Posts from Khodnevis for 03/29/2010

Email not displaying correctly? View it in your browser. ساسان آقایی آزاد شد آقایی که روز اول آبان ماه بادزاشت شده بود، همکاری بسیاری از نشریات اصلاح‌طلب بوده است. پس از بازداشت آقایی، برخی منابع خبری اعلام کرده اند که دلیل بازداشت وی، انتشار نامه ۲۹۳ روزنامه نگار به سران جنبش سبز و مراجع تقلید بوده است.   ساسان آقایی مدت زیادی از زمان بازداشت خود را در بلاتکلیفی گذراند و از وی بازجویی به عمل نمی‌آمد. وی همچنین چندین بار از بند عمومی به بند ۳۵۰ زندان اونی منتقل شد.   هنوز از جزییات آزادی آقایی و این که وی با قرار وثیقه یا کفالت از زندان آزاد شده است، خبری در دست نیست.           آسایش خاطر   زلال عشق می‌خواستم که باشم عاشقانه ،میخواستم که احساس کنم، ببویم و سرمست شوم می‌خواستم بودنم را بهانه‌ای نو بخشم. می‌خواستم رگ‌هایم تازگی را در خود بدواند و به قلبم بگوید عاشق شو. می‌خواستم عطر نفس گیر زندگی نرگس مست را در شامه‌ام تا عمق روحانی روانم بالا بکشم و به خودم بگویم که هستم ...و عاشقانه هستم. میخواستم درک شعور بودن را درشعری بی دریغ جاری کنم که تا ابد هر که عاشقانه شد بخواندش و غم را به خاطره ا ی شیرین عوض کند و بخندد چون وصال باور نکردنی عاشقی که جرعه جرعه حضور معشوق بی مثالش را مز مزه می‌کند. می‌خواستم چون آبی آسمان وجود بر فرش محبت او گسترده شوم و ابری بارانی باشم که هر لحظه بر گریه بهاری بایسته است. می‌خواستم عاشق باشم. می‌خواستم فهم باشم می‌خواستم درک باشم. می‌خواستم زلال قطره ای باران باشم که بر کنار برگی سبز پر از کنگره‌های زندگی نشسته و انتظار نور خورشید را می‌کشد تا به آغوش بیکران آبی هوایی برگردد و ابرگون شود. می‌خواستم باشم و نه در وجود بی مقدار چون خودی که در دل فهم عشق آلودی جاودانه نگر و بی انتها. از: دکتررضا قهستانی   آزادي سميه فريد با وثيقه ۶۰ میلیون تومانی     به نقل از ˜کمیته گزارشگران حقوق بشر، امروز یک‌شنبه ۸ فروردین، سمیه فرید فعال حقوق زنان و عضو سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) با تودیع وثیقه  ۶۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شد.  وي قرار بود در روز اول فروردین آزاد شود اما دادگاه انقلاب با اعلام این˜ که قاضی پرونده به مرخصی رفته است و تا ۷ فروردین نیز بازنخواهد شت، از آزادی او جلوگیری ˜کرده بود.    سمیه فرید در حالی بازداشت شده بود ˜که در پی تماس دادگاه انقلاب برای باز پس گیری برخی از وسایل متعلق به همسرش و ملاقات احتمالی با وی به دادسرای ویژه‌ی اوین مراجعه ˜کرده بود.  سميه فريد پیش از این نیز در اسفند ۸۵ ، به همراه ۳۶ تن از فعالان جنبش زنان در مقابل دادگاه انقلاب بازداشت و در دادگاه با اتهامات اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ˜کشور، اخلال در نظم عمومی و تمرد از دستور پلییس روبرو شده بود     دشمنانی دانا یا دوستانی نادان؟! بیش از یک سال از راه اندازی تلویزیون فارسی بی‌بی‌سی می گذرد و این رسانه توانسته است در این مدت کوتاه جایگاهی قابل قبول در میان مخاطبان فارسی زبان خود کسب کند، واکاوی این موفقیت می‌تواند ایرادات رسانه های داخلی و سیستم مدیریت افکار عمومی حاکم بر ایران را به روشنی به کلیه فعالین عرصه‌ی رسانه بنمایاند ، شاید در آینده‌ای نه چندان دور در قالب مجموعه مقالاتی به بررسی این عملکرد پرداختم، اما نکته‌ای که در این پست قصد صحبت پیرامون آن را دارم چندان به این موضوع بی ارتباط نیست . یک یا دو ماه پیش به طور اتفاقی بخش‌هایی از برنامه ی دیروز – امروز – فردا را که از شبکه‌ی سوم تلویزیون دولتی ایران پخش می‌شد به نظاره نشستم، درست خاطرم نیست میهمانان این برنامه چه کسانی بودند اما در بخشی از برنامه قسمت‌هایی از صحبت‌های آقای خامنه‌ای را پخش کردند که می گفتند: دشمن در کمین است و دندان تیز کرده، من اینها را می‌بینم، اما چه کنم که برخی نمی بینند ( من نقل به مضمون کردم ، عین جملات خاطرم نیست). شاید بسیاری حکومت ایران را متهم کنند که مدام در حال خلق دشمنانی فرضی است و همیشه سعی بر این است پای یک دشمن در میان باشد، اما اگر کمی واقع بینانه به اتفاقات اطراف‌مان نگاه کنیم ملاحظه می کنیم نظام حاکم بر جهان به این شکل است که در این آشفته بازار هر کسی به فکر منافع خودش باشد، حال زمانی این منافع با منافع دولتی هم سو است و زمانی هم در تضاد، تلاش یک دولت یا حکومت در جهت کسب منافعش را نمی‌توان دشمنی نامید اما به هیچ وجه نمی‌توان منکر این قضیه شد که همانطور که ایران در برخی کشو‌ها مانند فلسطین و لبنان اقداماتی در جهت منافعش می‌کند، کشورهای بسیاری نیز قصد اعمال سلیقه در مدل حکومتی ایران دارند. بخش عظیمی از جامعه‌ی کنونی ایران علیرغم سیاست زدگی چندان سیاسی نیستند، اما عملکرد نادرست قسمت‌هایی از حاکمیت بویژه قوه‌ی مجریه که مسئول تامین نیازهای روزمره‌ی مردم است باعث شده است تا نارضایتی به شکلی باور نکردنی در افکار مردم رخنه کند و به این مجموعه اضافه کنید عدم شناخت رسانه و ناتوانی در مدیریت افکار عمومی را. نباید فراموش کرد که یک جامعه را افراد الیت و نخبه‌ی آن به رشد و شکوفایی می‌رسانند، حال آنکه تمام تلاش رسانه‌های داخلی بر مدیریت بخش‌های نا آگاه جامعه استوار بوده است و این امر در بلند مدت حاکمیت را با خلا نیروی انسانی متخصص و به تبع آن افزایش نارضایتی‌ها مواجه خواهد کرد که با توجه به روابط نه چندان حسنه‌ی ما با دنیا مشکلات بیشتری را برای ایران به همراه خواهد آورد، از طرفی در جو کنونی با ایراد اتهامات متعدد به افرادی که توانایی‌هایی هرچند کوچک برای کمک به برون رفت از بحران دارند حلقه‌ی دوستان حکومت روز به روز تنگ‌تر و تنگ‌تر می‌شود و با دشمن تراشی‌های داخلی قدرت‌های خارجی برای اعمال تصمیم بیشتر بر سرنوشت مردم ایران راغب‌تر می‌شوند. هنوز هم می توان از بروز مشکلات بزرگ تر جلوگیری کرد، سخت است اما شدنی است.   نمونه​ای از مغایرت در انتشار خبر   برمبنای آنچه که رادیو زمانه، سایت جرس و رادیو فردا اعلام کرده​اند:​   مامورين امنيتی نه تنها اجازه برگزاری تشييع پیکر را به خانواده و بيت آقای منتظری ندادند، بلکه پيکر ماه سلطان ربانی همسر فقيه آزاده را هم در جای ديگری که گلزار شهدای قم باشد و در قطعه مادران شهيد دفن کرده​اند! این که از رسوایی اطلاعات و سپاهیان افسارگسیخته و یاران "رهبر فرزانه" که محل دفن را هم آنها تعیین میکنند.   حالا برسيم به بی​بی​سی فارسی. اگر به اين صفحه مراجعه کنيد ميبينيد که به اين موضوع مهم که پيکر آن تازه درگذشته "در جای ديگری" (غير از آنجايی که خانواده و خود ايشان از قبل مشخص کرده بودند)، دفن شده اشاره​ای نشده است در سایت بی​بی​سی. نیازی به توضیح نیست که این بخش از ماجرا ارزش خبری زیادی هم دارد.   مشکل در کجاست؟ بی​بی​سی فارسی خلاف واقع گزارش میدهد یا جرس و رادیو زمانه و رادیو فردا که هرسه به نقل​قول مستقیم از احمد منتظری خبر "دفن شدن در جای دیگری" را میدهند؟ رادیو فردا هنوز وبسایت خودش را آپدیت نکرده است اما در بخش شبانگاهی خود رادیو در این مورد گرازش داد. اما رادیو زمانه و جرس هردو مستقیم در این مورد از احمد منتظری نقل قول کرده​اند. حقیقت ماجرا چیست؟ به واقع مسوول این شیرین‌کاریهای رسانه​ای کیست؟    احتمال میدهم که بی​بی​سی فارسی دست به خودسانسوری و تلطیف خبر (به عبارت بهتر تحریف خبر) زده باشد، با این همه فعلاً قضاوت نمی‌کنیم و منتظر روشن شدن ماجرا و توضیحات بیشتر آنها می‌مانیم، البته اگر کسی پاسخگو باشد.    http://www.rahesabz.net/story/12792/ http://zamaaneh.com/news/2010/03/post_12630.html http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2010/03/100328_l30_montazeri_wife_funeral_procession.shtml     سال نو چگونه تحویل می‌شود؟ عرض جغرافیایی صفر درجه، خط استوا عرض جغرافیایی 45 درجه عرض جغرافیایی 90 درجه، قطب شمال منبع تصاویر: WIKIMEDIA COMMONS ظهر حقیقی یا نیم روز، زمانی است که خورشید در بیشترین ارتفاع محلی خود ظاهر می‌شود. اما این بیشترین ارتفاع مورد بحث به دو پارامتر موقعیت رصد کننده (عرض جغرافیایی) و تاریخ رصد بستگی دارد. ما روی زمین که یک جسم کروی است، زندگی می‌کنیم. بنابراین بیشترین ارتفاع محلی خورشید به عرض جغرافیایی که در آن ساکن هستیم، بستگی دارد. فرض کنیم سه دوست، یکی ساکن در استوا (عرض جغرافیایی صفر درجه)، دومی ساکن در عرض جغرافیایی 45 درجه و سومی ساکن قطب حقیقی شمال (عرض جغرافیایی 90 درجه) باشند. همچنین فرض می‌کنیم که هر سه بر روی یک طول جغرافیایی زندگی می‌کنند. در هنگام ظهر محلی و در اولین روز از بهار، دوست ساکن بر خط فرضی استوا می‌تواند  خورشید را درست در بالای سر خود مشاهده کند. این در شرایطی است که به دلیل انحنای کره زمین، دوست دوم که در عرض حغرافیایی 45 درجه زندگی می‌کند، خورشید را در ارتفاع 45 درجه و در سمت جنوب می‌بیند. در همان زمان دوست سوم که در قطب شمال ساکن است، خورشید را درست در لبه افق و روبروی خود می‌یابد، درست مثل اینکه خورشید قصد دارد تازه طلوع کند. (تصاویر روبرو) اما با گذشت روزها، این سه دوست مشاهده خواهند کرد که ارتفاع خورشید در آسمان نیز تغییر می‌کند. این تغییر ارتفاع به کجی محور زمین و چرخش آن به دور خورشید وابسته است. محور زمین نسبت به امتداد صفحه استوای خورشید، که زمین روی آن به دور این تک ستاره منظومه شمسی می‌چرخد، 23/5 (بیست و سه و نیم) درجه کج است. اما خصوصیت اصلی این محور کج این است که نسبت به دستگاه اینرسی، همواره در یک جهت قرار دارد. بنابراین با چرخش زمین به دور خورشید، زاویه تابش نور به عرضهای جغرافیایی مختلف زمین دائماً تغییر می‌کند. همین موضوع است که باعث می‌شود ما در زمین چهار فصل مختلف داشته باشیم. حال دوباره به سراغ آن سه دوست می‌رویم تا ببینیم با چرخش زمین به دور خورشید، ارتفاع رویت این ستاره در نیمروز محلی آنها چگونه تغییر می‌کند. اگر یادتان باشد ما آنها را در ابتدای فصل بهار و وقتی که آفتاب مستقیماً بر سر دوست ساکن استوا می‌تابید، رها کردیم. هر چه از ابتدای بهار دور شویم و به تابستان نزدیک گردیم، دوست ساکن بر خط استوا شاهد خواهد بود که خورشید در ظهر محلی، به سمت شمال متمایل شده و از ارتفاع آن کاسته می‌شود. این کاهش ارتفاع تا ابتدای تابستان به 66/5 درجه شمالی که معادل 90 منهای 23/5 درجه است، خواهد رسید. حتماً این عدد آخری را به یاد دارید، بلی میزان کجی محور زمین معادل 23/5 درجه است. از طرف دیگر دوست ساکن در مدار 45 درجه شمالی، خورشید را هر روز ظهر بالاتر و بالاتر می‌بیند تا جایی‌که خورشید در یک ظهر داغ در ابتدای تابستان به ازتفاعی معادل 90 منهای عرض جغرافیایی محل (45 درجه) به اضافه عدد معروف 23/5 درجه برسد (حاصل عبارت خواهد بود از 68/5 درجه). برای دوست ساکن در قطب شمال نیز همین رویداد تکرار می‌شود با این تفاوت که چون عرض جغرافیایی او 90 است، بیشترین ارتفاع خورشید به 23/5  (بیست و سه و نیم) درجه خواهد رسید. این موقعیت مکانی زمین نسبت به خورشید را انقلاب تابستانی برای نیم کره شمالی زمین می‌گویند. همین شرایط برای ابتدای زمستان (انقلاب زمستانی) نیز مشاهده می‌شود با این تفاوت که در خط استوا، کاهش ارتفاع خورشید جنوبی خواهد بود و در سایر عرضهای جغرافیایی شمالی، از ارتفاع خورشید تا حداکثر 23/5  (بیست و سه و نیم) درجه کاسته خواهد شد. در این حالت، نیم‌کره جنوبی زمین به سمت خورشید تمایل داشته و ساکنین آن تابستانی داغ را در شرایطی تجربه می‌کنند که هم سیاره‌ای‌هایشان در نیم‌کره شمالی احتمالاً مشغول پارو کردن برف هستند. اما در دو موقعیت، هر دو نیم‌کره به یک میزان از نعمت پرتوهای گرما بخش خورشید بهره‌مند می‌گردند. این دو موقعیت را اعتدال‌های بهاری و پاییزی گویند. برای کسی که ساکن محدوده استوای زمین است چنین به نظر می‌آید که با نزدیک شدن به اعتدال بهاری، از تمایل جنوبی خورشید کاسته می‌شود تا جاییکه در لحظه گذر زمین از موقعیت اعتدال بهاری، ارتفاع خورشید در ظهر هنگام برای او به 90 درجه و درست بالای سرش خواهید رسید. مجدداً با گذر روزها و دور شدن از اعتدال بهاری، خورشید متمایل‌تر می‌تابد اما این‌بار تمایل خورشید شمالی خواهد بود. از نظر برخی از قدما که تصور می‌کردند زمین مرکز عالم است و همه اجرام سماوی دیگر به دور آن می‌چرخند، این تغییر تمایل تابش، مثل گذر خورشید از نیم‌کره جنوبی آسمان به نیم‌کره شمالی آن به نظر می‌رسید. زمین در انقلاب تابستانی (برای نیم‌کره شمالی)   زمین در تعادل (بهاری و یا پاییزی)   زمین در انقلاب زمستانی (برای نیم‌کره شمالی)   در واقع اگر با این  تصور قدیمی به دنیا نگاه کنیم، زمین را مرکز با هیبت دنیایی پر از اجرام ریز و درشت سماوی خواهیم یافت که همگی بر دور سیاره آبی رنگ ما می‌چرخد. در واقع چشم انسان قادر به تشخیص دوری یا نزدیكی اجسامی كه بیش از 300 متر با او فاصله دارند، نمی‌باشد. به همین دلیل ما قادر به تشخیص فواصل عظیمی كه بین اجرام آسمانی وجود دارد، نیستیم. از نگاه ما، فاصله زمین تا ماهواره درخشانی كه با سرعت آسمان را طی می‌كند با فاصله زمین تا یك كهكشان عظیم كه در لبه‌های فضا قرار دارد، یكسان است و ما هر دو را در یك عمق احساس می‌كنیم. حال می‌توان فهمید كه چرا از منظر یک ناظر زمینی، آسمان شب همانند گوی بزرگی است که زمین در مرکز آن قرار دارد و تمامی اجرام سماوی به سطح داخلی آن چسبیده‌اند.   با اینكه ستارگان صورت‌فلكی شكارچی (Orion) بسیار از هم دورند، ما آنها را روی یك صفحه می‌بینیم.   این تصور باعث شده بود که منجمان قدیمی تصور کنند گوی بزرگی اطراف زمین را در‌بر‌گرفته و همه اجرام سماوی روی سطح این گوی حرکت می‌کنند. اگر ما هم برای لحظات کوتاهی همین  تصور قدیمی را درست فرض کنیم، می‌توانیم بسیاری از پدیده‌های نجومی را با زبانی ساده‌تر بیان کنیم. گوی سماوی را می‌توان مدل بزرگ و یا حجیم شده‌ای از کره زمین فرض کرد. با این دید، خط استوا و قطب‌های زمین خواهرانی روی گوی سماوی خواهند یافت. استوای سماوی، دقیقاً بر فراز استوای زمینی و قطبهای سماوی نیز به همین ترتیب بر فراز قطبهای زمینی قرار خواهند گرفت. با این فرضیات و تعاریف اگر مسیر حرکت ظاهری خورشید را (فراموش نکنید که ما الان مرکز عالم هستیم و همه به دور ما می‌چرخند!) روی کره سماوی رسم نماییم، دایره‌ای هم مرکز با دایره استوای سماوی خواهد شد که با صفحه استوای سماوی 23/5  (بیست و سه و نیم) درجه زاویه خواهد ساخت. (فکر می کنید این 23/5  (بیست و سه و نیم) درجه از کجا آمده است؟)   مسیر حدکت خورشید بر دایره سماوی و لحظه تحویل سال نو خورشید در مسیر حرکت سالیانه خود بر روی این دایره عظیم سماوی که به نظر 23/5 (یست و سه و نیم) درجه کج هم می‌آید، دو بار باید از محدوده استوای سماوی گذر کند. یک بار از نیم‌کره سماوی جنوبی وارد نیم‌کره سماوی شمالی می‌شود و بار دیگر، زمانی است که مسیر برگشت به جنوب را در پیش می‌گیرد. درست آنجایی‌که خورشید در مسیر شمالی خود، خط استوای سماوی را قطع می‌کند، زمانی است که ما باید سال خورشیدی قدیمی را تحویل خاطره‌هایمان داده و سالی خوب، خوش و پر از رویدادهای قشنگ و با برکت برای سال آینده‌امان آرزو کنیم. درست در همان لحظه است که باید از آن کسی که این همه نظم را منظم ساخته و آن همه احوال را متحول نموده بخواهیم که دانایی‌مان را فزونی داده و شناختمان را بیشتر کند. ‌ با این حساب سال نو هنگامه عبور رد ظاهری خورشید بر کره سماوی از فراز خط استوا آغاز می‌شود. پس اگر مایل هستید، اولین کسی باشید که خورشید بعدازظهر سال نو را ملاحظه می‌کند باید به جایی روی خط استوای زمین سفر کنید که لحظه تحویل سال نو به زمان محلی در آنجا دقیقاً ساعت 12 ظهر باشد. اما به شما بگوییم که این مکان روی استوای زمین ثابت نیست و هر سال با سال قبل از خود تفاوت دارد. این موضوع بدان دلیل است که طول سال خورشیدی حدوداً معادل 365 روز و 6 ساعت است. بنابراین هر سال باید تقریباً 6 ساعت دیرتر تحویل سال نو را جشن بگیریم. و به همین دلیل هر 4 سال یکبار باید یک روز به طول روزها اضافه کنیم که سال کبیسه نامیده می‌شود. بعد از اسلام، در ایران تقویم منظمی وجود نداشت. درمحافل سیاسی و علمی جهان اسلام كه ایران نیز بخشی از آن به حساب می‌آمد، تقویم هجری قمری به كار می‌رفت، اما در بین عامه مردم ایران تقویم كهن باستانی (تقویم یزدگردی) معمول بود . اما در حساب‌های كبیسه این تقویم سهل‌انگاری زیادی می‌شد، تاجاییكه در عهد ملكشاه سلجوقی، نوروز به اواسط شهریور ماه رسیده بود! این مسائل مشكلات عدیده‌ای را در حساب‌های مالی و خراجی یك سال ایجاد نموده بود. دستگاه مختصات جغرافیایی این دستگاه از یك دایره بزرگ اصلی كه آن را استوا می‌نامند و تعدادی دایره بزرگ فرعی كه عمود بر استوا بوده و آنها را دوایر روز نامگذاری كرده‌اند تشكیل شده است. دوایر روز از دو قطب شمال و جنوب حقیقی زمین می‌گذرند و در محل تلاقی با خط استوا بر آن عمود هستند. به نیم‌دایره‌ای كه از قطب شمال تا قطب جنوب كشیده شود، نیمروزان یا نصف‌النهار می‌گویند. جغرافی‌دانها زمین را با 24 نیمروزان اصلی تقسیم بندی کرده اند كه فاصله بین آنها 15 درجه است. به خط استوا و دوایری كه به موازات آن رسم می‌شوند، مدار می‌گویند. مدارها بر دوایر روز عمود هستند و مركز تمام آنها روی محور چرخش زمین قرار دارد. زاویه بین شعاع حامل هر نقطه (شعاعی كه نقطه‌ای از سطح را به مركز كره زمین وصل می‌كند) با صفحه استوا را عرض جغرافیایی آن نقطه می‌نامند كه در حقیقت زاویه بین مدار مكان مورد نظر و مدار استوا است. عرض جغرافیایی می‌تواند مقداری از 90+ درجه تا 90- درجه داشته باشد. مقدار 90+ درجه برای قطب شمال، مقدار صفر برای نقاط واقع بر مدار استوا و مقدار 90- درجه برای قطب جنوب در نظر گرفته می‌شود. درجه بندی زمین بر اساس طول و عرض جغرافیایی صورت می‌گیرد مختصه دوم كه طول جغرافیایی است، زاویه بین نیمروزان محلی و نیمروزان مبدأ -نصف‌النهار مبدأ- است. این زاویه در جهت شرق اندازه‌گیری می‌شود و محدوده آن بین صفر تا 360 درجه است. البته در بعضی مراجع، محدوده طول جغرافیایی بین صفر تا 180 درجه غربی و شرقی تقسیم‌بندی شده است.   به همین سبب دانشمندان آن زمان به همت حكیم عمر خیام نیشابوری و با حمایت ملكشاه سلجوقی و وزیر دانشمند وی، خواجه نظام الملك طوسی، به اصلاح و احیای تقویم خورشیدی ایرانی پرداختند و تقویم تازه را به لقب سلطان جلال‌الدین ملكشاه، تقویم «جلالی» نامیدند. در این تقویم مقرر شد كه سال با رسیدن خورشید به نقطه اعتدال بهاری آغاز شود که همان لحظه تحویل سال است. بنابرین لحظه تحویل سال، زمانی است بین ظهر روز آخر اسفند و ظهر روز اول فروردین كه در آن هنگام خورشید از نقطه اعتدال بهاری گذر می‌کند. در این تقویم اگر تحویل سال، قبل از ظهر محلی به وقوع بپیوندد آن روز اول فروردین و اگر بعدازظهر اتفاق افتد، آن روز آخر اسفند سال قبل خواهد بود.     به منظور کسب اطلاعات بیشتر درباره تحویل سال، تقویم و به خصوص تقویم هجری شمسی، مقالات زیر را نیز مطالعه فرمایید:        ... تاريخ تقويم        ... همه‌چیز درمورد تقویم هجری شمسی        ... چرا امسال کبیسه نیست؟        ... مقالات تخصصي تقويم     .  شهرام يزدان‌پناه، پژوهشگر علوم و فناوری فضايی .       مشروعیت یا مشروعیت؟! نگاهی به نتایج انتخابات پارلمانی عراق جمعه شب نتایج رسمی انتخابات عراق پس از گذشت نزدیک به سه هفته از زمان برگزاری اعلام شد و ائتلاف العراقیه توانست با تنها ۲ کرسی اختلاف عنوان برنده‌ی این انتخابات را از آن خود کند، نکته‌ی حائز اهمیت در این انتخابات جدا از پیشتازی ائتلافی متشکل از سنی ها و شیعیان سکولار به رهبری ایاد علاوی، جایگاه سومی بود که ائتلاف ملی عراق با ۷۱ کرسی از آن خود کرد، رهبری این ائتلاف که متشکل از احزاب تندروی متمایل به ایران است را سه گروه مجلس اعلاي اسلامي عراق به رهبري «سيد عمار حکيم»، جريان اصلاح به رهبري «ابراهيم جعفري» و جريان صدر به رهبری «مقتدا صدر» برعهده دارند. پیش از برگزاری انتخابات عراق بسیاری از سیاسیون از نفوذ روز افزون ایران در عراق با در نظر گرفتن فرض پیروزی ائتلاف ملی عراق ابراز نگرانی کرده بودند و می‌توان گفت کمتر تحلیل گری شانسی برای ائتلاف العراقیه به رهبری ایاد علاوی قائل بود اما اکنون با پیشتازی این ائتلاف سکولار نشانه‌هایی از تغییرات در نگرش مردم کشور های منطقه به مقوله ‌ی سیاستِ دینی مشاهده می‌شود. هرچند نوری المالکی، که او نیز گرایشاتی نسیت به ایران دارد، در مورد نتایج انتخابات اعلام تردید کرده و خواستار بازشماری آرا شده است اما با در نظر گرفتن قطعی بودن نتایج انتخابات پارلمانی در عراق، سوالی که مطرح می‌شود این است که به فرض ائتلاف ایاد علاوی با سایر گروه‌های راه یافته به پارلمان عراق و کسب پست نخست وزیری آیا دولت علاوی با گرایشات سکولار مشروع خواهد بود یا خیر؟!! در کشور ما نیز برخی اعتقاد دارند که حاکمان مشروعیت خود را از خدا کسب می‌کنند نه از رای مردم، پاسخ به این پرسش نیاز به شرح معنای کلمه ی مشروعیت در ادبیات سیاسی دارد، بدون شک یکی از ویژگی‌هایی که یک دولت یا حکومت برای اداره‌ی جامعه می‌بایست دارا باشد مشروعیت است اما مشروعیت به چه معناست؟! نگرشی وجود دارد که مشروعیت را مشتق شده از کلمه ی شرع می‌داند و در نتیجه سیاست در بستر دین را لازمه مشروع بودن حاکمان می‌داند، اما معنی اصلی مشروعیت که لازمه‌ی توفیق شخص یا گروهی برای اداره‌ی یک جامعه است، مشروعیت به معنای قانونی بودن و بر حق بودن و در واقع ترجمه‌ی واژه‌ی Legitimacy است ، بدین معنا که یک حکومت برای آنکه بتواند جامعه‌ای را اداره کند نیاز به مقبولیت از جانب مردمانش دارد، اگر ایاد علاوی بتواند با سایر گروه‌های راه یافته به پارلمان عراق ائتلاف کند و بیش از ۱۶۳ کرسی را در این ائتلاف جای دهد و نخست وزیر عراق شود به اعتقاد بنده شاهد تغییرات وسیعی در سایر کشور های منطقه بویژه ترکیه و ایران خواهیم بود. هر چند جمله ی قلب شد‌ ای از آیت الله مدرس در اذهان ما جای دارد که ما را حتی از اندیشیدن به جدایی دین از سیاست بر حذر می دارد اما شاید آینده‌ی عراق سکولار بتواند تجربه‌ی خوبی از توفیق یا عدم توفیق یک حکومت سکولار را برای ما ترسیم کند .   تلاش و همت مضاعف مدل احمدی‌نژاد   نامت را به من بگو   پس از انتخابات ۲۲ خرداد و اعلام انتخاب محمود احمدی نژاد به ریاست جمهوری، عده زیادی از شهروندان ایرانی در اعتراض به نتایج اعلام شده انتخابات، دست به اعتراض زدند. معترضان با حضور در خیابان‌ها و انجام راه پیمایی، نارضایتی خود را به نتایج اعلام شده نشان دادند. گرچه بعدها این اعتراضات دامنه گسترده تری یافت.   این اعتراضات اما بی هزینه نبود. عده بسیار زیادی از فعالان سیاسی، مدنی، مطبوعاتی و ... بازداشت شدند. اما در کنار این چهره‌های مشهور و شناخته شده و یا آنان که پس از بازداشت نام شان اعلام شد، تعداد بسیار زیادی از شهروندان نیز بازداشت شدند که اسم شان در جایی ثبت نشده است. افراد گمنامی که نه نامی و نه نشانی و نه حتا آمار دقیقی از تعداد آن ها وجود دارد. گرچه برخی تخمین‌ها حکایت از آن دارد که در حوادث پس از انتخابات بیش از پنج هزار نفر بازداشت شدند، اما درباره تعداد زیادی از این افراد هیچ گونه آمار مستند و دقیقی وجود ندارد.   اینان اکثرا از معترضانی هستند که در جریان راه پیمایی ها بازداشت شده‌اند و گاهی تا هفته ها خانواده ها خبری از سرنوشت آنان ندارند. برخی از خانواده ها نیز تهدید می‌شوند که در صورت اعلام خبر بازداشت اعضای خانواده، وضعیت برای عزیزان دربندشان دشوارتر شده و ممکن است احکام سنگینی برای آن ها صادر شود. برخی نیز با وعده آزادی زودرس، دست به اعتراف زده‌اند.   گرچه فعالان و نهادهای حقوق بشر همواره درباره وضعیت این زندانیان ابراز نگرانی کرده اند، اما انتشار نامه ای از سوی سایت کلمه در هفته گذشته، بار دیگر توجه ها را به سمت اینان برد.   در این نامه – که منسوب به تعدادی از زندانیان گم نام در زندان است – این افراد نسبت به وضعیت خود اعتراض کرده اند. در این نامه آمده است:"... ما قربانیان بی گناه و بی نام و نشان... در این ۹ ماه به همه جا و هر گروه و انجمنی وصلمان کردند . گویی اصلا در این سرزمین به دنیا نیامده بودیم . حرفمان شده پول اصحاب کهف . یک روز به گروه های مختلف مرتبط می شویم و روز بعدش از ارتباط ما با بیگانگان و جاسوسان پیچیده سخن می گویند. هر روز یکی از ما به خاطر این جرم های سنگینی که برای ما تراشیده شد ، حکمی می گرفت که تا به حال حکومت به مخالفان و معاندان سرسختش نداده است . به جرم دریافت و ارسال پیامک و ایمیل ، تماشای تجمع های اعتراضی و همراهی با سکوت معترضان به نتایج انتخابات به محاربه و توهین به مقامات ، تبلیغ علیه نظام اسلامی و تجمع و تبانی و … ، در دادگاه هایی بدون حضور وکیل مدافع و گاه در نبود نماینده دادستان به احکامی بیش از ۵ سال و شش سال محکوم شدیم ."   در میان زندانیان پس از انتخابات، بسیاری از آنان که مشهورتر بودند، با قرارهای وثیقه سنگین به مرخصی آمدند، اما گویا با وجود همه وعده ها، چنین اتفاقی برای زندانیان گم نام نیفتاده است و این همان مساله ای است که آن ها را به اعتراض وا داشته است: « ما نمی دانیم چرا قاچاقچیان، کلاهبرداران، فروشندگان سوال های کنکور و دایر کنندگان خانه های فساد شامل عفو و مرخصی و آزادی مشروط می شوند، اما کسی فکری برای ما نمی کند؟»   تاکنون بسیاری از فعالان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران، سایت ها و وبلاگ های مختلفی برای پیگیری وضعیت این زندانیان راه اندازی کرده‌اند. از جمله می توان به این سایت (http://www.green-prisoners.com) اشاره کرد که در تلاش است وضعیت این افراد و دیگر زندانیان را پیگیری کند.   علاوه بر تهران، در بسیاری از شهرستان‌ها نیز شاهد بازداشت معترضان هستیم. افرادی که نام شان در هیاهوی رسانه ای پیرامون زندانیان سرشناس تر گم شده است. زندانیانی که وضعیت خود را چنین توصیف می‌کنند« فقط معترضانی ساده به نتایج انتخابات بودیم ورسانه ای نبود که کلامی از ما بنویسد . حق داشتند . چه کسی ما را می شناسد؟ از میان مردم ساده کوچه و خیابان بودیم که به قول بازجوهایمان که خود را کارشناس می خوانند ”حالا کف روی آب هستیم و شده ایم سنگر مخالفان رژیم که پشت آن حکومت را نشانه رفته‌اند. سنگرهایی بودیم که به قول بازجوها یکی یکی دارند فتحمان می کنند.»   همان طور که پیش از این نیز گفته شد، هیچ آمار دقیقی درباره تعدا زندانیان بازداشتی گم نام وجود ندارد. برخی نهادهای حقوق بشری تلاش کرده اند که با توه به اظهارات شاهدان عینی و همچنین اطلاعیه های مختلف قوه قضاییه، آماری نزدیک به واقعیت در این باره به دست دهند. اما برخی منابع اعلام کرده اند که حدس زده می شود در حال حاضر بیش از هزار زندانی گم نام در زندان های کشور وجود دارند که نام شان در لیست نهادهای حقوق بشری ثبت نشده است.   هنوز عده زیادی از آنانی که در حوادث پس از انتخابات بازداشت شده اند، در زندان روزگار می‌گذرانند و برخی هم چون احمد زیدآبادی – روزنامه نگار و دبیرکل سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) – در زمان آغاز اعتراضات بازداشت و تاکنون به مرخصی نیامده‌اند. اما این زندانیان گم نام، هم چنان در میان چهار دیواری تنگ سلول‌های خود روزها را می‌شمارند و کسی هم از آن ها یادی نمی‌کند. آیا می توان برای این افراد کاری کرد؟       شما این خبرنامه را به این دلیل دریافت می کنید که ایمیل شما پس از تایید وارد لیست دریافت کنندگان شده است. برای لغو عضویت از این خبرنامه به این لینک مراجعه کنید یا به khodnevis-unsubscribe@sabznameh.com ایمیل بزنید. با فرستادن این خبرنامه به دوستان خود آنها را تشویق کنید که عضو این خبرنامه شوند. برای عضویت در این خبرنامه کافی است که به khodnevis@sabznameh.com ایمیل بزنید. برای دریافت لیست کامل خبرنامه های سبزنامه به help@sabznameh.com ایمیل بزنید.