، بالاترین افزایش در طول ۲۹ سال گذشته بوده است. این درحالیست که با وجود افزایش اندک بازار سهام آسیا درروز سه شنبه، در طول یک ماه گذشته ارزش سهام پایین آمده است، و دراروپا نیز نگرانی از بحران مالی فروکش نکرده است. درهمین حال بهای نفت خام تغییری نکرد و درسطح بشکه ای ۸۴ دلار و ۴۰ سنت باقی ماند.
سیف الاسلام پسر دوم معمرقذافی که پیشتر دستگیری‌اش توسط مخالفان اعلام شده بود، درنخستین ساعات بامداد سه شنبه در میان هوادارانش ظاهرشد. وی درحالی که هواداران حکومت قذافی اورا بر دوش داشتند، در هتل «ریکسُوس» و دربرابر چشمان خبرنگاران خارجی حضور مختصر خود را به نمایش گذاشت، و اعلام کرد که به مناطق دیگر طرابلس، پایتخت، هم خواهد رفت. سیف الاسلام در باره سرهنگ قذافی گفت که پدرش همچنان درطرابلس پایتخت لیبی به سر می‌برد و سالم است. این درحالیست که درشامگاه دوشنبه، تلویزیون الجزیره خبرداد که پسر ارشد معمرقذافی، محمد نیز که درمنزل مسکونی‌اش دربازداشت بود، از دست مخالفان گریخته است. به گزارش الجزیره، این فرار با کمک نیروهای وفدار به سرهنگ قذافی میسر شده است.
دادستان نیویورک سایروس ونس جونیور، اظهارداشت که تصمیم گرفته است پرونده دومینیک استراوس کان، مدیرعامل پیشین صندوق بین المللی پول، که متهم به تجاوز به «نفیساتو دیالو» نظافتچی هتلی دراین شهر شده بود، را مختومه اعلام کند. اندکی پیش از این اظهارات، دادستان نیویورک، شاکی این پرونده، «نفیساتو دیالو» را درهمراهی وکیلش به دفتر خود احضار کرد، و دلایل تصمیم خود را به آنان ابلاغ کرد. پس از آن که اعتبارِ اظهارات این زن که دومینیک استراوس کان را متهم به تجاوز جنسی کرده بود، زیر سوأل قرار گرفت و مطبوعات آمریکا از دروغ‌های وی پرده برداشتند، شانس پیروزی دادستان نیویورک در محکوم کردن مدیرعامل پیشین صندوق بین المللی پول نیز کاهش یافت. به نوشته روزنامه‌های نیویورک، قاضی دادگاه روز سه شنبه پس از بررسی این تصمیم دادستان، پرونده دومینیک استراوس کان را رسمأ خواهد بست، و اورا از همه اتهامات وارده مبرا خواهد دانست.
لیلا حاتمی به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران در بخش کشفِ استعدادهای تازه سی و هفتمین جشنواره فیلم‌های آمریکایی «دوویل» درفرانسه، به ارزیابی آثار نو و بدیع هنر هفتم خواهد پرداخت. ریاست این بخش از جشنواره را کارگردان فرانسوی «ساموئل بن شِتری» به عهده دارد. دربخش اصلی این جشنواره، رئیس هیئت داوران کارگردان دیگر فرانسوی «اولیویه اسایاس» است و بازیگران مشهوری چون «ناتالی بای» و «کیارا ماسترویانی» از دیگر اعضای آن هستند. سی و هفتمین جشنواره فیلم های آمریکایی «دوویل» از دوم تا یازدهم سپتامبر در شهر دوویل برگزار می‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر